Zanieść Jezusa

 
Rozważanie na Sobotę III tygodnia Adwentu, rok A2

tezeusz_adwent_2013.jpg

„W tych dniach Maryja wybrała się w drogę i śpiesząc się poszła w górskie okolice, do pewnego miasta judzkiego. Weszła do domu Zachariasza i pozdrowiła Elżbietę. Gdy Elżbieta usłyszała pozdrowienie Maryi, podskoczyło dziecko w jej łonie, a Duch Święty napełnił Elżbietę.” Łk 1,39.

Wyjście. Lapidarny opis św. Łukasza inspiruje naszą wyobraźnię. Spotkanie dwóch kobiet, z których każda oczekuje narodzenia niezwykłego dziecka, wywołuje pytanie o motywy, którymi kieruje się Maryja, wyruszając w drogę. Można by spodziewać się, że skupi się na zadaniu powierzonym Jej przez Boga, skoncentruje się na Życiu, które w Niej dojrzewa. Tymczasem Ona nie zamyka się w domu, chroniąc przed oczami innych radosną tajemnicę, lecz wychodzi, niosąc w swoim łonie Jezusa. Dotarcie do Ain-Karim w krainie Judy oznacza kilkudniową, dla kobiety raczej niebezpieczną, podróż. Dlaczego więc Maryja tuż po tym, jak odszedł od Niej anioł, idzie w odwiedziny do swojej krewnej, Elżbiety?

Spotkanie. Maryja – jak, pisze Ewangelista – wychodzi z pośpiechem. Biegnie przynaglana radością, bo wie już o łasce, której dostąpiła jej krewna. Czuje, że Elżbieta zdoła Ją zrozumieć, bo również ją nawiedził Bóg. I rzeczywiście, jej przeczucia się sprawdzają. Między Maryją i Elżbietą nawiązuje się niezwykle bliska relacja, mimo że Maryja niczego nie opowiada, nie mówi o zwiastowaniu anioła. Jednak wtedy, gdy wchodzi do domu Elżbiety, pozdrawiając ją, akcja nabiera dynamizmu: na słowa pozdrowienia porusza się dziecko w łonie Elżbiety, a ona sama zostaje napełniona Duchem Świętym. To dzięki tej wielkiej łasce jest w stanie nazwać Maryję Matką Pana. Relacja między kobietami nabiera głębi. Wilfrid Stinissen tak to opisuje: ”Maryja dzieli się Duchem, który Ją osłonił. Elżbieta z kolei budzi Ducha w Maryi. Maryja, która dotychczas milczała, teraz wyśpiewuje Magnificat. Potrzeba było, aby drugi człowiek nazwał Ją nowym imieniem, aby stało się ono dla Niej zupełnie prawdziwe i oczywiste”.

Tam, gdzie pojawia się Duch Święty robi się naprawdę gorąco!

Apostolstwo. Maryja wychodzi poza granice swojego dotychczasowego świata. Idzie bez zwłoki, z konkretną misją: ma – i bardzo tego pragnie – ogłosić ludziom dobrą nowinę. Doświadczywszy spotkania z Bogiem, otwiera się na ludzi. Zaczyna od Elżbiety. Nie traci czasu, przynosi zachwycające wieści: „PAN, Twój Bóg, jest pośród ciebie” (So 3,17). Nie sposób bowiem zachować dla siebie przeżycia spotkania z Bogiem, gdy On przez anioła zwraca się do człowieka po imieniu (por. Łk 1,30).

Nowe apostolstwo. Nasze życie mogłoby być pełniejsze, gdybyśmy częściej brali przykład z Maryi, z jej sposobu radosnego apostołowania. Szczególnie dzisiaj, gdy tyle uwagi poświęcamy nowej ewangelizacji, musimy pamiętać, że nie wolno pozwolić, aby ewangelizowanie podejmowane ze szlachetnych pobudek stało się celem samym w sobie. Rzeczywistym celem może być tylko niesienie Jezusa tym, którzy Go nie znają, którzy tęsknią za Nim, nie wiedząc, jak Go znaleźć. Nauczmy się od Maryi nieść Chrystusa, wielbiąc Boga, który wielkie rzeczy nam czyni, wskazując na Jego miłość, a nie strasząc Nim. Nie jesteśmy samotnymi wyspami, monadami bez okien. Potrzebujemy innych, tak jak i oni potrzebują nas. Nasza wiara rozwija się we wspólnocie wierzących, ale wzrasta też wśród niewierzących. Zanośmy Jezusa do tych, z którymi pracujemy, uczymy się czy mieszkamy – każde spotkanie może być wzajemnym obdarowywaniem się wiarą. Odważmy się na wyruszenie do nieznanego nam jeszcze Ain-Karim.

O Matko umiłowana, Ty, któraś nosiła Jezusa tak dobrze, naucz nas nosić Go wewnątrz nas…

Naucz nas nosić Go z Twoją własną miłością, skupieniem, kontemplacją i nieustanną adoracją…

Naucz nas, o Matko, podróżować, jak Ty podróżowałaś, zapominając całkowicie o rzeczach zewnętrznych, ze spojrzeniem duszy utkwionym nieustannie tylko w Jezusie, którego niosłaś w swoim łonie, kontemplując Go, adorując, w nieustannym zachwycie.

(Charles de Foucauld)

Rekolekcje Adwentowe Tezeusza 2013

Bester-obrazek.jpg

Rozważania Rekolekcyjne

 

Skomentuj

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

*

code