KWIAT I OGRODNIK
Kwiat, ścięty w ogrodzie, jeszcze chwilę stoi
Na stole w wazonie wypełnionym wodą.
Z każdym dniem umiera, choć wodą się poi –
Nikt się nie zachwyca już jego urodą.
Tak jest i z człowiekiem, który nie ma wiary,
Który też odrzuca i istnienie Boga –
Z każdym dniem się robi coraz bardziej stary,
Ginie jego serce, ślepą jego droga.
Choćbyś, nie wiem jak też, starał się jak wielu,
Choćbyś też przyjmował wszelkie suplementy –
To i tak twe życie toczy się bez celu
Po równi pochyłej w piekielne odmęty.
Jedna tylko wiara w Boga prawdziwego,
Jezusa Chrystusa, który śmierć pokonał,
Umarłszy na krzyżu; i w Ducha Świętego –
Sprawi, że wnet w tobie anioł śmierci skona.
Tylko miłość Pana, Jezusa Chrystusa,
Daje nam wzrastanie w dobrym ogrodniku –
Giną wszystkie chwasty, pośród nich pokusa
Obumiera trwale aż do jej zaniku.
Tylko miłość Ojca i Ducha Świętego
Kwiat mojego serca rozwija bez końca –
Ja zaś dokonuję wyboru dobrego,
Kim jest mój ogrodnik, kim jest mój obrońca.
25 września 2015 r.
Ten i inne wiersze – patrz:www.henryk-sienkiewicz.eu – zakładka "trochę mojego".