Być jak…

 Rozważanie na Czwartek II tygodnia Adwentu, rok C2
 tezeusz_adwent_2015.jpg
 

Tak, mówię wam: wśród narodzonych z kobiet nie powstał większy od Jana Chrzciciela; lecz nawet ktoś mniejszy w królestwie niebieskim większy jest od niego.

Wielu z nas motywują do działania postacie wielkie – bierzemy z nich przyład, staramy się naśladować, chcemy być tacy jak one. O ile rozsądnie dobieramy sobie przewodników, nie ma w tym nic złego. Warto brać od innych to, co najlepsze, uczyć się. Jeżeli nadal pozostajemy sobą i potrafimy rozróżnic dobro od zła, może nam to wyjść tylko na dobre, możemy pięknie się rozwniąć.

Warto jednak zdawać sobie też sprawę z tego, że nie zawsze jesteśmy w stanie owym wielkim dorównać. Nie każdy może być doskonały, nie każdy może być najlepszy. Nie każdy ma tę siłę. Czasami trzeba odpuścić, mieć świadomość własnej niedoskonałości. Nie można pozwolić, aby pochłonęła nas frustracja i żal. Spokojnie. Nawet gdy zagości w nas tylko cząstka wielkości, może być ona czymś pieknym. Próbójmy, uczmy się, ale bądźmy sobą. Nic na siłę.

Słowa dzisiejszej Ewangeli, przypominają nam o tym, że w królestwie niebieskim wszyscy są wielcy. O ile zachowamy rozsądek i będziemy roztropnie dażyć ku Niemu, my także dołączymy do mieszkańców królestwa. On nas tam chce. Pamiętajmy o tym w chwilach zwątpienia, gdy otoczeni przez rzekomo doskonalszych od nas, tracimy wiarę w siebie, opuszczają nas siły. On nas tam chce – doskonałych na swój sposób, Jemu podobnych.

Brac_M_P_.jpg

Rozważania Rekolekcyjne

 

Skomentuj

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

*

code