Czemuż, o Panie, dozwalasz nam błądzić…?
(Iz 63, 17)
Ekumeniczne Rekolekcje Adwentowe Tezeusza 2014
7 – 21 grudnia 2014
Zbłądziliśmy, Panie Boże… Znowu w życiu nie wyszło tak, jak Tobie, sobie i naszym bliskim obiecywaliśmy. Znowu jak św. Paweł niektórzy z nas mogliby powiedzieć: „Nie rozumiem bowiem tego, co czynię, bo nie czynię tego, co chcę, ale to, czego nienawidzę – to właśnie czynię” (Rz 7, 15). Może do niektórych z nas Bóg przemawia w głębi naszych dusz jak do Kaina: „Dlaczego jesteś smutny i dlaczego twarz twoja jest ponura? Przecież gdybyś postępował dobrze, miałbyś twarz pogodną; jeżeli zaś nie będziesz dobrze postępował, grzech leży u wrót i czyha na ciebie, a przecież ty masz nad nim panować” (Rdz 4, 6 – 7).
A może wcale niczego nie obiecywaliśmy sobie ani innym, nie mieliśmy żadnych szczytnych postanowień ani zamierzeń, nie zawiedliśmy nikogo, lecz po prostu dzień za dniem płynęliśmy bezwolnie przed siebie na falach życia i nagle zadaliśmy sobie pytanie, dokąd właściwie zmierzamy. Poczuliśmy się zagubieni w otaczającym nas zgiełkliwym chaosie i wśród różnych propozycji, jakich dostarcza nam współczesna kultura, zaczęliśmy szukać drogowskazu, który wyznaczy sens naszego życia.
Jeżeli odnajdujesz się w którejś z tych sytuacji, nie wiesz, w którą stronę pójść, zastanawiasz się, dlaczego Bóg nie odpowiada na Twoje rozpaczliwe wołanie i odwraca swoje oblicze albo wydobywszy się szczęśliwie z ciemności, chcesz podzielić się swoim doświadczeniem, podejmij z nami adwentową refleksję, aby na przywitanie Bożego Dzieciątka rozpalił się na nowo i mocno zapłonął płomyk nadziei, który nosisz przecież w swoim sercu. Tak, te rekolekcje są właśnie dla Ciebie!!!
Chrześcijan łączy chęć naśladowania Jezusa. Nawet jeżeli oddalamy się niekiedy od Jego dróg, gdy błądzimy albo tak nam się tylko wydaje, zawsze w głębi duszy pragniemy być blisko Niego. I nie przestajemy ufać, że wkrótce zobaczymy Betlejemską Gwiazdę, która wskaże nam właściwy kierunek. Tym światłem chcielibyśmy podzielić się także z tymi, którzy szukając wyjścia z mroku, nie zawsze potrafią je dostrzec.
Refleksja nad własnym życiem, którą wsłuchując się w Słowo Boże, podejmujemy w czasie rekolekcji, ma dopomóc nam w odnalezieniu tej najlepszej, najwłaściwszej i – jak wierzymy – wyznaczonej nam przez Boga życiowej drogi. Jeżeli zaś czujemy, że jesteśmy na właściwej drodze, to rekolekcje powinny umocnić nas, abyśmy na niej wytrwali.
W tegorocznym Adwencie chcielibyśmy szczególnie skupić się na trudnościach, zagrożeniach i pułapkach, które przeszkadzają nam w zmaganiach o to, aby każdego dnia stawać się coraz lepszym człowiekiem, coraz wierniejszym uczniem i naśladowcą Chrystusa. Oto kilka najważniejszych pytań, które proponujemy:
– Jak to się dzieje, że mimo najlepszych chęci w życiu każdego z nas dochodzi do grzechu?
– Jakie pokusy współczesnego świata wydają się najgroźniejsze?
– Jakim manipulacjom podlegamy ze strony nie zawsze właściwie wybieranych autorytetów, osób znaczących w naszym życiu, środków masowego przekazu, różnych instytucji itp.?
– Co jest naprawdę grzechem, a co tylko wywołanym w nas przez innych ludzi poczuciem winy?
– Co jest grzechem, a co tylko poczuciem, że nie dorastamy do jakiegoś idealnego obrazu własnej osoby?
