Człowiek drogą do Boga
Ekumeniczne rekolekcje adwentowe Tezeusza 2013
8 – 22 grudnia 2013
„Wszystko, co uczyniliście jednemu z tych braci moich najmniejszych, Mnieście uczynili”
(Mt 25, 40)
„Kto nie miłuje brata swego, którego widzi,
nie może miłować Boga, którego nie widzi”.
(1 J 4, 20)
Czas Adwentu – czas oczekiwania na ponowne przeżycie tajemnicy Wcielenia, na spotkanie z Synem Bożym, który stał się człowiekiem. Jednym z nas. Kimś podobnym do mnie, do ciebie, do znajomego z sąsiedztwa, do listonosza, do szefa twojej firmy albo do księdza proboszcza – do tych, których lubimy albo na wszelki wypadek omijamy dużym łukiem. Właśnie, nasze kontakty z innymi ludźmi nie zawsze układają się najlepiej i mówiąc szczerze, częściej chyba bywa to pasmo porażek niż sukcesów. A jakie są nasze relacje z Bogiem?
Tytuł tegorocznych rekolekcji adwentowych Tezeusza ma przypominać, że nasza osobista więź z Bogiem nie jest abstrakcyjną filozoficzną konstrukcją czy jakimś sterylnym wytworem naszej wyobraźni, lecz kształtuje się i odzwierciedla w naszych rzeczywistych kontaktach z innym człowiekiem. To one są sprawdzianem naszych deklaracji i bolesną niekiedy granicą poetyckich uniesień. Lecz dzięki drugiemu człowiekowi możemy również odkryć nieprzeczuwane wcześniej bogactwo naszej wrażliwości, zdolności do poświęceń i do przebaczania, cierpliwości, hojności, wielkoduszności…
„Wszystko, co uczyniliście jednemu z tych braci moich najmniejszych, Mnieście uczynili” – powiada Jezus. Co zatem uczyniliśmy? I co możemy czynić, abyśmy poprzez bliskość innego człowieka mogli coraz bardziej zbliżać się do Boga? Proponujemy zastanowić się nad tym bardzo konkretnie. Rozejrzyjmy się wokoło! Dla jednych z nas będzie to okazja do rachunku sumienia, do rozliczenia z własnym poczuciem samotności i niespełnienia. Inni zechcą podzielić się doświadczeniem spotkania z Bogiem poprzez macierzyństwo, ojcostwo czy pracę dla tych, którzy w ich otoczeniu potrzebują opieki i wsparcia. Chcemy też podjąć refleksję nad tym, jakie zadania dla nas, chrześcijan wynikają z takich problemów jak pogłębiające się rozwarstwienie polskiego społeczeństwa i coraz powszechniejsze ubóstwo, nierówne szanse edukacyjne młodzieży, marginalizacja osób starszych i niepełnosprawnych, rozpad więzi międzyludzkich itp.
Już po raz drugi rekolekcje Tezeusza określamy przymiotnikiem „ekumeniczne”. Zapraszamy do udziału zarówno autorów rekolekcyjnych rozważań jak i komentatorów lub po prostu czytelników z różnych chrześcijańskich Kościołów. Wszystkich nas jako chrześcijan łączy Jezusowe przykazanie miłości i wszyscy pragniemy, aby mimo łączącego się z tym trudu pozostało ono najważniejszym wyzwaniem na szlaku naszego życia. Wszyscy – może szczególnie w okresie Adwentu – odczuwamy tęsknotę za Nieskończoną Miłością, której skończony odblask Bóg pozwala nam odnajdywać w drugim człowieku.
