Cierpienie naszego Boga

 
Rozważanie na Wielki Wtorek, rok A2

Rekol__Wielk__2014.jpg

Ostatnia Wieczerza to spotkanie przy wspólnym stole, po którym życie wspólnoty krańcowo się zmieni. Uczniowie będą przeżywali mękę strachu, rozpaczy, zdrady. Zasiadamy do stołu z bliskimi przy Wigilii, w Święta Wielkiej Nocy. Każde z tych spotkań może być ostatnim przed tragedią, chorobą, śmiercią dla kogoś z naszej rodziny. Uroczyste nakrycie, poświęcone pokarmy są jedynie dodatkiem do spotkania uczniów po Zmartwychwstaniu, gdy można naprawić krzywdy, zmienić nastawienie do kogoś, zmienić coś w sobie. Zdusić w sobie Judasza, wybaczyć i naprawić Piotrowe wyparcie się bliźniego, dojrzeć smutek kogoś, kto cierpi. Z roku na rok ubywa bliskich przy naszym stole i przybywają nowi. Często, zanim ich poznamy, dorastają lub zdążą się emocjonalnie oddalić.

Nauczyciel jest po ludzku smutny i zalękniony. Ale właśnie te ludzkie cechy pozwalają nam przybliżyć Tajemnicę. Nie będziemy idealni i żadne modły ani przyrzeczenia tego nie zmienią. Ważne, aby podnieść się na stacji klęski, błędu, upokorzenia i iść dalej.

Spotykam się z twierdzeniami ludzi, którzy bardzo cierpią, że dopiero teraz czują sens Drogi Krzyżowej Pana. Czują, jakby pocieszał ich na Wieczerzy i szedł obok na drodze cierpienia. To jest odpowiedź dla wyznawców innych religii, gdy pytają, jak możemy czcić wizerunek umęczonego przez ludzi Boga.

Jezus_ukrzyz-MKUDRON.jpg

Rozważania Rekolekcyjne

 

Skomentuj

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

*

code