– Czy właściwie korzystamy ze swojej wolności, czy cenimy tę wolność i staramy się ją chronić?
– Czy zdajemy sobie sprawę, jak nasze niewłaściwe postępowanie wpływa niekorzystnie na życie innych ludzi oraz na funkcjonowanie wspólnot czy organizacji, w których działamy?
– Jak zło, które czynimy, w którym uczestniczymy i/lub którego doświadczamy wpływa na naszą osobistą relację z Bogiem?
Konfrontacja z własnym grzechem, wzięcie odpowiedzialności za uczynione zło to nie są zadania łatwe ani przyjemne. Podejmując je, pamiętajmy o Bożym miłosierdziu. Spójrzmy na nasze błądzenie jako na oczyszczające i odradzające próby, poprzez które Bóg chce wyprowadzić nas na wolność (Ps 66,12). A w chwilach zwątpienia pokrzepiajmy się słowami św. Pawła: „Wierny jest Bóg i nie dozwoli was kusić ponad to, co potraficie znieść, lecz zsyłając pokusę, równocześnie wskaże sposób jej pokonania, abyście mogli przetrwać” (1 Kor 10, 12).
*
Po raz czwarty rekolekcje Tezeusza określamy przymiotnikiem „ekumeniczne”. Podstawą naszej refleksji będą codzienne czytania liturgiczne Kościoła katolickiego. Zapraszamy jednak autorów rekolekcyjnych rozważań, komentatorów lub po prostu czytelników z różnych chrześcijańskich Kościołów. Zapraszamy jak zwykle wszystkich – wierzących, niewierzących, poszukujących…
Do zobaczenia na stronie www.tezeusz.pl w dniach 7 – 21 grudnia 2014.
Autorzy rozważań:
Paweł Bartosik (EKR)
Inka Bestry (KRK)
Beata Bogdanowicz (KRK)
Wojciech Czyszczoń (KE)
Jolanta Elkan-Wykurz (KRK)
Małgorzata Frankiewicz (KRK)
Dariusz Grochocki (RKK)
Wojciech Jałoszyński (KRK)
Zofia Jaros (KRK)
Anna Jóźwik (KRK)
Kazimierz Juszczak (KZ)
Artur Barbara Kapturkiewicz (KRK)
Maria Kudroń (KRK)
Magdalena Kulus (KRK)
Jolanta Łaba (KRK)
Andrzej Miszk (KRK)
Agata Niedźwiecka (KRK)
Tomasz Ponikło (KRK)
Ks. Tomasz Puchalski (RKK)
Wiktor Sybilski (RKK)
Włodzimierz Szturc (KE)
Krzysztof Tłoczek (UECC)
Ks. Adam Winski (KRK)
EKR – Ewangeliczny Kościół Reformowany
KE – Kościół Ewangelicko-Augsburski
KRK – Kościół Rzymskokatolicki
KZ – Kościół Zielonoświątkowy
RKK – Reformowany Kościół Katolicki
UECC – United Ecumenical Catholic Church
Niedziela IV tygodnia Adwentu, rok B1
Agata Niedźwiecka “Dom” dla Jezusa
Zastanawiać może fakt, dlaczego to właśnie Maryję wybrał Bóg na Matkę swojego Syna. Dlaczego taki “dom” przygotował Jezusowi? Maryja jest jedną z wielu młodych kobiet mieszkających w Nazarecie – małym miasteczku w Galilei. Niczym szczególnym się nie wyróżnia.Więcej…
Wojciech Czyszczoń Radujcie się w Panu!