Autorzy rozważań:
Paweł Bartosik (EKR)
Inka Bestry (KRK)
Beata Bogdanowicz (KRK)
Wojciech Czyszczoń (KE)
Jolanta Elkan-Wykurz (KRK)
Małgorzata Frankiewicz (KRK)
Patryk Jakubowski
Wojciech Jałoszyński (KRK)
Zofia Jaros (KRK)
Anna Jóźwik (KRK)
Kazimierz Juszczak (KZ)
Barbara Kapturkiewicz (KRK)
Jarosław Kubacki (PWE)
Maria Kudroń (KRK)
Dorota Łodziak (RKK)
Andrzej Miszk (KRK)
Agata Niedźwiecka (KRK)
Agnieszka Nowak (KRK)
Michał Piątek (KRK)
Dariusz Piórkowski SJ (KRK)
Tomasz Ponikło (KRK)
Ks. Tomasz Puchalski (RKK)
Przemysław Radzyński (KRK)
Daniel Skórski
Wiktor Sybilski (RKK)
Krzysztof Tłoczek
Ks. Adam Winski (KRK)
Tomasz Żmuda (KRK)
EKR – Ewangeliczny Kościół Reformowany
KE – Kościół Ewangelicko-Augsburski
KRK – Kościół Rzymskokatolicki
KZ – Kościół Zielonoświątkowy
PWE – Polska Wspólnota Episkopalna
RKK – Reformowany Kościół Katolicki
IV Niedziela Adwentu, rok A2
Ks. Adam Winski Wiara płacząca na zgliszczach człowieczeństwa….
Świat wywrócony do góry nogami, a na ruinach rozsypanego w drobny mak domu rodzi się dziecko… w chlewie… I niby wszystko będzie już tak piękne, bo przecież Emmanuel, Zbawca, Bóg się rodzi…Więcej…
Agata Niedźwiecka Wątpliwości Józefa
Kiedy Anioł Pański upewnia go i poleca wziąć Maryję do siebie, „albowiem z Ducha Świętego jest to, co się w Niej poczęło” (Mt 1, 20), Józef — człowiek sprawiedliwy, żyjący z wiarą — jest posłuszny i przyjmuje z pokorną prostotą zadanie, które powierza mu Bóg.Więcej…
Ks. Tomasz Puchalski Wieczność Boga w ludzkiej skończoności
Zasadniczym przesłaniem Dobrej Nowiny o tym, jak to było z narodzeniem Jezusa, jest fakt wkroczenia wieczności Boga w ludzką skończoność, co wydawało się i do dziś wielu wydaje niemożliwe.Więcej…
Wojciech Czyszczoń Jednymi ustami wielbić Boga
To ważna cecha, aby odmienność nie różniła, a raczej łączyła w jedno. Apostoł narodów także przypomina, abyśmy “jednomyślnie, jednymi usty wielbili Boga…” (Rz 15,6) i abyśmy byli jedno, jak chce Jezus (J 17,21).Więcej…
Sobotę III tygodnia Adwentu, rok A2
Wojtek T. Jałoszyński Raduj się!
Dlaczego mówię dziś tyle o radości? Może dlatego, że mnie wcale do Boga, do Kościoła nie przyprowadzili ludzie, którzy z ambony mówili mi, co mam robić i którzy choć latają codziennie do kościoła, obgadują i narzekają na wszystko i wszystkich dookoła.Więcej…
Inka Bestry Zanieść Jezusa
Nauczmy się od Maryi nieść Chrystusa, wielbiąc Boga, który wielkie rzeczy nam czyni, wskazując na Jego miłość, a nie strasząc Nim. Nie jesteśmy samotnymi wyspami, monadami bez okien. Potrzebujemy innych, tak jak i oni potrzebują nas. Nasza wiara rozwija się we wspólnocie wierzących, ale wzrasta też wśród niewierzących.Więcej…
Patryk Jakubowski Jezus przychodzi do moich oponentów
Jeśli wierzę, że człowiek – także mój oponent – może prowadzić do Boga, to moje życie będzie postawą pełną miłości. Mniej istotnie przykładowo pozostanie teologiczne umiejscowienie Miriam w kręgu dogmatów, ale bliskie nam będzie Jej działanie.Więcej…
Piątek III tygodnia Adwentu , rok A2
Andrzej Miszk Zaufać znaczy pokochać
