BŁOGOSŁAWIENI
Człowiek cię porzucił, jesteś zagubiony,
Czujesz w życiu pustkę i jesteś zmartwiony.
Ciągle ci się zdaje, że nikt cię nie kocha –
Serce twoje krzyczy, serce twoje szlocha.
To przypomnij sobie Jezusa te słowa
I na całe życie w sercu je zachowaj,
Bo są twym lekarstwem, są też twoim życiem –
Jeśli ich strzegł będziesz, Bóg odda obficie.
Ci błogosławieni, co ubodzy w duchu,
Miłość ich stanęła w przeciągłym bezruchu –
Ci niech się nie martwią o swoje jestestwo,
Bo do nich należy Niebieskie Królestwo.
Ci błogosławieni, którzy się dziś smucą,
Bo dla nich jest pewne, że gdy się nawrócą –
Wtedy to ich życie Jezus już odmieni
I wszyscy przez Niego będą pocieszeni.
Ci błogosławieni, którzy żyją w ciszy,
Bo są pewni tego, że Bóg ich wciąż słyszy.
Bóg też błogosławi tak żyjące plemię,
Bo ono na końcu posiądzie tę ziemię.
Ci błogosławieni, co sprawiedliwości
Też łakną i pragną, jak Twojej miłości –
Bo Pan im obiecał, życie ich odmieni
I przez Jego łaskę będą nasyceni.
Ci błogosławieni, którzy miłosierni
Są wobec bliźniego, przez co Ojcu wierni.
Miłości, ofiary nigdy nie poskąpią –
Miłosierdzia Ojca niebawem dostąpią.
Ci błogosławieni, których czystość serca
Silniejsza od miecza, który ma oszczerca.
Królestwo Niebieskie oni, gdy zdobędą,
To naszego Boga oglądać wciąż będą.
Ci błogosławieni, którzy pokój czynią
I z Bożą mądrością są Ducha świątynią.
Ci, którzy przez wiarę są tak czyniącymi,
Nazwani zostaną synami Bożymi.
Ci błogosławieni, co w sprawiedliwości
Są prześladowani przez króla ciemności.
Dla nich przeznaczone Królestwo Niebieskie,
Czekają otwarte przedsionki królewskie.
Ci błogosławieni, którym się dostanie
Tylko złorzeczenie i prześladowanie
I kłamliwe słowa, które pełne złości,
Bo pragniesz jedynie Jezusa miłości.
Cieszcie się, radujcie, pokrzepiajcie siebie –
Obfita zapłata czeka na was w niebie.
Takie bowiem rzeczy i prześladowania
Znosili prorocy od dziejów zarania.
Wy jesteście solą i światłością świata
I dla każdej siostry i każdego brata,
By dobre uczynki u Was zobaczyli
I Ojca naszego bez końca chwalili.
14 listopada 2009 r.
Ten i inne wiersze – patrz: www.henryk-sienkiewicz.eu – zakładka "trochę mojego".