Dla tych wszystkich jednak, dla których Boże Narodzenie jest wielkim wydarzeniem, na które czekali z niecierpliwością, zapalając kolejne świeczki wieńca adwentowego, będą to święta radosne, bo nie jesteśmy sami, bo mamy kogoś, kto się wstawia za nami. To Nowonarodzony. Ci, którzy nie zdążyli zatrzymać się i pomyśleć – mają jeszcze kilka dni.Więcej…
Sobota III tygodnia Adwentu, rok B1
Zofia Jaros Proś dla siebie o znak
Ewangelista Łukasz w dzisiaj czytanej Ewangelii zapowiada, że Maria pocznie i porodzi Syna. Wypełnia się proroctwo Izajasza, a ponieważ to chyba jeden z najbardziej znanych i adwentowych tekstów dlatego zwrócę uwagę tylko na jedno zdanie: A oto również krewna Twoja, Elżbieta, poczęła w swej starości syna i jest już w szóstym miesiącu ta, która uchodzi za niepłodną.Więcej…
Krzysztof Tłoczek Szukamy oblicza Boga
Przez wieki wydawało nam się już nieraz, że je znaleźliśmy. Niektórzy starali się je odwzorować na płótnach, inni zaś spisywali kolejne tomy ksiąg. Było więc i oblicze Tego, który wyzwala, było oblicze Tego, który potępia, było oblicze surowe, łagodne, dalekie, kochające, karzące…Więcej…
Wojtek T. Jałoszyński Pan zwiastuje każdemu z nas
Podobnie jak w życiu Maryi i Józefa Bóg potrafi nieźle nakręcić i w moim. Zawsze wywraca moje plany i pomysły do góry nogami. W jednej chwili wszystko się wali jak domek z kart. Rodzi się wtedy we mnie bunt i niezgoda na to, co się dzieje. I próbuję wszystko sam poskładać do kupy.Więcej…
Piątek III tygodnia Adwentu, rok B1
Maria Kudroń Do adwentowych rodziców
Maluchy biegną na mszę z często własnoręcznie robionymi lampionami. Gdy zbliża się godzina mszy, z różnych części osiedla w grudniowej szarówce zbiegają się światełka do naszego kościółka. Adwentowi rodzice życzę Wam spokoju…, spokoju…, spokoju i jeszcze raz spokoju w te Święta. Aby adwentowe wyrzeczenia i plany na przyszły rok spełniły się choć w połowie.Więcej…
Kazimierz Juszczak Icebraeker (łamacz lodów)
Izrael, ten naród należący do Boga, widział niejedno. Ale takie coś? Co to ma znaczyć? Eliasz nie chrzcił, Elizeusz też, wielcy prorocy jak Izajasz, Jeremiasz, Zacheusz czy inni nie robili takich rzeczy. A Jan? Ale on przygotowywał drogę dla Pana. Nikt nigdy tej drogi nie przygotowywał. Czy można w ogóle Panu przygotować drogę? Czy Jan przygotował?Więcej…
Czwartek III tygodnia Adwentu, rok B1
Jolanta Łaba Błądzenie jako sztuka wyborów
Bóg nieustannie czeka. I mimo iż widzi moje błądzenie, nie rezygnuje ze mnie, wciąż woła, przysyła dobrych ludzi, daje znaki, mówi: „Jestem z Tobą, wróć do mnie, czekam”. Jak zakochany bez pamięci, który mimo niewierności i obojętności ukochanej wciąż woła, czeka, umiera z tęsknoty. Na zawsze już teraz wiem, że oddalenie się od Niego nie jest wyrazem wolności, ale doprowadza duszę i ciało do marazmu, obojętności, braku wrażliwości na poruszenia wewnętrznego moralnego kompasu. Więcej…
Paweł Bartosik Adwent, Boże Narodzenie i chrześcijańscy doketyści
Doketyści będą się wzdragać przed stwierdzeniem, że widzialna wspólnota jest szafarzem łaski, że widzialne sakramenty są środkami Bożej komunikacji, zapewnień i umocnienia w wierze. To niemożliwe, by materialny chleb i wino stanowiły dla wierzących prawdziwe umocnienie i były realnym pokarmem dla… duszy.Więcej…
Środa III tygodnia Adwentu, rok B1
