XVI tydzień Okresu Zwykłego, rok A

poniedziałek

Spread the love

21 lipca, 2014

Mi 6,1-4.6-8
Słuchajcie, tego, co Pan powiedział: Stań, prowadź spór wobec gór, niech słuchają pagórki twego głosu! Słuchajcie, góry sporu Pańskiego, nakłońcie uszu, posady ziemi! Oto Pan ma spór ze swym ludem i oskarżać będzie Izraela. Ludu mój, cóżem ci uczynił? Czym ci się uprzykrzyłem? Odpowiedz Mi! Otom cię wywiódł z ziemi egipskiej, z domu niewoli wybawiłem ciebie i posłałem przed obliczem twoim Mojżesza, Aarona i Miriam. Ludu mój, wspomnij, proszę, co zamierzał Balak, król Moabu, a co mu odpowiedział Balaam, syn Beora? Co było od Szittim do Gilgal – żebyś poznał zbawcze dzieła Pańskie. Z czym stanę przed Panem, i pokłonię się Bogu wysokiemu? Czy stanę przed Nim z ofiarą całopalną, z cielętami rocznymi? Czy Pan się zadowoli tysiącami baranów, miriadami potoków oliwy? Czy trzeba, bym wydał pierworodnego mego za mój występek, owoc łona mego za grzech mojej duszy? Powiedziano ci, człowiecze, co jest dobre. I czegoż żąda Pan od ciebie, jeśli nie pełnienia sprawiedliwości, umiłowania życzliwości i pokornego obcowania z Bogiem twoim?

Ps 50,5-6.8-9.16bc-17.21.23
R: Boże zbawienie ujrzą sprawiedliwi

„Zgromadźcie Mi moich umiłowanych,
którzy przez ofiarę zawarli ze Mną przymierze”.
Niebiosa zwiastują Jego sprawiedliwość,
albowiem sam Bóg jest sędzią.

„Nie oskarżam cię za twe ofiary,
bo twe całopalenia zawsze są przede Mną.
Nie przyjmę z twego domu cielca
ani kozłów ze stad twoich.

Czemu wymieniasz moje przykazania
i na ustach masz moje przymierze?
Ty, co nienawidzisz karności,
a słowa moje odrzuciłeś za siebie?

Ty tak postępujesz, a Ja mam milczeć?
Czy myślisz, że jestem do ciebie podobny?
Kto składa ofiarę dziękczynną, ten cześć Mi oddaje,
a tym, którzy postępują uczciwie, ukażę Boże zbawienie”.

Ewangelia: Mt 12,38-42
Niektórzy z uczonych w Piśmie i faryzeuszów rzekli do Jezusa: Nauczycielu, chcielibyśmy jakiś znak widzieć od Ciebie. Lecz On im odpowiedział: Plemię przewrotne i wiarołomne żąda znaku, ale żaden znak nie będzie mu dany, prócz znaku proroka Jonasza. Albowiem jak Jonasz był trzy dni i trzy noce we wnętrznościach wielkiej ryby, tak Syn Człowieczy będzie trzy dni i trzy noce w łonie ziemi. Ludzie z Niniwy powstaną na sądzie przeciw temu plemieniu i potępią je; ponieważ oni wskutek nawoływania Jonasza się nawrócili, a oto tu jest coś więcej niż Jonasz. Królowa z Południa powstanie na sądzie przeciw temu plemieniu i potępi je; ponieważ ona z krańców ziemi przybyła słuchać mądrości Salomona, a oto tu jest coś więcej niż Salomon.


Blogi Tezeusza – rozmawiamy o życiu i wierze


Św. Roman Pieśniarz, Hymn 25; „Niniwa”, § 4-17

Rozmyślajmy o Niniwitach…, posłuchajmy o tym, co zrobili. Po tym, jak Jonasz w sposób przerażający głosił żarłocznemu i pijackiemu ludowi…, oni, jak zręczni robotnicy, pośpiesznie zaczęli umacniać miasto, które chwiało się z powodu ich złych uczynków, biorąc na podwaliny niezawodny kamień… : skruchę.

Obmywszy nieczystości w strumieniu łez, ozdobili miasto modlitwą i nawrócona Niniwa spodobała się Miłosiernemu. Ponieważ natychmiast objawiła piękno swego serca Temu, który „przenika serca” (Ps 7,10)…, namaszczona olejkiem dobrych dzieł, roztaczająca zapach postu, powróciła do Tego, który ją kocha…, a On przyjął jej skruchę.

Jej król, człowiek mądry…, przygotował zwierzęta i stada, jakby miał przynieść wiano, mówiąc: „Ofiaruję Ci wszystko, mój Boże, mój Zbawicielu: pojednaj jedynie, przywróć do łask cudzołożnicę, która zdradziła… Twoją czystość: bo oto w swojej miłości przynosi Ci ona skruchę w darze”…

„Jeśli ja, król, zgrzeszyłem, uderz we mnie jedynego i zmiłuj się nad innymi. Ale jeśli wszyscy zbłądzili, wysłuchaj głosu wszystkich… Niech zstąpi na nas Twój ratunek, a pryśnie wszelka obawa. Nic nas nie przestraszy, jeśli przyjmiesz to, co Ci ofiarujemy: naszą skruchę”…

„Krnąbrna Niniwa pada do Twoich stóp, a ja, nędzny król i Twój nędzny sługa, skoro jestem niegodny tronu, zasiądę w popiele (Jon 3,6). Skoro obraziłem koronę, posypię moją głowę popiołem. Skoro nie zasługuję na purpurę, przyoblekłem się w wór i zacząłem zawodzić. Nie gardź mną zatem Panie, spójrz na nas, mój Zbawicielu i przyjmij naszą skruchę”…

za www.ewangelia.org

 

Skomentuj

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

*

code