Przesłanie

 
Rozważanie na Czwartek III tygodnia Adwentu, rok A2

tezeusz_adwent_2013.jpg

Jeśli naprawdę bardzo czegoś pragniemy, często zdarza się, że gdy już wiemy, że nasze marzenia mogą się ziścić, początkowo nie możemy uwierzyć w nasze szczęście. Jest to jak najbardziej ludzki odruch – szukanie potwierdzenia, dowodu na realność spełnienia naszych pragnień. Nie zawsze jest łatwo uwierzyć, że w końcu nasze prośby zostały wysłuchane i czeka nas coś wspaniałego.

Ze zrozumieniem więc przyjmuję początkowe niedowierzanie Zachariasza, który potrzebował od Gabriela wyjaśnień, dowodu na prawdziwość jego przesłania. Zachariasz modlił się o potomstwo przez lata i gdy Gabriel poinformował go, że jego marzenie się spełni, zadał naturalne w jego sytuacji pytanie – "Na podstawie czego przekonam się o tym? Przecież ja stary już jestem, a również moja żona posunęła się w latach". Czy w podobnej sytuacji nie postąpilibyśmy podobnie?

Gabriel pozbawił Zachariasza mowy, bowiem nie dał on wiary jego słowom. Wydaje mi się, że to odebranie możliwości porozumiewania się z innymi nie było jedynie karą, ale także znakiem dla Zachariasza, że Pan posiada moc czynienia i jego wątpliwości są zbędne. To było także przesłanie dla innych: Pan czuwa i czyni.

Ciekawe, że w przeciwieństwie do Zachariasza, który mimo strachu przed Gabrielem nie uwierzył mu od razu, lud zebrany przed przybytkiem nie miał wątpliwości co do zachariaszowego "widzenia", uwierzył i "zrozumiał". Zachariasz był kapłanem, przewodnikiem i możliwe, że właśnie dlatego został także "wybrany", aby jako pasterz i opiekun innych niósł dalej dobrą nowinę…

"Wielu synów Izraela nawróci do Pana, ich Boga. Podążać on będzie przed Nim z duchem i mocą Eliasza, aby serca ojców zwrócić do dzieci, a nieposłusznych – do roztropności sprawiedliwych, aby przysposobić Panu lud w pełni gotowy" (Łk 1, 16-17).

Rekolekcje Adwentowe Tezeusza 2013

Gabriel_objawia.jpg

Rozważania Rekolekcyjne

 

Skomentuj

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

*

code