Agata Niedźwiecka Rodzina pochodzenia
Jezus jest też synem Dawida, któremu Bóg obiecał, że z niego narodzi się Ten, który będzie królował na wieki. Syn Boży jako człowiek jest potomkiem króla Dawida, a jako Bóg jest wypełnieniem obietnic, które otrzymał Abraham. „Syn Abrahama” to naród żydowski w ogóle. Jezus jest Izraelitą, a zatem jest w pełni człowiekiem.Więcej…
Dariusz Grochocki Pan przychodzi z mocą
Jezus po to właśnie przyszedł na świat, aby wypełnić wolę Ojca, aby nas do Niego z powrotem przyprowadzić. Jezus jest Panem, który przychodzi z mocą. Ma on moc, aby przywrócić ci wzrok. Abyś mógł (mogła) poznać Boga, rozpoznawać Go w świecie i Kościele. Dzięki temu zobaczysz, że nie jesteś sam (sama).Więcej…
Wtorek III tygodnia Adwentu, rok B1
Beata Bogdanowicz Daleko od Edenu
Mam w sobie dwa światy, dwa przeciwstawne pragnienia – dobra, które jest obiektywne i pasuje do mojego systemu wartości oraz zła, które może i jest złe, ale jawi się jako przyjemne. Dopóki zło będzie atrakcyjne dla mnie, dopóty będą kłopoty z wyborem. A nawet jeśli zło straci w moich oczach otoczkę atrakcyjności, to i tak trudno jest się tak jednoznacznie odciąć od niego.Więcej…
Andrzej Miszk Pokręceni jesteśmy
Największą pokusą grzechu nie jest sam grzech, ale rozpacz, że inaczej już nie będzie, że Boże miłosierdzie mnie ominie. Więcej, że ucieknę w jakąś egzystencjalną norę, daleko od Bożej miłości. Simone Weil powiada, że istotą grzechu, niejako jego kluczową funkcją nie jest zło, jaki czyni, ale fakt, że grzech najskuteczniej oddala nas od Boga i utrzymuje w bezpiecznej od niego odległości.Więcej…
Poniedziałek III tygodnia Adwentu, rok B1
Ks. Tomasz Puchalski Tylko razem jesteśmy Bożym obrazem
Boży obraz w świecie odkrywam we wspólnotach i osobach, które nie stawiają siebie w centrum, ale towarzyszą na drodze i potrafią uczyć, jak kochać. Gdy tego doświadczam, a Bóg postawił na mojej drodze bardzo dużo właśnie takich wspólnot i ludzi, wiem, że ich moc pochodzi od Boga, że Bóg utożsamia się z nimi mimo ich słabości.Więcej…
Anna Józwik Moment wyboru
Wyboru między dobrem a złem. Kontynuując swoją wypowiedź, artystka stwierdziła, że zawsze inspirował ją człowiek, który jest najwznioślejszą, a zarazem najpodlejszą istotą. Bóg na stworzenie całego świata i wszelkich, różnorodnych bytów przeznaczył 5 dni.Więcej…
III Niedziela Adwentu, rok B1
Magdalena Kulus
Kiedy błądzimy
Bywa, że błądzimy, bo zapętliło nam się życie. Każdego dnia gonią nas pytania o sens, o wiarę, o Boga i jego wszechmoc, która w obliczu tego, co nas spotyka, wydaje się wątpliwa. Zasklepieni w cierpieniu zamykamy się na bodźce zewnętrzne, kamieniejemy i chociaż czasami chcemy, nie potrafimy obudzić w sobie żadnych uczuć.Więcej…
Tomasz Ponikło Radość oczyszczana cierpieniem
Nie zważamy na to, jak rzeczywiście wyglądały te dni dwa tysiące lat temu, gdy Maryja i Józef stali się uchodźcami, tak samo jak teraz nie obchodzi nas los chrześcijańskich uchodźców na Bliskim Wschodzie. Oni sami nie są ważni, ważny jest pretekst. Nie wolno zakłócać świątecznej atmosfery sytych ludzi, czekających tylko na świąteczny festiwal przepychu.Więcej…
Wiktor Sybilski Wzór na drogę
