Chrzest Jezusa w wodach Jordanu… Lubię sobie wyobrażać tę scenę… Jezus ustawia się w jednym rzędzie z grzesznikami, cierpliwie stoi w kolejce. O czym myśli? Czy modli się, czy rozmawia z innymi?… Oczekiwanie mogło być długie.. W wydarzeniu tym zawiera się cała prawda o Nim i o nas, to taka teologia w pigułce. Odwieczny miesza się ze śmiertelnymi. Święty staje razem z grzesznikami. Bóg po stronie człowieka… Już nie sianko, żłóbek i pasterze, ale spalony słońcem i spocony Bóg spotyka się z pragnącym nieskończoności człowiekiem…
Już słyszę oburzenie sprawiedliwych: przecież Bóg nie stał w kolejce, Jan Go zauważył i podbiegł, i uznał większym od siebie… Nieważne, ile czasu oczekiwał, co robił, z kim rozmawiał… Porusza mnie do głębi Jego cierpliwość wobec mnie… A może ten Bóg w kolejce to moja codzienność, może On jeszcze czeka, a przed Nim długie sznury moich spraw, moich spotkań, mojego życia… Cierpliwy Bóg…
Jeśli Jan przywołał do siebie Jezusa, to już widzę zaniecierpliwione tłumy, zdenerwowanych ludzi, patrzących złowrogo i wyrażających głośno swoje niezadowolenie… Znamy to przecież z kolejek u lekarza, a nawet do konfesjonału… Znamy krwiożerczych chrześcijan, walczących prawie różańcami o swoje miejsce w kościele i tylu innych miejscach. Cierpliwość Chrystusa jest odpowiedzią na wszelkie nasze próby stawania na palcach, zasiadania na pierwszych miejscach, bycia obsłużonym bez kolejki, na życiowe rozpychanie się łokciami…
I zanurza się Stwórca wód w Jordanie, gdzie ludzie zostawiali swoje grzechy i brudy. Zatapia się w całym tym brudzie i smrodzie tłumu. Zatapia się w grzechu i całej ludzkiej nędzy. On wział na siebie nasze grzechy, poniósł grzechy wielu i oręduje za przestępcami. Pan obarczył Go winami nas wszystkich, spodobało się Bogu zmiażdżyć Go cierpieniem… Bóg schodzący z Nieba i zanurzający się w całym moim brudzie i grzechu… Ale to jeszcze nie wszystko! Po wynurzeniu się z bagna moich grzechów i słabości Ojciec spogląda na Syna z czułością, mówiąc Mu i nam: To jest mój Syn umiłowany, w Nim mam upodobanie! Hymn pochwalny i tę pieśń miłości powtórzy Ojciec jeszcze raz na krótko przed śmiercią Chrystusa podczas Przemienienia.
Aby już nikt nie miał wątpliwości, że jedynym motywem Wcielenia jest nieskończona i bezwarunkowa miłość do mnie. On zatapia się w moim brudzie, abym stał się piękny niczym drogocenna perła. Drogi jesteś w moich oczach, nabrałes wartości i Ja cię miłuję (Iz 43,4). On zatapia się w moich grzechach, abym oczyszczony usłyszał głos/ który jest skierowany do mnie: To jest mój Syn umiłowany, w Nim mam upodobanie!
A Ty dalej będziesz stał w kolejce do Jordanu, patrząc na innych, czy w końcu dasz się zanurzyć? Chrystus wskazał Ci kierunek, a co więcej, On sam przetarł Ci szlak. Odwagi, zanurz się, zatop się w Chrystusie!
Zanurzyć się to utopić iluzje o swoim ja, o swojej wyjątkowości, o tym, że jestem kimś lepszym niż inni…. Zanurzyć się to utopić iluzje o samodoskonałości i mity o totalnej bezgrzeszności. Bóg stał się człowiekiem nie po to, aby zabrać nam wszelki grzech, słabość i kruchość, ale aby wyzwolić nas z lęku, że ta cała nasza bylejakość może być przeszkodą w drodze do Niego. Wiara jest uzananiem, że Bóg działa i objawia się także w naszej poranionej historii. Wierzyć to ucieszyć się faktem, że Bóg wierzy we mnie. Moje ograniczenia i słabości, moje grzechy i upadki objawiają się jako jedyna przestrzeń, gdzie mogę doświadczyć prawdziwego Boga miłości i miłosierdzia. Będę zbawiony nie pomimo, ale ponieważ jestem zgubiony!
Dziś jest dzień naszego zanurzenia w NIM, aby stać się jak On… chociaż odrobinkę… Zanurz się w Nim i utop wszystko to, co nie przybliża Cię do Niego. Odawagi, zostań szczęśliwym topielcem ze wszystkim, co nie pochodzi od Niego!
Cierpliwosc ma swoje granice..
