Jedenastu uczniów udało się do Galilei na górę, tam gdzie Jezus im polecił. A gdy Go ujrzeli, oddali Mu pokłon. Niektórzy jednak wątpili. Wtedy Jezus podszedł do nich i przemówił tymi słowami: «Dana Mi jest wszelka władza w niebie i na ziemi. Idźcie więc i nauczajcie wszystkie narody, udzielając im chrztu w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego. Uczcie je zachowywać wszystko, co wam przykazałem. A oto Ja jestem z wami przez wszystkie dni, aż do skończenia świata» (Mt 28, 16-20).
To w Galilei Jezus rozpoczął swoją działalność publiczną i tu po swoim zmartwychwstaniu zgromadził uczniów i wysłał ich na misje. Tu na pograniczu świętej Judy i ziemi pogan narodziło się nowe miejsce adoracji i posłania. By trwało dzieło Mistrza i „lud, który siedział w ciemności, ujrzał światło wielkie, i mieszkańcom cienistej krainy śmierci wzeszło światło” (Mt 4).
Jezus podchodzi i przemawia także, a może zwłaszcza do wątpiących. Moją jest władza… Idźcie… nauczajcie, udzielając chrztu… uczcie zachowywać… Jestem z Wami…
Nasza Galilea i nasze wątpliwości. Nie musimy pielgrzymować, szukać uprzywilejowanych miejsc kultu. Na każdym pograniczu – „Jezus Chrystus, wczoraj i dziś, ten sam także na wieki” (Hbr 13), a nasze wątpliwości są dla Niego najwyraźniej akceptowalnym elementem naszej wiary, naszej drogi. Zdają się nie być przeszkodą dla robotników żniwa, dla głoszenia Dobrej Nowiny, dla udzielania chrztu w imię Trójcy, by uczyć zachowywać, co nam przykazano.
Chrzest w imię Trójcy. W imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego. Jak to ktoś określił, poznanie Trójcy w jedności to owoc i cel życia chrześcijańskiego – teologowie starają się je porządkować, mistycy wyśpiewać jego głębie, artyści wyrazić piękno, a każdy człowiek wierzący nim żyć. Za Benedyktem XVI może warto zwrócić uwagę „nie tyle na tajemnicę, ale na rzeczywistość miłości, która zawiera się w tej pierwszej i najważniejszej tajemnicy naszej wiary. Ojciec, Syn i Duch Święty są jedno, ponieważ są miłością, a miłość jest absolutną siłą ożywiającą, jedność stworzona przez miłość jest bardziej jednością niż jakaś jedność czysto fizyczna. Ojciec wszystko oddaje Synowi, Syn otrzymuje wszystko od Ojca pośród wdzięczności, a Duch Święty jest jak owoc tej wzajemnej miłości Ojca i Syna”.
I jeszcze raz Benedykt XVI – „Tylko miłość nas uszczęśliwia, gdyż żyjemy po to, by kochać i być kochani. To właśnie najmocniej przemawia za tym, że człowiek został stworzony na obraz Trójcy Świętej”.
Nasz Bóg objawia się jako Bóg miłości i relacji, w których jest miejsce i dla nas. Tylko w Nim zanurzeni nauczymy się miłości Jego, bliźnich, siebie. To nie ideały czy teorie nas wychowują i uświęcają. To działający Bóg – Stwórca i miłosierny Ojciec, jednorodzony Syn, wcielona wieczna Mądrość, Ten, który dla nas umarł i zmartwychwstał, i Duch Święty, który prowadzi wszechświat i historię do ostatecznego spełnienia.
Warto posłuchać:
