30 maja, 2015
Syr 51,12-20
Będę Cię wielbił, Panie, i wychwalał, i błogosławił Twoje imię. Będąc jeszcze młodym, zanim zacząłem podróżować, szukałem jawnie mądrości w modlitwie. U bram świątyni prosiłem o nią i aż do końca szukać jej będę. Z powodu jej kwiatów, jakby dojrzewającego winogrona, serce me w niej się rozradowało, noga moja wstąpiła na prostą drogę, od młodości mojej idę jej śladami. Nakłoniłem tylko trochę ucha mego, a już ją otrzymałem i znalazłem dla siebie rozległą wiedzę. Postąpiłem w niej, a Temu, co mi dał mądrość, chcę oddać cześć. Postanowiłem bowiem wprowadzić jaw czyn, zapłonąłem gorliwością o dobro i nie doznałem wstydu. Dusza moja walczyła o nią i z całą starannością usiłowałem zachować Prawo. Ręce wyciągałem do góry, a błędy przeciwko niej opłakiwałem.Skierowałem ku niej moją duszę i znalazłem ją dzięki czystości.
Ps 19,8-9.10-11
R: Nakazy Pana są radością serca.
Prawo Pańskie jest doskonałe i pokrzepia duszę,
świadectwo Pana niezawodne, uczy prostaczka mądrości.
Jego słuszne nakazy radują serce,
jaśnieje przykazanie Pana i olśniewa oczy.
Bojaźń Pana jest szczera i trwa na wieki,
sądy Pana prawdziwe, a wszystkie razem słuszne,
cenniejsze nad złoto, nad złoto najczystsze,
słodsze od miodu płynącego z plastra.
Ewangelia: Mk 11,27-33
Jezus wraz z uczniami przyszli znowu do Jerozolimy. Kiedy chodził po świątyni, przystąpili do Niego arcykapłani, uczeni w Piśmie i starsi i pytali Go: „Jakim prawem to czynisz? I kto Ci dał tę władzę, żeby to czynić?” Jezus im odpowiedział: „Zadam wam jedno pytanie. Odpowiedzcie Mi na nie, a powiem wam, jakim prawem to czynię. Czy chrzest Janowy pochodził z nieba czy też od ludzi? Odpowiedzcie Mi”. Oni zastanawiali się między sobą: „Jeśli powiemy: «Z nieba», to nam zarzuci: «Dlaczego więc nie uwierzyliście mu?» Powiemy: «Od ludzi»”. Lecz bali się tłumu, ponieważ wszyscy uważali Jana rzeczywiście za proroka. Odpowiedzieli więc Jezusowi : „Nie wiemy”. Jezus im rzekł: „Więc i Ja nie powiem wam, jakim prawem to czynię”.
Blogi Tezeusza – rozmawiamy o życiu i wierze
Św. Piotr Chryzolog, Kazanie 167
„Jan Chrzciciel głosił: ‘Nawróćcie się, bo bliskie jest królestwo niebieskie’” (Mt 3,1)… Błogosławiony Jan, który pragnął, aby nawrócenie poprzedziło sąd, żeby grzesznicy nie byli sądzeni, ale nagrodzeni, który chciał, aby bezbożni weszli do Królestwa, a nie zostali poddani karze… Kiedy Jan głosił tę bliskość Królestwa niebieskiego? Świat był jeszcze w swoim dzieciństwie…; ale dla nas, którzy głosimy dzisiaj tę bliskość, świat jest bardzo stary i zmęczony. Utracił swoje siły; traci swoje zdolności; jest przygnieciony cierpieniami…; wyznaje swoją nieudolność; nosi znamiona końca…
Jesteśmy wiedzeni przez świat, który ucieka; zapominamy o czasach, które mają nadejść. Jesteśmy spragnieni terańniejszości, ale nie bierzemy pod uwagę sądu, który nadchodzi. Nie biegniemy na spotkanie Pana, który przychodzi…
Nawróćmy się bracia, nawróćmy się szybko… Pan zwleka, czeka jeszcze, dowodząc swego pragnienia, abyśmy powrócili do Niego, abyśmy nie zginęli. W swojej wielkiej dobroci kieruje do nas te słowa: „Ja nie pragnę śmierci występnego, ale jedynie tego, aby występny zawrócił ze swej drogi i żył” (Ez 33,11). Nawróćmy się bracia, nie bójmy się tego czasu, który staje się krótki. Jego czas, Pana czasu, nie może być skrócony. Dowodem tego jest łotr w Ewangelii, który na krzyżu i w godzinie śmierci, skradł przebaczenie, uchwycił życie i, złodziej raju przez włamanie, uzyskał wejście do Królestwa (Łk 23,43).
za www.ewangelia.org