Człowiek wewnętrzny
KS. ADAM BONIECKI
Beatyfikacja ks. Jerzego wyprzedza beatyfikację Jana Pawła II
i jest to chyba po myśli Papieża.
Jan Paweł II, który z wielkim respektem traktował kościelne procedury, nieformalnie już dawno ks. Popiełuszkę beatyfikował.
Nie wiem, czy Jan Paweł II czytał homilie ks. Jerzego Popiełuszki. Jeśli tak, to z pewnością odkrył, do jakiego stopnia są odbiciem jego własnego nauczania. Wiele tych kazań jest osnute wokół słów Papieża, zwłaszcza cotygodniowej „modlitwy stanu wojennego”.
Uważniejsza lektura pozwala odkryć dalsze podobieństwa: odważne nazywanie rzeczy po imieniu, obrona krzywdzonych bez oglądania się na polityczną poprawność, zaangażowanie po stronie pozbawionych głosu. Papież-Polak był dla ludzi walczących o wolność i prawość w Polsce punktem odniesienia, dawał pewność, że droga zwyciężania zła dobrem, droga bez przemocy jest słuszna. Obecność tego Papieża dawała też ludziom poczucie duchowego bezpieczeństwa. Można się zastanawiać, czy bez Jana Pawła II mielibyśmy Solidarność i ks. Jerzego Popiełuszkę.
Papież wiedział o tym. Był niezwykle wrażliwy na cierpienie, którego inni doznawali – jak mówił – „za niego”. Wielkie wrażenie wywarła na nim moja opowieść o księdzu Jerzym, o którym, podejrzewam, wcześniej nie miał kompletnej informacji [więcej o spotkaniach ks. Adama Bonieckiego z ks. Jerzym Popiełuszką i Janem Pawłem II można przeczytać we wspomnieniach redaktora naczelnego „TP” opublikowanych na naszej stronie internetowej]. Odtąd nie tracił okazji, by księdzu Jerzemu przekazać znaki swej bliskości. Niemal nazajutrz po naszej rozmowie, przez ks. Jana Sikorskiego, przesłał ks. Popiełuszce swoje błogosławieństwo i różaniec. Wkrótce potem polecił księdza trosce jego dawnego nauczyciela z seminarium, warszawskiego biskupa pomocniczego Zbigniewa Kraszewskiego.
O zamachu 13 maja 1981 r. mówił: „Czyjaś ręka strzelała, ale Inna ręka prowadziła kulę”. Co myślał o tym, że 19 października 1984 r. niczyja ręka nie powstrzymała zabójców od zbrodni?
Wczytując się w wypowiedzi Papieża już po śmierci ks. Popiełuszki, trudno nie dostrzec, że istniała jakaś dziwna więź między nim a zamordowanym. Gesty i słowa były niezwykle wyraziste. W 1987 r. uparł się i wbrew władzom cywilnym (a także przy braku entuzjazmu władz kościelnych) 14 czerwca odwiedził grób księdza. Odwiedziny (38 minut) były modlitewne, poza oficjalnym programem i bez przemówień, jednak biografowie ks. Popiełuszki przekazali nam relację o rozmowie Papieża z matką Męczennika. „Matko, dałaś nam wielkiego syna – powiedział Jan Paweł II do Marianny Popiełuszko.
Odpowiedziałam: »Ojcze Święty, nie ja dałam, ale Bóg dał przeze mnie światu«. Ojciec Święty ucałował mnie w głowę, przytulił do siebie – przygarnął do siebie całą rodzinę. Powiedziałam do Ojca Świętego: »Bóg zapłać – dziękuję za błogosławień¬stwo dla mego syna i za różaniec, bo z tym różańcem wyszedł, odszedł, poszedł na drogę wieczności. I proszę o błogosławieństwo dla pozostałych moich dzieci«. I wtedy Ojciec Święty podniósł wyżej ręce i powiedział: »Błogosławię. Błogosławię i tych, którzy zostali w domu«” (Ewa K. Czaczkowska, Tomasz Wiścicki, „Ksiądz Jerzy Popiełuszko”, Świat Książki 2008).
