OCZEKIWANIE NA ZMARTWYCHWSTANIE

 
Rozważanie na Wtorek V Tygodnia Wielkiego Postu, C1
 

OCZEKIWANIE NA ZMARTWYCHWSTANIE – a nasze oczekiwania wobec ludzi…

Dziś Uroczystość św. Józefa…

Był czas, gdy fascynowałam się życiem świętych. Był to czas szkoły średniej. Wszystko zaczęło się w ósmej klasie podstawówki, kiedy po wielu latach przerwy zaczęłam chodzić na katechezy i do kościoła. Chęć poznania Kościoła sprawiła, że chciałam poznać tych, którzy są Jego żywym świadectwem na ziemi.

Zaczytywałam się więc w żywotach, czasem tak dziwnych i nieziemskich, że aż niemożliwych. Po latach zrozumiałam, że często Ci, którzy są wokół nas, mogą byc większym przykładem, niż odległe historie, a my sami jesteśmy wezwani do świadectwa i zawierzenia Bogu swojego życia na wzór świętych.

Dzisiejsze czytania to zbiór obietnic i błogosławieństw. Tylko czy ludzie potrafią im zawierzyć i żyć tak, jakby to, co mówił Bóg, było oczywistością i pewnikiem? Ja nie umiem…

Bóg obiecuje Dawidowi, że jego imię będzie trwało wiecznie, a on wzbudzi potomka, który będzie nazwany Synem Boga. Psalmista rozwija temat, mówiąc o przymierzu pomiędzy Królem Wszechświata i Królem Dawidem, Królem wszystkiego, co żyje i królem ziemskim.

Bóg, nie mogąc otrzymać nic, czego by nie posiadał, zawiera przymierze i daje człowiekowi wszystko. Zawiera to przymierze wielokrotnie: z Dawidem, Abrahamem, Mojżeszem, ze mną, z Tobą, z nami…

Więc jest Dawid, a potem są pokolenia oczekujące Mesjasza, aż w końcu w rodzinie Józefa i Marii pojawia się ON!

Myślę sobie, że Józef musiał być wyjątkowy… Wszystko, co o nim wiemy, to mity, złudzenia, fantazje na jego temat, bo przeciez w Biblii nie ma o Nim prawie "nic". To "nic" jednak nie jest bez znaczenia.

Kiedy myślę o Józefie, to przypomina mi się wiersz ks. Jana, który dostałam na 18 urodziny jako życzenia:

"Zaufałem drodze

wąskiej

takiej na łeb na szyję

z dziurami po kolana

takiej nie w porę jak w listopadzie spóźnione buraki

i wyszedłem na łąkę stała święta Agnieszka

— nareszcie — powiedziała —

martwiłam się już

że poszedłeś inaczej

prościej

po asfalcie

autostradą do nieba — z nagrodą do ministra

i że cię diabli wzięli "

Co by było, gdyby Józef nie uwierzył Marii? Gdyby wydał Ją na śmierć? Gdyby uznał ją za cudzołożnicę, oszustkę? Nie chcę sobie wyobrażać, co czuł, myślał, jakie obrazy pojawiały się w jego głowie, jakie uczucia w sercu, gdy dowiedział się, że Maria spodziewa się dziecka. Przeciez wiedział, że to na pewno nie z nim! Jego oczekiwania wobec Marii były zapewne zgoła inne niż wydarzenia, które miały miejsce później w jego życiu.

Zawsze lubiłam św. Józefa, a raczej te wszystkie mity, w których się wychowałam: pokorny, dobry, opiekuńczy, cichy, pełen zawierzenia… Zero ludzkiej słabości, lęku, o którym mówi Biblia. Na ile ten obraz ma odniesienie do prawdziwego życia Józefa? Nie wiemy, wiadomo jednak, że był człowiekiem, więc zapewne miał swoje słabości i gorsze dni.

I ja mam gorsze dni, a w nich oczekiwania, złudzenia, pragnienia. Często one dotyczą tego, jak bym chciała, aby wyglądało moje życie, ale to tylko marzenia, bo nic z tym nie robię, a stąd biorą się ciągłe frustracje i niespełnione plany, które pozostały we mnie na poziomie wyobraźni.