Nasluchalam sie juz w swoim zyciu kazan, co to niby nic czynic nie musze jeno wzniesc rece do milujacego i cierpliwego Boga, a on za mnie wszystko uczyni; uzdrowi, posprzata -sam ogarnie moj brud i smrod. Tylko wierz! Cud bez zadnego wysilku. A co z owocami wiary.? Chrystus przyszedl na swiat, by prowadzic bezgrzeszne zycie, bo byl w sposob doskonaly posluszny Bogu Ojcu. Zbawiciel wzial na siebie ulomnosci ludzkosci, aby ludzie nie bali sie, ze z powodu slabosci ludzkiej-nie potrafia zwyciezac. " Zaprzec sie samego siebie". Gdy patrzymy na siebie, to wiele nam brakuje. Co nie oznacza, ze nie mamy nic robic; "jesli cie prawe oko gorszy-wylup je i odrzuc od siebie"-M t5,29 Och, ale to mnie okalecza.! I palenie papierosow tez mnie okalecza. Nie usunie Bog nic bez naszej woli! Nigdy nie bedziemy tacy jak Jezus. Byl bezgrzesznym Synem Bozym, w ktorym Bog znalazl upodobanie .Nie potrzebowal Zbawiciela-my Go potrzebujemy. Nigdy Nim nie bedziemy, ale mozemy byc posluszni tak jak On. Bog i czlowiek we wlasciwej perspektywie. Nie tylko jednego dnia, ale przez cale zycie. Wszyscy biegna, ale czy wszyscy osiagna nagrode? I, zeby naprawde zyc nie zawsze trzeba cos niezwyklego przezyc.. To dazenie do przezycia czegos nowego przesiaknelo juz na dobre do chrzescijanstwa. A wszystko, co dostepne dla nas stalo sie w jednym SPEKTAKULARNYM wydarzeniu-przez krzyz Jezusa Chrystusa.!
Zanurz się w Nim
„Dziś jest dzień naszego zanurzenia w NIM, aby stać się jak On… chociaż odrobinkę… Zanurz się w Nim i utop wszystko to, co nie przybliża Cię do Niego. Odwagi, zostań szczęśliwym topielcem ze wszystkim, co nie pochodzi od Niego!”
Przecież to nie są słowa zachęcające czytających, do bierności, ani pasywności, czy obojętności, lecz motywujące i mobilizujące, do refleksji i czynu – działania wymagającego nie tylko odwagi, lecz również wiary – ufności Jemu, a nieraz determinacji, aby z pomocą Jego wydostawać się i najlepiej niezwłocznie uwalniać z bagna grzesznego życia.
Szczęść Boże!
Pan Zbigniew
Z tym czytaniem, to roznie bywa..
. On zatapia się w moich grzechach, abym oczyszczony usłyszał głos/ który jest skierowany do mnie: To jest mój Syn umiłowany, w Nim mam upodobanie!
A Ty dalej będziesz stał w kolejce do Jordanu, patrząc na innych, czy w końcu dasz się zanurzyć? Chrystus wskazał Ci kierunek, a co więcej, On sam przetarł Ci szlak. Odwagi, zanurz się, zatop się w Chrystusie!
Powiedzialabym wpierw: Odwagi-wyznaj i uznaj i swoj grzech i pros o oczyszczenie w krwi Zbawcy. Nawroccie sie i wezmijcie chrzest na oczyszczenie z grzechow, a z sumienia twojego spadnie ogromny ciezar! . " Upamietajcie sie i niechaj kazdy z was da sie ochrzcic w imie Jezusa Chrystusa na odpuszczenie grzechow waszych , a otrzymacie dar Ducha Sw." Dz.Ap.2,37-39
A potem nie prowadz juz bylejakiego zycia, tylko wydaj owoce swojego upamietania " wchodz przez ciasna brama; albowiem szeroka i przestronna jest droga, ktora wiedzie na zatracenie, a wielu jest takich, ktorzy po niej chodza. A ciasna jest brama i waska droga, ktora prowadzi do zywota; i niewielu jest tych, ktorzy ja znajduja"-Ew.Mt.7,13
Dobrze jest zrozumiec sens nowonarodzenia, o ktorym Pan Jezus mowil, ze jest warunkiem koniecznym zbawienia-Ew.wg. Jana 3,1-8. Chcac mojemu Bogu i Zbawicielowi, odwdzieczyc sie za milosc , ktorej doswiadczam( choc wiem, ze nie jestem w stanie NIGDY sie w pelni odwdzieczyc- to przynajmniej-nie naduzywam Jego cierpliwosci i staram sie, by podobalo mu sie moje codzienne zycie…..Ofiary Jezusa nie mozna niczym zastapic i nie wyjedna nam nikt naszego odkupienia . Stac sie Synem umilowanym…hmm. Chrystus wskazal nam kierunek…w Pismie Swietym..