Po drugie, ufam drugiemu człowiekowi, bo wierzę, że z natury jest raczej dobry, niż zły i że żadne zło nigdy nie zmaże w nim obrazu dobroci Boga. Po trzecie, ufam mojemu bratu i siostrze, to znaczy wierzę im, że w swej istocie chcą oni mojego dobra: są mi życzliwi.Więcej…
Agnieszka Nowak Zgoda na uczestnictwo w Bożych tajemnicach
Archanioł Gabriel najpierw pozdrawia Maryję, zapewnia Ją o nadzwyczajnej bożej opiece, a dopiero po tym pozdrowieniu przekazuje wiadomość o Bożym macierzyństwie. Bóg prosi o zgodę człowieka, którego pragnie zbawić i dla którego przychodzi umrzeć na krzyżu.Więcej…
Jarosław Kubacki Może uważasz, że twoje życie się nie liczy…
Dzięki Ewangelii na dzień dzisiejszy odżyło wspomnienie mojej pierwszej wizyty w Alphen – dwa lata temu. Wtedy także miałem ‘kazać’ na temat Zwiastowania Najświętszej Marii Pannie – tego elektryzującego momentu, w którym wszystko zależało od jednego słowa nastolatki z Nazaretu. Więcej…
Czwartek III tygodnia Adwentu , rok A2
Dariusz Piórkowski SJ Wyrozumiałość
Przejawem miłości do Boga jest wyrozumiałość i delikatność względem człowieka. A polega ona na tym, że zanim coś powiem, to najpierw spróbuję posłuchać i wejść w buty drugiego człowieka, nie sądzę i nie wyciągam wniosków tylko na podstawie tego, co widzę. Nie sądzę z pozorów. Więcej…
Michał Piątek Przesłanie
Gabriel pozbawił Zachariasza mowy, bowiem nie dał on wiary jego słowom. Wydaje mi się, że to odebranie możliwości porozumiewania sie z innymi nie było jedynie karą, ale także znakiem dla Zachariasza, że Pan posiada moc czynienia i jego wątpliwości są zbędne.Więcej…
Środa III tygodnia Adwentu , rok A2
Małgorzata Frankiewicz Nie na moich warunkach
Tego nie wiadomo, bo zanim Józef zdołał urzeczywistnić swój zamiar, we śnie pokazał mu się anioł, który wyjaśnił, co naprawdę zaszło i jakie są w związku z tym Boże plany. Józef zrozumiał, że czeka go teraz wyjątkowo trudna droga i może nawet trochę się przestraszył.Więcej…
Kazimierz Juszczak Boże prawo i sprawiedliwość
On zmartwychwstał i żyje dla ciebie i mnie, aby ciebie i mnie ratować. Wspominając czas nawiedzenia, pamiętajmy, że w Chrystusie, nawet w tym małym, Bóg objawił swoją pełnię. On przyszedł nas pojednać z Ojcem Niebiańskim, On przyszedł zaprosić nas do Królestwa Bożego.Więcej…
Krzysztof Tłoczek Abyśmy byli Miłością
Być może jesteś z każdym rokiem bardziej tym, kim Jezus wskazywał, byś był? Być może wypełnia Cię już Miłość? Życzę nam tego bycia Miłością tu i teraz, i byśmy wszyscy, gdy już nie będziemy pamiętać ani słowa z Ewangelii, byli Miłością całym sercem.Więcej…
Wtorek III tygodnia Adwentu , rok A2
Anna Józwik Grzesznicy w historii zbawienia
Kogoś może zastanawiać, dlaczego ewangelista nie wyodrębnił tylko pozytywnych postaci. Może dlatego, że ten fragment ukazuje nam bardzo ważną prawdę. Daje poznać, że każdy człowiek ma swoje miejsce w historii zbawienia, zarówno dobry jak i ten daleki od wypełniania Bożych Przykazań.Więcej…
Przemysław Radzyński Jezus i ja na jednym drzewie genealogicznym
„Pochodzenie Jezusa jest jednocześnie znane i nieznane, z pozoru łatwe do wyjaśnienia, nie można go jednak wyjaśnić w sposób wyczerpujący”. Dlaczego współcześni Jezusowi pytają o pochodzenie cieśli z Nazaretu?Więcej…
