Kropla kwasu
O kwasie w Biblii możemy przeczytać w dwóch kontekstach, w pozytywnym i negatywnym. Pozytywnym wówczas, gdy jest on świadomie dodawany do chleba aby on (chleb) wyrósł i stał się dużym i smacznym, służącym domownikom do konsumpcji. Negatywnym jako „kwas faryzeuszy i sadyceuszy” czyli nauka ludzka, która wnosiła ostatecznie śmierć zamiast życia, w drugim przypadku ten kwas zostaje zestawiany najczęściej z przaśnikami i pamiątką wyjścia Izraelitów z Egiptu. Temat ten poruszył mnie bardzo i chodzę z nim już ponad dwa tygodnie badając go i rozważając w sercu Boże przesłanie również dla mnie płynące z tej nauki.
Wczoraj po długim czasie zdecydowałem, że upiekę dzieciom i sobie drożdżówkę, sprawa jest bardzo łatwa, bo mam taką maszynę, do której się wrzuca produkty ściśle z instrukcją , potem maszynę włączamy i po 2,5 godziny dom napełnia się pięknym zapachem i drożdżówka gotowa, ta cieplutka, prosto z maszyny jest najlepsza J Pośród produktów, które należy wrzucić do maszyny są też drożdże. Akurat tu stosuje się suche drożdże i to Oetkera, bo na innych ciasto nie wychodzi. Te drożdże, to tak jak ten nasz biblijny kwas, bez niego nie wypieczesz chleba.
To już czwarty tydzień, kiedy żona mieszka w UK, tak więc tym bardziej jestem przejęty tym, aby dzieciom niczego nie zabrakło i aby nie odczuwali zbytnio braku mamy. W czasie ferii dziesięć dni spędzili z dziadkami i przyjaciółmi z Wrocławia, najstarsza przygotowuje się do matury i pomagała mi w transporcie dzieci do i z i do i z Wrocławia, młody kierowca bardzo się rwie za kółko samochodu, ale muszę przyznać dobrze jej to idzie. Żona czeka w Uk na potwierdzenie niekaralności i zaczyna pracę w tamtejszym DPS zajmując się osobami starszymi, a że jest z wykształcenia i położną i anglistką, to doskonale sobie da radę w tej sytuacji. Ludzie Kościoła bardzo jej pomagają i są wsparciem dla niej, ba nawet już zaangażowali ją do służby tłumaczenia kazań w lokalnej wspólnocie.
To chyba jest jedna z rzeczy najwspanialszych w Królestwie Bożym, że gdziekolwiek się udamy tam są dzieci Boże i że bez zbędnych ceregieli akceptują, kochają, darzą zaufaniem, pomagają, wspierają, rozumieją. Doświadczyłem tego również w Rosji swego czasu, kiedy nasza droga na Syberię wiodła po wspólnotach, gdzie wszędzie nas z radością witano, karmiono, nocowano i modlono z nami i za nami. To jest ten czas kiedy możemy praktykować słowo Pana – "Zaprawdę, powiadam wam: Nikt nie opuszcza domu, braci, sióstr, matki, ojca, dzieci i pól z powodu Mnie i z powodu Ewangelii, żeby nie otrzymał stokroć więcej teraz, w tym czasie, domów, braci, sióstr, matek, dzieci i pól, wśród prześladowań, a życia wiecznego w czasie przyszłym. Mar. 10,29-30.
No ale wracając do kwasu. Ten kluczowy fragment znajdujemy w I Kor. 5,6-8 – 6Wcale nie macie się czym chlubić! Czyż nie wiecie, że odrobina kwasu całe ciasto zakwasza? 7Wyrzućcie więc stary kwas, abyście się stali nowym ciastem, jako że przaśni jesteście. Chrystus bowiem został złożony w ofierze jako nasza Pascha. 8Tak przeto odprawiajmy święto nasze, nie przy użyciu starego kwasu, kwasu złości i przewrotności, lecz – przaśnego chleba czystości i prawdy.
Czytając kontekst tego fragmentu dowiadujemy się, że Paweł napomina Koryntian z powodu tolerowania grzechu rozpusty – a mianowicie, że Kościół tolerował pośród siebie osobę, która współżyła z żoną swego ojca, czyli ze swoją macochą. Napominając ich nakazał im aby wyrzucili go spośród siebie. Argumentując słowami o kwasie. Poprzez taką ilustrację pokazał nam wiele prawd i ciekawych myśli do rozważenia. Stary Testament i praktyka Żydów mówiła dokładnie co należy czynić, w czasie Święta Paschy, Święto to jak zapewne wiemy wywodzi się z czasu, kiedy Izraelici wychodzili z Egiptu do ziemi obiecanej. Działo się to w pośpiechu, kiedy nastąpiła ostatnia plaga, czyli śmierć pierworodnych w tym syna faraona, Egipcjanie bardzo już życzyli sobie odejścia tych, przez których te plagi przyszły. Tak bardzo się cieszyli, że odchodzą, że dawali im złoto, srebro i inne prezenty w podzięce. Natomiast ostatnia wieczerza przed wyjściem była spożywaniem baranków, które zostały zabite, uzyskać krew, która pomazana na odrzwiach była znakiem i ochroną przed Aniołem śmierci.
