Słowa życia, które słyszymy w kościele, od innych osób, które odczytujemy na kartach księgi życia – Pisma Świętego – mogą pewnego dnia uratować mnie i Tobie życie wieczne. Wierzę, że słowa, które przeczytam, usłyszę, są już moje, noszę je ze sobą na zawsze. Wierzę, że w ważnych momentach mojego życia dobry Bóg poruszy moje serce, przypominając słowo, które kiedyś było bez kontekstu i znaczenia, a teraz stanie się jasne.
Bóg jest na pierwszym miejscu, za Nim wszystko inne. Dla kogoś, kto „nie wydoskonalił się w miłości”, nie ma relacji z Bogiem, nie kocha Go – zbiór przykazań może być męką i nieporozumieniem. Dla kogoś, kto żyje w przyjaźni z Bogiem, przykazania są drogowskazem i ten człowiek będzie się ich trzymać, bo kocha, ufa i wierzy.
Istotą dłoni wyciągniętej do mnie przez Pana nie jest „doskonałość”, ale moja potrzeba i prośba o ratunek. Pod wpływem stawania w prawdzie o sobie samej, gdy Bóg pokazuje mi tę prawdę, moje serce staje się skruszone, wręcz roztrzaskane, gorycz prawdy napełnia moje wnętrzności, ale w moim umyśle ta prawda jest słodka.
Dzisiejsza Ewangelia mówi o przedziwnej jedności: Jezus jest w Ojcu, ja jestem w Nim i Jezus jest we mnie. Ale tylko wtedy, gdy miłuję Jezusa i z tej decyzji wypływa moja postawa zachowywania przykazań. Gdy to, co objawia Mesjasz, jest dla mnie tak istotne i ważne, że nie słucham świata chcącego sprowadzić mnie na manowce. Gdy będę chcieć iść za Mistrzem nawet nie dla nagrody obiecanej kiedyś, ale dlatego, że to jest On. To jest chyba taka miłość, o którą chodzi.
Dziś, owszem, planuję sobie, ale Bóg jest ponad tym i jak mi się te plany zmieniają, to nie spinam się i zachowuję spokój. Wolność wewnętrzna – świetna rzecz. Chodzić po wodzie nie umiem, choć próbuję (w przenośni oczywiście), jeszcze mi rozum za bardzo przeszkadza, wie swoje i ciężko go przekonać, że to miłość Chrystusa przewyższa wszelką wiedzę. A poznanie przełamuje wiedzę. I kiedy więcej będę znać Jezusa, niż o Nim wiedzieć to może niemożliwe stanie się możliwe…
Rozważanie na I Niedzielę Adwentu, rok A1 Dzisiejsze czytania Ale czy na pewno czekam, czy już nie mogę się Zobacz więcej
Rozważanie na XXII Niedzielę Zwykłą, rok C2 Dzisiejsze czytania Tak mi się wydaje, że pusty w środku musi być Zobacz więcej
Rozważanie na XI Niedzielę Zwykłą, rok C2 Dzisiejsze czytania Miłosierdzie Boga pierwsze wyciąga do mnie rękę. Wspaniałomyślność i szaleńcza Zobacz więcej
Rozważanie na II Niedzielę Wielkiego Postu, rok C2 Dzisiejsze czytania Jezus na górze Tabor, prześwietlony chwałą majestatu Najwyższego. Zobacz więcej
Rozważanie na II Niedzielę Adwentu, rok C2 Dzisiejsze czytania Potrzeba, by On wzrastał, a ja się umniejszał. (J Zobacz więcej