Ks. Tomasz Puchalski Boskie sploty
Bóg nie zbawia nas pojedynczo, nie rodzi się tylko w moim życiu. Jezus otrzymał pokaźny rodowód przodków, bo we wcieleniu potrzebni byli zwykli ludzie i ich zgoda na Boże działanie. Ta rzesza ludzi, która poprzedzała Jezusa, na nowo przypomina mi, że absolutnie każdy jest przez Boga chciany…Więcej…
Poniedziałek III tygodnia Adwentu , rok A2
Agata Niedźwiecka Droga Agnieszki
Jednak pomyślała: Boże, Ty wiesz że ja niewiele mogę i umiem, ale Ty możesz. Ty jesteś Bogiem wiernym i wszechmogącym. Jeśli chcesz, uczyń ze mnie narzędzie swojego działania. Ufam Tobie. Jeśli chcesz, to pozwól mi pomagać innym odkrywać Boże Narodzenie w ich sercach.Więcej…
Paweł Bartosik Milczenie pełne mocy
Milczenie Jezusa wobec policzkowania, szykan, wyzwisk nie było bierne. To było milczenie pełne mocy. To była postawa, która zmieniła miliony ludzi na całym świecie. Zmieniła historię, nas. Gdy naśladujesz w tym Jezusa, nie jest to bierność. Jest to siła. Twoje milczenie jest bardzo dobitnym ogłaszaniem łaski. Więcej…
Maria Kudroń Jezus – genialny strateg
Ugodowo przyszli zapytać Nauczyciela, kto dał Mu prawo do nauczania w Świątyni. Odpowiedź jest sokratejska i genialna. Sokratejska – bo odpowiada pytaniem na pytanie i zwraca uwagę pytającego na idee czy problemy, które sam w sobie nosi. Więcej…
III Niedziela Adwentu, rok A2
Beata Bogdanowicz Kochaj wszystkich, ufaj niewielu, nie czyń krzywdy nikomu
Powiem tak: o własnych siłach nie da się tego osiągnąć, przynajmniej ja nie potrafię. Dopiero relacja z Bogiem uzdalnia do stopniowego uwalniania się od lęku o siebie i traktowania tych, którzy są dookoła, bez tego elektrycznego wyczekiwania…Więcej…
Kazimierz Juszczak Mój Jezus
To modlitwa do Jezusa Chrystusa – Pana Wszechświata, który pragnie działać również przez nas w swojej mocy i łasce, aby nasz naród poznał Go w Jego mocy i sile, w Jego łagodności i miłości, w Jego potędze i słabości – takiego, jakim naprawdę On jest.Więcej…
Tomasz ŻmudaPo co wyszliście na pustynię?
Nie przyszliście też podziwiać człowieka w pięknych szatach. Przyszliście zobaczyć proroka – Jana. I dobrze! Dobrze, że wyszliście z domów szukać na pustyni, bo “podobne jest królestwo niebieskie do kupca, poszukującego pięknych pereł.Więcej…
Sobota II tygodnia Adwentu, rok A2
Zofia JarosCzyny i jeszcze raz czyny
Potrzebuję Eliaszów. Wiara, spójność, otwartość, harmonia, miłość to cechy przyciągające do człowieka, budzące mój szacunek, podziw. To jak światło wystawione na widok, jak adwentowy lampion pośród ciemności. To w świecie powierzchowności świadectwo, że można. To ma dać siłę do powstania, choć rzeczywistość skrzeczy…Więcej…
Tomasz Ponikło Rozpoznanie
Każdy z nas ma „swojego” Jana Chrzciciela – tego, który poprzedza nasze spotkanie z Jezusem, i „swojego” Franciszka – który w jakimś sensie zastępuje nam Jezusa, prowadzi lub towarzyszy na drodze wiary. Niechby chociaż było właśnie tak, że w życiu rozpoznajemy choć jedną osobę Jana i choć jedną osobę Franciszka.Więcej…
Jarosław Kubacki Kto jest moim Bogiem?
