22 września 2009
Ezd 6,7-8.12b.14-20
Król perski Dariusz napisał do namiestników prowincji położonej na wschód od Eufratu: „Pozwólcie namiestnikowi Żydów i starszyźnie żydowskiej pracować nad tym domem Bożym. Niech odbudują ten dom Boży na dawnym miejscu. I przeze mnie wydane jest rozporządzenie, jak macie się odnosić do owej starszyzny żydowskiej pracującej przy budowie tego domu Bożego, mianowicie: z dochodów królewskich, płynących z podatku z kraju za Eufratem, mają być regularnie bez utrudnień wypłacane tym mężom koszty. Ja, Dariusz, wydałem ten rozkaz i ma on być dokładnie wykonany”. A starszyzna żydowska budowała z powodzeniem w myśl przepowiedni Aggeusza proroka i Zachariasza, syna Iddo, i doprowadzili budowę do końca zgodnie z rozkazem Boga Izraela i z rozporządzeniem Cyrusa, Dariusza i Artakserksesa, króla perskiego. I dom ten został ukończony dwudziestego trzeciego dnia miesiąca Adar, to jest roku szóstego panowania króla Dariusza. A Izraelici, kapłani, lewici i reszta wysiedleńców radośnie obchodzili poświęcenie tego domu Bożego. I ofiarowali na poświęcenie tego domu Bożego sto wołów, dwieście baranów, czterysta jagniąt, a jako ofiarę przebłagalną dwanaście kozłów za całego Izraela według liczby jego pokoleń. I powołali do służby domu Bożego w Jerozolimie kapłanów według ich oddziałów i lewitów według ich ugrupowań, zgodnie z przepisem księgi Mojżeszowej. Czternastego dnia miesiąca pierwszego wysiedleńcy obchodzili Paschę. Lewici bowiem jak jeden mąż oczyścili się; wszyscy oni byli teraz czyści, i zabili Paschę dla wszystkich wysiedleńców, dla braci swoich kapłanów i dla siebie.
Ps 122,1-2.4-5
R: Idźmy z radością na spotkanie Pana.
Ucieszyłem się, gdy mi powiedziano:
„Pójdziemy do domu Pana”.
Już stoją nasze stopy
w twoich bramach, Jeruzalem.
Do niego wstępują pokolenia Pańskie,
aby zgodnie z prawem Izraela wielbić imię Pana.
Tam ustawiono trony sędziowskie,
trony domu Dawida.
Ewangelia: Łk 8, 19-21
Wtedy przyszli do Niego Jego Matka i bracia, lecz nie mogli dostać się do Niego z powodu tłumu. Oznajmiono Mu: “Twoja Matka i bracia stoją na dworze i chcą się widzieć z Tobą”. Lecz On im odpowiedział: “Moją matką i moimi braćmi są ci, którzy słuchają słowa Bożego i wypełniają je”.
Blogi Tezeusza – rozmawiamy o życiu i wierze
Św. Teresa Benedykta od Krzyża (Edyta Stein, Kobieta. Jej zadania według natury i łaski
Pomimo rzeczywistej wspólnoty organicznej głowy i ciała, Kościół się trzyma obok Chrystusa jak osoba niezależna. Jako Syn przedwiecznego Ojca Chrystus żył przed początkiem czasów i egzystencją ludzką. Następnie, przez akt stworzenia, ludzkość żyła, zanim jeszcze Chrystus nie przyjął jej natury i się z nią nie zjednoczył. Ale przez swoje Wcielenie przyniósł jej swe boskie życie; przez dzieło odkupienia uzdolnił ją do przyjęcia łaski – w ten sposób jakby ją na nowo stworzył… Kościół jest odkupioną ludzkością, na nowo stworzoną z substancji samej Chrystusa.
Pierwotną komórką tej odkupionej ludzkości jest Maryja. To w Niej się dokonały po raz pierwszy oczyszczenie i uświęcenie przez Chrystusa; Ona pierwsza została napełniona Duchem Świętym. Zanim Syn Boży narodził się z Dziewicy, to stworzył Ją pełną łaski, a w Niej i z Nią – Kościół…
Każda dusza, oczyszczona przez chrzest i wyniesiona do stanu łaski, jest przez to stworzona przez Chrystusa i narodzona dla Niego. Ale jest stworzona w Kościele i rodzi się przez Kościół… W ten sposób Kościół jest matką tych wszystkich, którzy są poddani odkupieniu. Jest nią przez swoją ścisłą jedność z Chrystusem i ponieważ trzyma się u Jego boku jako Oblubienica Chrystusa, aby współpracować z Nim w Jego dziele odkupienia.