O drodze stworzono tak wiele dzieł literackich, filmowych czy artystycznych, iż nie sposób je w jednym miejscu wyliczyć. Istnieje również całe bogactwo przesądów z nią związanych. Do wschodnich należy m.in. plucie na próg, gdy musimy się po coś wrócić do domu (według zabobonu to nieszczęście, które należy „odczarować”) oraz „przysiądnięcie” w ciszy przed podróżą. Więcej…
Sobota II tygodnia Adwentu, rok B1
Małgorzata Frankiewicz Gdy schodzimy z góry
Jak bowiem opowiadać o czymś, co przekracza granice potocznego ludzkiego doświadczenia, burzy poznawcze schematy, wymyka się zwykle skutecznym myślowym przyzwyczajeniom? W prawie dwa tysiące lat później filozof Ludwig Wittgenstein podobnie przestrzegał nie tylko swoich kolegów po fachu: „O czym nie można mówić, o tym trzeba milczeć”.Więcej…
Krzysztof Tłoczek Adwent schodzenia na ziemię
Adwent schodzenia na ziemię, schodzenia na sam dół, schodzenia tam z Jezusem. Adwent czekania na spotkanie z tymi, których spotkać nie chcemy, z tymi, których już ukamienowaliśmy w naszych sercach. Adwent otwierania oczu na tych, którzy pozornie dalecy, powinni nam być bardzo bliscy.Więcej…
Piątek II tygodnia Adwentu, rok B1
Maria Kudroń Misja ochrony przed zgorszeniem
Każdy z nas ma za sobą małą lub większą misję ratowania bliźnich. Udaną lub średnio udaną. A to przypominanie znajomym o ochrzczeniu dzieci, a to kontrola uczestnictwa w mszach wnuczki lub nieustanne nawracanie do tematu ślubu kościelnego parze po cywilnym. Wszystko w imię ratowania ludzi od domniemanych nieszczęść, połączonego z przekonaniem o wyłączności na słuszność.Więcej…
Dariusz Grochocki Przyjdzie Pan, Książę pokoju, wyjdźcie mu na spotkanie
Wiara we wspólnocie oznacza wspólnotę wiary z tymi, którzy byli i którzy są. Nie oznacza to dla mnie rozmycia odpowiedzialności za moje decyzje i zbawienie, ale wzajemnie wsparcie w drodze wiary. Samemu jest i ciężko, i smutno zarazem. Płaczmy wspólnie, tańczmy razem – dzielmy ze sobą troski i radości. Więcej…
Czwartek II tygodnia Adwentu, rok B1
Wojtek T. Jałoszyński O rekolekcjach bez rekolekcji
Takie właśnie były moje najpiękniejsze rekolekcje w życiu! Cholernie trudne i bolesne, ale piękne i co najważniejsze, najbardziej owocne! Bez znanego i mądrego kaznodziei, bez udziału w roratach. Nawet dopiero w ostatnią niedzielę adwentu byłem na mszy w kaplicy. Wcześniej mi zakazywali, więc na tę mszę zwiałem z oddziału.Więcej…
Daniel Skórski Jeśli On działa, dlaczego Ty tego nie robisz?
Jesteśmy demiurgami, twórcami i nic w tym dziwnego, bo jesteśmy stworzeni na Jego podobieństwo. Możemy tworzyć dobro i miłość w każdej chwili naszego życia, nic nie stoi nam w tym na przeszkodzie. Szkoda tylko, że nie potrafimy z tego cennego daru korzystać w pełni.Więcej…
Środa II tygodnia Adwentu, rok B1
Jolanta Elkan-Wykurz Lekkie jarzmo i pokój serca
Ktoś inny będzie musiał mnie opasać i poprowadzić… O, daj mi Panie wówczas siłę, by przyjąć to inne jarzmo, uwiesić się pogodnie na ręce krzepkiej pomocnika, pozwolić przewracać się z boku na bok rękom silnym, choć może i obojętnym. Daj mi też ufność i miłość do tych, co przy mnie i ze mną.Więcej…
Artur Barbara Kapturkiewicz Modlitwa obciążonego niepewnością
Jezu, przychodzę do Ciebie utrudzony i obciążony niepewnością, co jest grzechem, a co wywoływanym przez innych ludzi poczuciem winy. Wierzę, że Ty mnie pokrzepiasz, abym decydował zgodnie z tym, co rozpoznaję jako prawdę, nawet gdy wielu innym to się nie podoba. Dzielone z Tobą brzemię odrzucenia staje się lekkie.Więcej…