Właściwie sprawa jest dość oczywista, ale obraz bardzo ciekawy. Izraelici obchodzą Święto Paschy przez siedem dni, poprzedza ten czas sprzątanie domu ze wszelkich kwasów, chleba itp. Wyparzane bywają garnki i cały dom jest do cna oczyszczany. Czego symbole w tym fragmencie jest usunięcie grzesznika z Kościoła, który jest domem Bożym. Prawdę tę odkrywamy w Apokalipsie, kiedy Jezus w chwale przechadza się pośród siedmiu świeczników symbolizujących Kościół, a nawet kościoły. On jest w Kościele, jeśli uważasz, że możesz żyć poza Kościołem, to się bardzo mylisz. W czasie Paschy na stole znajduje się sporo rzeczy przypominających ten dzień, szklanka ze słoną wodą symbolizująca przejście przez Morze Czerwone i łzy wylewane w czasie niewoli egipskiej, biała serwetka przykrywająca trzy kawałki niekwaszonego chleba zwanego macą. Maca wskazuje na pośpiech w jakim Izraelici opuszczali Egipt. Kość z tylnej części nogi baraniej, symbolizującą baranka i jego krew na odrzwiach, cztery kielichy wina czerwonego symbolizujące tę krew, gorzkie zioła (często był to chrzan), po których płynęły łzy przypominające o ciężkim losie niewolników w Egipcie i inne.
Natomiast co do Paschy dla nas czytamy, że Chrystus został ofiarowany jako nasza Pascha i przez to staliśmy się przaśni, a w niektórych tłumaczeniach przaśnikami.
Dla Żydów zatem Pascha oznaczała –
– przejście anioła śmierci przez Egipt zabijając wszystkich pierworodnych. Zabijał tych, których odrzwia nie były pokropione krwią baranka.
– przejście Izraelitów z ziemi egipskiej do Ziemi Obiecanej, do Kanaanu,
– przejście ze śmierci do życia. Przecież Izraelici w Egipcie poprzez zabójczą pracę byli skazywani na śmierć. Pamiętajmy, że nawet każdy narodzony żydowski chłopiec był zabijany.
Dla chrześcijan oznacza –
– przejście Chrystusa ze śmierci na krzyżu do zmartwychwstałego życia
– w Chrystusie dokonało się lub może dokonać się Twoje przejście ze stanu duchowej śmierci do stanu duchowego życia.
Jak czytamy w liście do Efezjan 2:5:
„ I nas, którzy umarliśmy przez upadki, ożywił wraz z Chrystusem – łaską zbawieni jesteście”
Skąd wyszliśmy my chrześcijanie? Czy wyszliśmy spod władzy Faraona, z Egiptu do Kanaanu?
Nie, my wyszliśmy spod władzy szatana, spod władzy tego świata, mocy grzechu, do Królestwa Bożego!
O tym duchowym wyjściu czytamy w wielu miejscach N.Testamentu, m.in. w:
Dziejach Apostolskich 26:18: Aby otworzyć ich oczy, odwrócić od ciemności do światłości i od władzy szatana do Boga, aby dostąpili odpuszczenia grzechów….
Liście do Rzymian 6:22: Teraz zaś, wyzwoleni od grzechu, a oddani w służbę Bogu, macie pożytek w poświęceniu, a za cel żywot wieczny.
Czy Chrystus stał się i jest nadal Twoim wyjściem z niewoli grzechu i przejściem do życia z Bogiem?
Czytaliśmy, że „Chrystus bowiem został złożony w ofierze jako nasza Pascha”.
Nie tylko ap.Paweł mówił o Chrystusie, że jest Paschą, ale Chrystus wskazywał na siebie jako nową Paschę, jako duchowe wyjście i przejście. Powiedział przecież:
Ewangelia św. Jana 10:9 Ja jestem drzwiami; jeśli kto przeze mnie wejdzie, zbawiony będzie i wejdzie, i wyjdzie, i pastwisko znajdzie.
Żydowska Pascha (Wielkanoc) poprzez swoje symbole obrazuje, jest cieniem jeszcze innych prawd duchowych Paschy jaką jest Chrystus, np.
Baranek Paschalny oczywiście obrazował Chrystusa jako doskonałego Baranka (Ew.Jana 1:29). Dlatego taki baranek miał być bez skazy (2 Mojż. 12:5, por. Hebr. 9:14),
Przed Świętem Paschy należało usunąć z domostw wszelki zakwas (2 Mojż. 12:15,19 13:7).
Kwas obrazuje grzech, obłudę, złość i przewrotność (Łuk. 12:1, 1 Kor. 5:7-8, Gal. 5:9).