Tak też jest z moim wyobrażeniem na temat ludzi, którzy mnie otaczają, zwłaszcza tych, którzy są mi bliscy. Mam wobec nich swoje oczekiwania, plany, które często są jedynie złudzeniem o nich samych, jakimś obrazem stworzonym w mojej głowie. Gdy te oczekiwania nie zostają spełnione, pozostaje zawód, ból, bunt, obraza, płacz, złość…

Czy Józef był zawiedziony tym planem, który Bóg miał dla niego i Marii? Czy zawiódł się, gdy Jezus nie wyróżniał się niczym spośród innych dzieci? Czy było mu przykro, gdy Jezus został w świątyni, a potem stwierdził, że przecież powinien być w domu Swego Ojca? Prawdopodobnie nie dożył chwili, gdy Jezus umarł, a potem ZMARTYWCHWSTAŁ! Z jakimi myślami borykał się, patrząc na dorastającego Jezusa? Z jakimi myślami żegnał się z tym światem? Myślę sobie o tym co naucza Kościół, o "białym małżeństwie" Józefa i całej otoczce, która wokół tego narosła. Jaką wartość dziś dla nas, dla rodzin, osób szukających małżonka ma ten obraz? W końcu Józef został obrany ich patronem. Zresztą czyim patronem on nie jest ???!!!

Moi przyjaciele i moje oczekiwania wobec nich… Jest wiele takich uświadomionych i nieuświadomionych oczekiwań. Nie umiem przyjmować z pokorą tego, gdy okazują się inni, niż myślałam. Czasem chcę tworzyć ich na "swój obraz i podobieństwo". Czy i Józef chciał, by Jezus był na jego obraz? Pewnie miał do tego prawo. Czy ja mam prawo oczekiwać, by ktoś był taki jak ja chcę? Zapewne nie! Problem pojawia się, gdy ktoś pozwala mi na to, a potem nagle zatrzaskuje drzwi. Ja zostaję w szoku, a on? On poradził sobie, jak umiał…

Bardzo dużo dziś myślę o moich oczekiwaniach wobec Kościoła, wobec rodziny, przyjaciół, znajomych, miejsca pracy, mojego życia, przyszłego męża, jeżeli w ogóle taki się pojawi. Wciąż oczekuję, ale czy tak właśnie powinno być? Wybiegam myślami do "marzeń o …", zamiast realizować dzień po dniu błogosławieństwo Boga, przymierze Boga ze mną w moim życiu i mojej szarej albo kolorowej rzeczywistości…

Dziś u progu Wielkiego Postu wybaczam sobie, że nie umiem wybaczać, że wciąż mam oczekiwania wobec Boga, innych, siebie…

Wybaczam sobie, że nie umiem zaakceptować siebie takiej, jaką jestem, że wciąż chcę być inna…

Wybaczam sobie, że wciąż umieram, ale nie tam, gdzie powinnam – nie w tych miejscach, które wymagają pozamykania drzwi, zakopania, uleczenia, wyzbycia się…

Wybaczam sobie, że wciąż nie umiem otworzyć się na Boże błogosławieństwo…

Wybaczam sobie, że nie umiem wybaczać…

KOCHAJ BLIŹNIEGO JAK SIEBIE SAMEGO…

Może, gdy wybaczę sobie to nauczę się przebaczać innym, patrzeć na nich z miłością, zrozumieniem, przestanę oczekiwać, a nauczę się dawać…

Nauczę się umierać dla Boga i dla ludzi, by dla nich żyć…

Tego życzę Wam i sobie! Niech Józef będzie nam pomocą w tym, by zgadzać się na życie takim, jakie jest i jakiego chce dla nas Bóg! Oby nas "diabli nie wzięli", wtedy nagroda od ministra nie potrzebna…

Sw__Jozef.jpg

Rekolekcje Wielkopostne 2013

Rozważania Niedzielne

 

Skomentuj

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

*

code