Wtorek II tygodnia Adwentu, rok B1
Inka Bestry Dziękuję, Panie, że nieustająco mnie szukasz
Jezus, jak dobry pasterz, raz za razem wyrusza na poszukiwanie każdego zagubionego. Zostawia resztę stada, aby znaleźć mnie i ciebie. Nie oczekując, że Go zawołamy, nie zwracając uwagi na to, że często w ogóle nie uświadamiamy sobie własnego zagubienia, znajduje nas i bez słowa wyrzutu bierze w ramiona. Więcej…
Kazimierz Juszczak Wspólnotowa stajnia
Właśnie tam, nie w pięknym domu, pałacu, zamku czy gdzie indziej, ale wśród zwierząt, w osamotnieniu rodzi się Syn Boży. Matka Jego, zwykła Żydówka, młoda dziewczyna, która powiedziała Bogu „tak”, teraz widzi owoc Boży, w otoczeniu pastuszków, swego męża, aniołów i zwykłych ludzi, których przywiodły dostrzeżone tylko przez nich niesamowite zjawiska.Więcej…
Poniedziałek II tygodnia Adwentu, rok B1
Ks. Adam Winski Zwyczajnie niezwyczajna, czyli o Niepokalanej ludzkim językiem
Bóg wybiera to, co zwykłe i codzienne. Umiłował sobie i wybrał zwykłą dziewczynę, którą On sam uczynił niezwykłą. Młoda, prosta dziewczyna w szarym domku w Nazarecie w szary dzień spotyka Bożego Posłańca, aby uświęcić naszą szarą rzeczywistość.Więcej…
Anna Józwik Nie ukrywać się
Człowiek ucieka od niepowodzenia, nie chce przyznać się do własnej słabości, ciągłych upadków. Tak jakby bał się konsekwencji swoich niezbyt właściwych czynów. Jednak to doskonałe pytanie Boga: Gdzie jesteś? pokazuje, że w chwili klęski nie zostajemy zupełnie sami. Ileż troski o nas zawiera to zapytanie!Więcej…
Paweł Bartosik Odnaleźć w sobie Maryję
Zaciekawienie, niezrozumienie, ale i gotowość podążania za wolą Bożą. Czy w naszych ustach pojawiają się tego typu pytania: “Boże, jak to się stanie? Nie rozumiem Twojego działania. Pozwól mi zrozumieć, uwierzyć, zaufać”. Czy może już jesteśmy tak znudzeni, że nawet pytać nie mamy ochoty?Więcej…
II Niedziela Adwentu, rok B1
Ks. Tomasz Puchalski Moc Bożej obietnicy
Adwent to czas, w którym powinniśmy sobie najpierw uświadomić nasze smutki, tęsknoty i pragnienia. Czy jest dla nich jakaś odpowiedź, jakieś pocieszenie, jakieś wypełnienie pragnień? Ten okres liturgiczny daje nam odpowiedź na wiele z tych pytań…Więcej…
Małgorzata Frankiewicz Czy dachowanie jest błądzeniem?
Podejmijmy trud refleksji nad rozmaitymi błędami, które wbrew naszej woli lub za naszym mniejszym czy większym przyzwoleniem sprowadzały nas z właściwej drogi. Dziękujmy przy tym dobremu Bogu, że jest tak cierpliwy i daje nam czas do nawrócenia.Więcej…
Włodzimierz Szturc W blasku wolności
Wiedzę tę daje wiara. Dzięki niej możliwe jest osądzenie „naszego” błądzenia i zbawienie, do którego osiągnięcia nie trzeba już Zakonu, lecz samej wiary w Chrystusa. To dzięki wierze dokonuje się naprawienie błędów człowieka poprzez objawienie prawdziwego sensu łaski…Więcej…
Rekolekcje Adwentowe Tezeusza 2013
Rekolekcje Adwentowe Tezeusza 2012
Rekolekcje Adwentowe Tezeusza 2011
Rekolekcje Adwentowe Tezeusza 2010
Rekolekcje Adwentowe Tezeusza 2009
Rekolekcje Adwentowe Tezeusza 2008
Rekolekcje Adwentowe Tezeusza 2007
Rekolekcje Adwentowe Tezeusza 2006
Rekolekcje Adwentowe Tezeusza 2005
Rekolekcje Adwentowe Tezeusza 2004