Dlaczego wybierać tego jednego Boga, który co prawda zapewnia o swej wierności, ale jednocześnie raz po raz rzuca nam jakieś wyzwania; dlaczego nie pójść za głosem intuicji, który nakazuje uznać, że żyjemy w świecie przepełnionym obecnością wielu bóstw, zapewniających nam opiekę, bezpieczeństwo i dobrobyt?Więcej…
Piątek II tygodnia Adwentu, rok A2
Małgorzata Frankiewicz Pan Bóg z dworca ZOO
Statystyki pokazują, że w Polsce żyje ponad milion osób uzależnionych od alkoholu. Do tego dochodzą narkomani, lekomani, osoby podejmujące różnego rodzaju autodestrukcyjne działania. Nasi bliscy: małżonkowie, rodzice, dzieci, rodzeństwo, przyjaciele, sąsiedzi…Więcej…
Daniel Skórski Mądrość usprawiedliwiona jest przez swe czyny
Na jedno z nabożeństw przebrał się za bezdomnego żebraka. Wynik był taki, jakiego się niestety spodziewał. Wszyscy go unikali. Niektórzy nawet zwrócili uwagę, że brzydko pachnie i żeby raczej już sobie poszedł albo przynajmniej się odsunął. Zastanawiam się, co ja bym zrobił na ich miejscu?Więcej…
Wiktor Sybilski Trudna miłość bliźniego
Człowiek to stworzenie stadne. Sam jeden raczej do Boga się nie wybierze, no chyba, że zostanie zesłany na bezludną wyspę, co teoretycznie może się zdarzyć. Z reguły jednak funkcjonuje w społeczeństwie i nie jest powiedziane, że ta wędrówka do Stwórcy nie ma prowadzi przez innych ludzi.Więcej…
Czwartek II tygodnia Adwentu , rok A2
Agnieszka Nowak Dotyk Bożej dłoniFresk na sklepieniu Kaplicy Sykstyńskiej ukazuje Boga, który dopiero co puścił dłoń Adama. Dotknięcie Stwórcy obdarzyło życiem stworzenie, które w tej chwili przebudziło się do istnienia. Bóg, choć puścił dłoń Adama, jego samego z dłoni swej nie wypuścił i nie pozwolił, by śmierć pokrzyżowała plany Miłości, która jest samym Życiem. Więcej…
Paweł Bartosik Na Facebooku nie rozmawiasz z ikonkami
To dotyczy nie tylko naszych reakcji wobec błędów lub grzechów współmałżonków, dzieci, osób z Kościoła, współpracowników, ale np. tych, którzy proszą nas o pieniądze na ulicy, konsultantów telefonicznych, osób roznoszących reklamy do naszych skrzynek, pukających do drzwi świadków Jehowy…Więcej…
Krzysztof Tłoczek Słuchajmy w Adwencie!
Jaką zatem wskazówkę widzę w dzisiejszej Ewangelii? Żeby słysząc, zawsze pozostawać czujnym i czekać tych dźwięków, które przynoszą pokój, miłość i szczęście. Słuchajmy w adwencie!Więcej…
Środa II tygodnia Adwentu , rok A2
Artur Barbara Kapturkiewicz Jarzma noszone wspólnie
To znaczy być człowiekiem w pełni! Dopuścić prawdziwe uczucia, które dotyczą nas wszystkich – wierzących i niewierzących. Swoją ostatnią myślą i oddechem Jezus dokonał heroicznego aktu zaufania – utraciwszy wszystko, rzucił się jak w przepaść w ramiona Ojca, nie wiedząc, co będzie dalej… „Ojcze, w Twoje ręce oddaję ducha mego…”Więcej…
Maria Kudroń Jarzmo, samo życie
Czyżby wół wiódł życie w błogostanie nie wiedząc –jak to bydlę – jak mu dobrze? No nie… Do Jezusa może przyjść utrudzony chłop, prosząc o ulgę w życiu jak „wszyscy, który utrudzeni i obciążenie jesteście”. I co słyszy: „Weźmijcie moje jarzmo na siebie i uczcie się ode Mnie… a znajdziecie ukojenie dla dusz waszych”.Więcej…
ks. Adam Winski Za czym tęskni moje serce?