Maca czyli chleb zrobiony bez zakwasu, z mąki i wody symbolizował bezgrzeszne ciało Chrystusa.
Pan Bóg powiedział do faraona:
„…wypuść syna mojego, aby mi służył. Jeśli będziesz się wzbraniał od wypuszczenia go, Ja zabiję twego syna pierworodnego.” (2 Mojż. 4:22-23)
Kto był tym synem, którego miał wypuścić faraon?
Oczywiście Izrael, jak czytamy w:
Ozeasza 11:1: Gdy Izrael był młody, pokochałem go i z Egiptu powołałem mojego syna.
Bóg oszczędził pierworodnych Izraelitów w Egipcie. Dlaczego, bo krew baranka była nad wejściem do ich domów.
Kogo dzisiaj Bóg oszczędza od duchowej śmierci? Tych, którzy zechcieli, aby krwią pierworodnego Syna Bożego zostało pokropione wejście do ich serca.
Mówiąc prościej, Bóg oszczędzi Ciebie jeżeli zechcesz poprosić Go o odpuszczenie grzechów przez krew Jezusa Chrystusa.
Dlaczego?
Bo – „On ci jest ubłaganiem za grzechy nasze, a nie tylko za nasze, lecz i za grzechy całego świata.” (1 Jana 2:2)
Jest jeszcze kilka rzeczy, które powinny nas zastanowić, czyszczenie swego domu, czyli swego serca. Przaśniki są tym pokarmem, który jest właściwy w czasie Paschy, w której my, ludzie odrodzeni z Ducha Bożego się znajdujemy cały czas jeśli trwamy w Panu. Jeżeli jednak w nas żyje kwas, czyli : i tu właśnie chciałbym się zastanowić, co może być tym kwasem, który psuje przaśność, który może powodować wzrost zakwaszonego a nie przaśnego. Pan Jezus mówił o kwasie faryzeuszy i sadyceuszy. I dziś nie brakuje takich, którzy dla ludzkiej chwały, dla ludzkich nauk, dla tradycji i obrzędów, dla tego aby czasem niczego nie zmieniać karmią ludzi kwasem i wówczas nie przaśność wzrasta ale kwas, który staje się śmiertelny.
Również i my sami możemy zakwaszać swoją przaśność, swoimi schematycznymi myślami, trzymania się tradycji i zwyczajów zamiast żywego Boga. Możemy tworzyć i wierzyć w prawdy teologiczne i dogmatyczne przyjmować je i wyznawać a nie mieć żadnej relacji z Bogiem. Nie możemy pozwolić, aby cokolwiek nas usidliło, bo przecież Chrystus Pan jest naszą Paschą a my jesteśmy Jego przaśnikami. Jego bowiem dziełem jesteśmy, (EF) a nie swoim czy świata, by służyć sobie czy światu. Ta prawda tak mocno mnie dotknęła, kiedy w ubiegłym tygodniu wracałem ze Świecia do Chełmna mostem przez Wisłę, po prawej ręce rozciąga się piękny widok na nasze miasto i Bóg przemówił do mnie tym fragmencie Kor. 5 10 „Nie chodzi o rozpustników tego świata w ogóle ani o chciwców i zdzierców lub bałwochwalców; musielibyście bowiem całkowicie opuścić ten świat.”
Opuścić ten świat, tak całkowicie to być pochwyconym przez Pana, ale dopóki On chce to jesteśmy częściowo w tym świecie po to, aby być Jego światłością, a skoro jesteśmy tylko i wyłącznie dlatego, że On tego chce, to znaczy, że jesteśmy ponad tym światem i ponad diabłem, który nim rządzi, jeśli jesteśmy w Chrystusie. Jeśli ta prawda jest głęboko w naszych sercach, z życie skupione na wykonywaniu woli Pana i na wzrastaniu w Nim, to tak naprawdę jesteśmy zwycięzcami, nie dlatego że zwyciężamy w światowym stylu, ale dlatego, że zwyciężamy w Bożym stylu, który może być nawet nie zauważony przez ludzi tego świata. To oznacza również, że w tym świecie jest jeszcze wielu tych ,których Pan chce powołać, a nas trzyma dlatego abyśmy ich przyprowadzili do domu Ojca. Ta prawda mnie przeszyła w aucie niczym strzała Boża i na nowo zawołałem Panie wypuść chełmińskich jeńców na wolność, Panie zmiłuj się nad tym miastem, wszak ty masz klucze otchłani i śmierci w której oni się dziś znajdują. Ap. 1,18
Tak więc jesteśmy przaśni nie ze względu na siebie , ale na Chrystusa, który jest naszą Paschą, czyli wyjściem, życie w Nim nadaje sensu temu kim jesteśmy, a Jego wola w naszym życiu sprawia, że budujemy Królestwo Boże, a współpraca z Duchem Świętym nadaje sens naszemu życiu w tym świecie.
Wasz w Panu Kazik J.
