25 kwietnia, 2013
Święto św. Marka, Ewangelisty
1 P 5, 5b-14
Najmilsi: Wszyscy wobec siebie wzajemnie przyobleczcie się w pokorę, Bóg bowiem pysznym się sprzeciwia, a pokornym łaskę daje. Upokórzcie się więc pod mocną ręką Boga, aby was wywyższył w stosownej chwili. Wszystkie troski wasze przerzućcie na Niego, gdyż Jemu zależy na was. Bądźcie trzeźwi! Czuwajcie! Przeciwnik wasz, diabeł, jak lew ryczący krąży szukając kogo pożreć. Mocni w wierze przeciwstawcie się jemu. Wiecie, że te same cierpienia ponoszą wasi bracia na świecie. A Bóg wszelkiej łaski, Ten, który was powołał do wiecznej swojej chwały w Chrystusie, gdy trochę pocierpicie, sam was udoskonali, utwierdzi, umocni i ugruntuje. Jemu chwała i moc na wieki wieków. Amen. Krótko, jak mi się wydaje, wam napisałem przy pomocy Sylwana, wiernego brata, upominając i stwierdzając, że taka jest prawdziwa łaska Boża, w której trwajcie.
Pozdrawia was ta, która jest w Babilonie razem z wami wybrana, oraz Marek, mój syn. Pozdrówcie się wzajemnym pocałunkiem miłości. Pokój wam wszystkim, którzy trwacie w Chrystusie.
Ps 89 (88), 2-3. 6-7. 16-17
R: Będę na wieki sławił łaski Pana
Będę na wieki śpiewał o łasce Pana,
moimi ustami Twą wierność będę głosił przez wszystkie pokolenia.
Albowiem powiedziałeś: «Na wieki ugruntowana jest łaska»,
utrwaliłeś swoją wierność w niebiosach.
Niebiosa wysławiają cuda Twoje, Panie,
i Twoją wierność w zgromadzeniu świętych.
Bo któż na obłokach będzie równy Panu,
kto z synów Bożych będzie doń podobny?
Błogosławiony lud, który umie się cieszyć
i chodzi, Panie, w blasku Twojej obecności.
Cieszą się zawsze Twym imieniem,
wywyższa ich Twoja sprawiedliwość.
Ewangelia: Mk 16, 15-20
Po swoim zmartwychwstaniu Jezus ukazał się Jedenastu i powiedział do nich: «Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię wszelkiemu stworzeniu. Kto uwierzy i przyjmie chrzest, będzie zbawiony; a kto nie uwierzy, będzie potępiony. Tym zaś, którzy uwierzą, te znaki towarzyszyć będą: W imię moje złe duchy będą wyrzucać, nowymi językami mówić będą; węże brać będą do rąk, i jeśliby co zatrutego wypili, nie będzie im szkodzić. Na chorych ręce kłaść będą, i ci odzyskają zdrowie». Po rozmowie z nimi Pan Jezus został wzięty do nieba i zasiadł po prawicy Boga. Oni zaś poszli i głosili Ewangelię wszędzie, a Pan współdziałał z nimi i potwierdził naukę znakami, które jej towarzyszyły.
Blogi Tezeusza – rozmawiamy o życiu i wierze
Św. Bruno z Segni, Komentarz do Ewangelii św. Marka
Pan powiedział do Jedenastu: „Tym zaś, którzy uwierzą, te znaki towarzyszyć będą: w imię moje złe duchy będą wyrzucać, nowymi językami mówić będą; węże brać będą do rąk, i jeśliby co zatrutego wypili, nie będzie im szkodzić. Na chorych ręce kłaść będą, i ci odzyskają zdrowie”. W pierwotnym Kościele wszystkie te znaki, które wymienił tutaj Pan, zostały wykonane dokładnie nie tylko przez apostołów, ale i przez wielu innych świętych. Poganie nie odwróciliby się od kultu idoli, gdyby przepowiadanie ewangeliczne nie zostało poparte tylona znakami i cudami. Czy uczniowie Chrystusa bowiem nie głosili: „Chrystusa ukrzyżowanego, który jest zgorszeniem dla Żydów, a głupstwem dla pogan”, według wyrażenia świętego Pawła? (1Kor 1,23)…
Co do nas, odtąd znaki i cuda nie są nam już konieczne: wystarczy nam czytanie lub słuchanie o tych, które miały miejsce. Ponieważ wierzymy w Ewangelię, wierzymy w Pisma, które je zawierają. Jednakże znaki mają miejsce jeszcze codziennie i jeśli jest się uważnym, to rozpozna się większą wartość niż materialne znaki z dawnej epoki.
Każdego dnia kapłani udzielają chrztu i wzywają do nawrócenia: czy to nie wypędzanie złych duchów? Codziennie mówią nowym językiem, kiedy tłumaczą święte Pismo, zastępując starą literę przez nowy sens duchowy. Przepędzają węże, kiedy łagodnym napominaniem oczyszczają serca grzeszników z ich złych przywiązań; uzdrawiają chorych, kiedy modlitwą jednają z Bogiem ułomne dusze. Takie były znaki, które obiecał Pan świętym. Takich oni dzisiaj jeszcze dokonują.
za www.ewangelia.org