Paradoksalnie owa tęsknota wzrasta w momentach szczególnej radości. Nawet po najpiękniejszym dniu, najlepszym spotkaniu z przyjaciółmi, najpiękniejszym momencie modlitwy pozostaję niezaspokojony i tęsknię za czymś większym… Tęsknię za czymś, czego w jakiś sposób doświadczyłem.Więcej…
Wtorek II tygodnia Adwentu , rok A2
Jolanta Elkan-Wykurz Opowieść o zagubionych owieczkach
Małe jagniątka podrastały i poszły do szkoły. Miały trudności w nauce, bo nikt nie umiał im pomóc, a program szkolny zakładał, że każde uczące się jagniątko ma dobre warunki do nauki, mnóstwo encyklopedii (a z czasem Internet), mądrych rodziców i połowę materiału nadrobi przy ich pomocy w domu.Więcej…
Przemysław Radzyński Owca, stado i pasterz
Na szczęście taki jest właśnie nasz Bóg. Papież Franciszek mówi, że On ma „słabość miłości”, czyli tak kocha człowieka, że nie może się na niego obrażać, mimo największej krzywdy, jaką człowiek Mu wyrządza.Więcej…
Inka Bestry Droga z Innym
Specjalne okresy takie jak Adwent sprzyjają pogłębionej refleksji, przyglądaniu się sobie i nieśpiesznemu szukaniu odpowiedzi, konfrontowaniu się zarówno z odwiecznymi dylematami, jak i wyborami współczesnego człowieka. W rezultacie jak z elementów puzzli buduję często zaskakujący wizerunek…Więcej…
Anna Józwik Miłość teoretyczna a praktyczna
Szczególnie dzisiaj: gdy zaciera się znaczenie jednostki, a uwagę poświęca się masom; gdy nie walczy się o dobro pojedynczego człowieka, a jedynie o dobro tłumu; gdy jednostka jest eliminowana ze względu na nieprzydatność, bo przecież tłum może nam zapewnić większe korzyści.Więcej…
Poniedziałek II tygodnia Adwentu , rok A2
Dorota Łodziak IDŹ DO DOMU
Jezus dziś mówi do sparaliżowanego: IDŹ DO DOMU! I od razu przypomina mi się tekst Ewangelii, że „w domu Ojca mego jest mieszkań wiele”. Jest w nim też miejsce dla mnie i dla Ciebie pod warunkiem, że uwierzę, że w domu ktoś czeka, tak jak paralityk wierzył, że Jezus może go uzdrowić.Więcej…
Wojtek T. Jałoszyński Żebraczka spod kościoła
Chrystus niczym nie wyróżniał się z tłumów, chodził normalnie ubrany, nie nosił alby, niewiele różnił się od apostołów i uczniów. Z wyglądu był po prostu normalnym facetem. Nie mówił też przygładzoną składnią, którą znamy z pięknych przekładów Biblii: „zaprawdę, zaprawdę powiadam wam”.Więcej…
Michał Piątek Wstańmy i idźmy
Staram się ufać, wierzyć, że świat jednak nie zmierza ku upadkowi i nie zamieszkują go tylko jednostki złe oraz kierujące się wyłącznie własnym interesem. W chwilach zwątpienia w siebie i innych staram się pamiętać, że walka dobra ze złem toczy się od dawien dawna i toczyć się będzie. Więcej…
II Niedziela Adwentu, rok A2
Andrzej Miszk Pocałunek Miłości
Nie ma innej drogi do Boga jak poprzez odniesienie do drugiego człowieka. Owszem, można, a nawet trzeba mieć w modlitwie czy kontemplacji chwile bezpośredniej rozmowy z Bogiem, niezapośredniczone poprzez mojego bliźniego, ale również taka bezpośrednia relacja z Bogiem nigdy nie jest inna…Więcej…
Jolanta Elkan-Wykurz Oczekiwanie i nadzieja
Szli więc do Jana po chrzest. Chcieli obmycia, oczyszczenia, chcieli się przygotować. Któż z nich nie był gwałtowny i bezbożny? Byli nad Jordanem ludzie rożnych stanów: rolnicy, rybacy, rzemieślnicy – i żaden nie był idealny! Więcej…
Daniel Skórski O wolności słów kilka
Z wyznań chrześcijańskich to anglikanizm jawi mi się jako nurt w chrześcijaństwie, który w sposób szczególny dowartościował pozycję człowieka w świecie, jego poglądy i przekonania – nie ograniczając ich zbytnią dogmatyką czy wyniosłymi zasadami moralnymi. Więcej…
Rekolekcje Adwentowe Tezeusza 2012
Rekolekcje Adwentowe Tezeusza 2011
Rekolekcje Adwentowe Tezeusza 2010
Rekolekcje Adwentowe Tezeusza 2009
Rekolekcje Adwentowe Tezeusza 2008
Rekolekcje Adwentowe Tezeusza 2007
Rekolekcje Adwentowe Tezeusza 2006
Rekolekcje Adwentowe Tezeusza 2005
Rekolekcje Adwentowe Tezeusza 2004
