Po dziesięciu dniach wspólnej drogi, modlitwy i bycia razem powróciliśmy do domów. W XXXII Pielgrzymce Wrocławskiej na Jasną Górę wzięło udział ok. 2300 pielgrzymów, w grupie 4 oławskiej, w której myśmy wędrowali, maszerowało ok. 150 osób. Z Wrocławia na Jasną Górę pokonaliśmy 220 km, dziewięciokrotnie rozbijaliśmy i zwijaliśmy namioty w różnych miejscach, dwukrotnie zlał nas deszcz, w tym jeden raz w Kluczborku tak solidnie, że niektórym nie zostało nic suchego z odzieży do ubrania. Wielokrotnie paliło nas słońce, asfalt był tak rozgrzany, że parzył przez podeszwy butów.
Wszystkie te niedogodności wynagradzała fantastyczna atmosfera, wielka życzliwość współpielgrzymów i gospodarzy, u których nocowaliśmy. Duch Święty był obecny w pielgrzymce poprzez piękne i pokrzepiające słowo księży i świeckich. Modlitwa była wielkim ukojeniem dla skołatanych myśli i rozedrganych emocji. Bardzo wzruszyły mnie świadectwa uczestników przed samym wejściem do Częstochowy, gdy dziękowali za wspólną drogę, życzliwość i pomoc bliźnich oraz dzielili się swoimi pełnymi radości owocami Ducha Świętego jak miłość, radość, pokój, cierpliwość, uprzejmość, dobroć, łagodność, opanowanie.
Ja dziękuję z kolei wszystkim czytelnikom Tezeusza, którzy chcieli śledzić nasze pielgrzymowanie i łączyli się z nami w modlitwie. Niech Bóg wam błogosławi!
Panie, nie daj nam zmarnować tych darów!
Zobacz wszystkie relacje z pielgrzymki