19 stycznia 2013
Wspomnienie św. Józefa Sebastiana Pelczara, biskupa
Hbr 4,12-16
Żywe jest słowo Boże, skuteczne i ostrzejsze niż wszelki miecz obosieczny, przenikające aż do rozdzielenia duszy i ducha, stawów i szpiku, zdolne osądzić pragnienia i myśli serca. Nie ma stworzenia, które by było przed Nim niewidzialne, przeciwnie, wszystko odkryte i odsłonięte jest przed oczami Tego, któremu musimy zdać rachunek. Mając więc arcykapłana wielkiego, który przeszedł przez niebiosa, Jezusa, Syna Bożego, trwajmy mocno w wyznawaniu wiary. Nie takiego bowiem mamy arcykapłana, który by nie mógł współczuć naszym słabościom, lecz doświadczonego we wszystkim na nasze podobieństwo, z wyjątkiem grzechu. Przybliżmy się więc z ufnością do tronu łaski, abyśmy otrzymali miłosierdzie i znaleźli łaskę dla /uzyskania/ pomocy w stosownej chwili.
Ps 19,8-10.15
R: Słowa Twe, Panie, są duchem i życiem
Prawo Pańskie jest doskonałe i pokrzepia duszę,
świadectwo Pana niezawodne, uczy prostaczka mądrości.
Jego słuszne nakazy radują serce,
jaśnieje przykazanie Pana i olśniewa oczy.
Bojaźń Pana jest szczera i trwa na wieki,
sądy Pana prawdziwe, a wszystkie razem słuszne.
Niech znajdą uznanie przed Tobą
słowa ust moich i myśli mego serca,
Panie, moja Opoko i mój Zbawicielu.
Ewangelia: Mk 2,13-17
Jezus wyszedł znowu nad jezioro. Cały lud przychodził do Niego, a On go nauczał. A przechodząc, ujrzał Lewiego, syna Alfeusza, siedzącego w komorze celnej, i rzekł do niego: Pójdź za Mną! On wstał i poszedł za Nim. Gdy Jezus siedział w jego domu przy stole, wielu celników i grzeszników siedziało razem z Jezusem i Jego uczniami. Było bowiem wielu, którzy szli za Nim. Niektórzy uczeni w Piśmie, spośród faryzeuszów, widząc, że je z grzesznikami i celnikami, mówili do Jego uczniów: Czemu On je i pije z celnikami i grzesznikami? Jezus usłyszał to i rzekł do nich: Nie potrzebują lekarza zdrowi, lecz ci, którzy się źle mają. Nie przyszedłem powołać sprawiedliwych, ale grzeszników.
Blogi Tezeusza – rozmawiamy o życiu i wierze
Św. Piotr Chryzolog, Kazanie 30, PL 52, 285
“Czemu On je i pije z celnikami i grzesznikami?” Bóg jest oskarżony o pochylenie się nad człowiekiem, o siadanie przy grzeszniku, o bycie głodnym jego nawrócenia i spragnionym jego powrotu, o zgodę na spożywanie pokarmu miłosierdzia i picia z kielicha dobroci. Ale Chrystus, bracia, przyszedł do tego stołu: Życie przyszło do biesiadników, aby żyli razem z Nim – tym samym życiem, co On ci, którzy mieli umrzeć. Zmartwychwstanie spoczęło przy tym stole, aby ci, którzy leżą w śmierci, powstali ze swoich grobów; Łaska uniżyła się, aby wznieść grzeszników do przebaczenia; Bóg przyszedł do człowieka, aby człowiek dotarł do Boga; sędzia przyszedł na ucztę winnych, aby uchylić wyrok skazujący ludzkość; lekarz przyszedł do chorych, aby odnowić ich wyczerpane siły jedząc z nimi, Dobry Pasterz pochylił ramię, aby przynieść zbłąkaną owcę do owczarni zbawienia (Łk 15,3 nn)…
“Dlaczego On je i pije z celnikami i grzesznikami?” Ale kto jest grzesznikiem, jeśli nie ten, który nie chce się za takiego uznać? Czy to nie zagłębianie się w grzech i, prawdę mówiąc, identyfikowanie się z grzechem, kiedy przestaje się uznawać za grzesznika? I kto jest niesprawiedliwy, jeśli nie ten, który uważa się za sprawiedliwego?… Dalej, faryzeuszu, wyznaj twój grzech, a będziesz mógł przyjść do stołu Chrystusa. Dla ciebie Chrystus stanie się chlebem, tym chlebem, który będzie połamany na przebaczenie twoich grzechów. Dla ciebie Chrystus stanie się kielichem, tym kielichem, który zostanie przelany na odpuszczenie twoich win. Dalej, faryzeuszu, podziel posiłek grzeszników, abyś mógł spożyć posiłek z Chrystusem. Uznaj się za grzesznika, a Chrystus będzie jadł z tobą. Wejdź z grzesznikami na ucztę twego Pana, a nie będziesz już mógł być grzesznikiem. Wejdź z przebaczeniem Chrystusa do domu miłosierdzia.
za www.ewangelia.org