Signum temporis
s. M. Urszula Kłusek
Odrzucić historię! Odciąć się od przeszłości! Zapomnieć o tym, co za nami − oto signum temporis (znak czasu) epoki, w której żyjemy. A przecież przeszłość nie jest niedołężną staruszką, która wymaga terminalnej opieki i napiętej uwagi skierowanej tylko na nią.
Przeszłość (historia) ludzkości, narodu, ojczyzny, rodziny i moja osobista jest tym, co mnie tworzy, określa, buduje i czyni takim a nie innym człowiekiem. Wzruszamy się oglądając filmy, w których główni bohaterowie z różnych powodów stracili pamięć i całkowita amnezja odcięła ich od przeszłości, od tego kim byli, z kim dzielili codzienność i co stanowiło treść ich życia. Ich walka o odzyskanie pamięci jest w gruncie rzeczy walką o własną tożsamość. Szkoda, że nie myślimy tak w odniesieniu do historii naszej Ojczyzny, do tego co jeszcze niedawno nazywaliśmy „dziedzictwem przodków”.
Narzekamy na wielość zjawisk, na brak zrozumienia współczesnego świata i zmian, które w nim zachodzą. Nowe ideologie przychodzą nie wiadomo skąd i zagarniają ogromne rzesze ludzi. Nie wiemy, dlaczego tak się dzieje, bo nie znamy historii. Nie potrafimy łączyć tego, co jest z tym, co było. Stajemy się narodem dotkniętym zbiorową amnezją, któremu można narzucić totalne absurdy.
Tak właśnie dzieje się w odniesieniu do współczesnych zagrożeń, takich jak gender i związaną z nią seksualizacją wychowania… Iluż ludzi mówi: „to jest tak niedorzeczne, że się nie przyjmie!”, a za chwilę ci sami płyną posłusznie z falą gender, nie zdając sobie sprawy, że to robią. Gdybyśmy znali historię, wiedzielibyśmy, skąd biorą się pewne pomysły na życie, do czego prowadzą i dlaczego trzeba się przed nimi bronić jak przed kataklizmem. Ale tego nie wiemy, stajemy się więc łatwym łupem.
Stare mądre powiedzenie mówi; „Nie odwracaj się tyłem do przodu!”. Bez tego, co było, nie zrozumiesz tego, co jest. Nie obronisz się przed tym, co chce cię zniszczyć. Jeśli chcemy chronić młode pokolenie, musimy je uczyć historii. Uczyć mądrze. Uczyć tak, by młodzi dostrzegli powiązania przyczynowo-skutkowe i nauczyli się wyciągać wnioski z przeszłości. To jest możliwe, ale tylko pod jednym warunkiem. Sami musimy czerpać z historii lekcję życia, aby mieć pewność popartą doświadczeniem, że ta lekcja jest niezbędna i ciągle trwa.
s. M. Urszula Kłusek – pallotynka, wieloletnia katechetka. Autorka artykułów i książek dla dzieci, rodziców, katechetów i nauczycieli. Prowadzi spotkania dotyczące współczesnych zagrożeń w wychowaniu i rozwoju dzieci