Podczas tej pielgrzymki mówił o ks. Jerzym jeszcze trzykrotnie. 8 czerwca, w homilii na otwarcie Kongresu Eucharystycznego zacytował obszerny fragment kazania ks. Popiełuszki z 28 września 1982 r. W Lublinie podczas święceń kapłańskich wymienił wielkich polskich kapłanów, których stawiał za wzór neoprezbiterom: Maksymiliana Kolbego, bis¬kupa Michała Kozala, Aleksandra Fedorowicza, Władysława Korniłowicza i… „mło¬dego, ofiarnego aż do śmierci ks. Jerzego Popiełuszkę”.
Pamiętał o nim i później, kiedy przyjeżdżał do wolnej Polski. W homilii wygłoszonej 7 czerwca 1991 r. we Włocławku, bardzo uroczyście, „jako biskup Rzymu” stwierdzał niepodważalność obecności Polski w Europie. Kwestionowanie tej obecności – mówił – „obraża ten wielki świat kultury chrześcijańskiej, z któregośmy czerpali i któryśmy współtworzyli, współtworzyli także za cenę cierpień. Tu, na tej ziemi kujawskiej, tu, w tym mieście męczenników to musi być powiedziane głośno. Kulturę europejską tworzyli męczennicy trzech pierwszych stuleci, tworzyli ją także męczennicy na wschód od nas w ostatnich dziesięcioleciach – i u nas w ostatnich dziesięcioleciach. Tak, tworzył ją ksiądz Jerzy. On jest patronem naszej obecności w Europie za cenę ofiary z życia, tak jak Chrystus. Tak jak Chrystus, jak Chrystus ma prawo obywatelstwa w świecie, ma prawo obywatelstwa w Europie, dlatego że dał swoje życie za nas wszystkich. Ma prawo obywatelstwa wśród wszystkich narodów tego kontynentu i całego świata, przez swój krzyż”. Podobnych wypowiedzi było znacznie więcej. Można ich wysłuchać na płycie CD („Dał swoje życie – Jan Paweł II o męczeńskiej śmierci ks. Jerzego Popiełuszki”).
Obaj natychmiast po śmierci zostali uznani przez lud Boży za świętych. Beatyfikacja ks. Jerzego wyprzedza beatyfikację Jana Pawła II i jest to chyba po myśli Papieża. Jan Paweł II, który z wielkim respektem traktował kościelne procedury, nieformalnie już dawno ks. Popiełuszkę beatyfikował. Dokonywał tego etapami, którymi były: papieska wizyta przy grobie (zatwierdzenie kultu), cytat z kazania księdza Jerzego wpleciony w homilię (poprawność nauczania), ogłoszenie ks. Jerzego „patronem naszej obecności w Europie” (mówi samo za siebie) oraz – w tej samej włocławskiej homilii – odpowiedź na najpoważniejszy zarzut wysuwany przeciw beatyfikacji: „Nie wolno go [ks. Popiełuszki] traktować – niech Bóg broni, nie myślę, że ktokolwiek to tak widzi, albo próbuje – nie wolno go traktować tylko o tyle, o ile służył pewnej sprawie w porządku politycznym, chociaż była to sprawa głęboko etyczna…”. I dalej: „trzeba go czytać od strony tego wewnętrznego człowieka, o którym mówi św. Paweł” oraz „że tylko jako człowiek wewnętrzny mógł być świadkiem”.
KS. ADAM BONIECKI
Tekst pochodzi z „Tygodnika Powszechnego”
“Najnowszy numeru już w kioskach, a w nim:
Mundial 2010
Tworzymy słownik wyrazów irytujących – dopisz się i Ty!
Cudowne lata 80., czyli powrót “Drużyny A”
Prezenty od Boga – rozmowa z rabinem Szalomem Ber Stamblerem
Kłopoty z e-więzieniem
Ks. Adam Boniecki o obchodach beatyfikacyjnych ks. Popiełuszki
Ukraińskie służby szpiegują katolicki uniwersytet?
To idzie młodość… – rozmowa z Jadwigą Staniszkis
Waldemar Kuligowski – kibic, antropolog, o nadchodzących Mistrzostwach Świata Małgorzata Nocuń i Andrzej Brzeziecki w dyskusji o pojednaniu polsko-rosyjskim Powrót Księcia, czyli Czechy po wyborach parlamentarnych
Hiob z Minnesoty, czyli Anita Piotrowska o najnowszym filmie braci Coen
Punkt na mapie – zapiski Andrzeja Stasiuka z podróży
Wielka stabilizacja – czyli co po wyborach?
Dodatki:
Jan Paweł II w Polsce 2010 oraz Dekada IPN”
Zaprenumeruj e-tygodnik!
