A jednak nowy

To jest wciąż ten sam stary rok
Niezmienny od wieków od zarania
To my próbujemy go odmłodzić
Ale on ten nowy rok
Z roku na rok staje się starszy
Podobnie jak my będzie się starzał
Aż umrze zupełnie razem z nami
Aż umrze zupełnie razem z nami
Nic w tym nowego
Nic w tym nowego 

Trwamy w oktawie Świąt Bożego Narodzenia. Święta obchodzonego kolejny raz w naszym życiu, ale jednak niosącego wciąż ładunek nowości tej ostatecznej wypowiedzi Boga do człowieka. Oto Panna poczęła i porodziła Syna – Syna, który przeszedł przez ten świat aż do zwycięstwa nad śmiercią, aż do wyniesienia ludzkiej natury do chwały Ojca. Bóg stał się człowiekiem, byśmy mogli narodzić się na nowo – z wiary i przez wiarę. W naszej zwykłej codzienności, szarej, chłodnej, może przytłaczającej i na nasz sposób betlejemskiej.
Dzisiejsze czytania kolejny raz podkreślają życzliwość Boga wobec człowieka. Bóg pozwala wzywać swego imienia (Lb 6) nad synami Izraela, a to wystarczy dla błogosławieństwa, opieki, łaski, pokoju – promiennego i zwróconego do ludzi oblicza.

Boże błogosławieństwo czyni świadectwem Jego obecności w świecie i rozciąga je na wszystkich ludzi (Ps 67) – Niech Ciebie, Boże, wysławiają ludy! Jahwe to już nie król Izraela, ale całej ziemi.
Święty Paweł w mistrzowski sposób (Ga 4) podsumowuje pełnie czasów i jej skutki – wykupieni, przybrani, obdarzeni Duchem, już synowie i dziedzice.

I tylko Święta Boża Rodzicielka (Łk 2) zdaje się być „zdystansowana” do ogromu dzisiejszych treści – pełni wolę Bożą, zachowuje wszystkie te sprawy i rozważa je w swoim sercu. Aktywnie współtworzy historię, ale i poddaje się jej biegowi, wysłuchuje pasterzy, zachowuje tradycje Izraela – Dziecię ósmego dnia zostaje obrzezane (por Rdz 17, Kpł 12) i otrzymuje imię, jakim nazwał Je anioł w scenie zwiastowania (Mt1,21). Słowa i wydarzenia – zachowuje i rozważa nie tylko w Jej życiu Słowo zapowiada wydarzenie, wydarzenie wypełnia Słowo…

Niech Święta Boża Rodzicielka pomoże nam wierzyć w promienne oblicze błogosławiącego nam dziś Ojca, a w Nowym 2017 Roku odnajdywać Go w Słowie i wydarzeniach życia.

Wykorzystane w tekście:
1. Fragment utworu Stary rok z repertuaru Starego Dobrego Małżeństwa
2. Zdjęcie kopuły kościoła w Chora/ Stambuł wordscene.wordpress.com

 

Skomentuj

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

*

code