28 września 2016
Wspomnienie św. Wacława, męczennika
Job 9, 1-12
Job tak odpowiedział swoim przyjaciołom: «Istotnie. Ja wiem, że to prawda. Czy człowiek jest prawy przed Bogiem? Gdyby się ktoś z Nim prawował, nie odpowie raz jeden na tysiąc. Umysł to mądry, a siła potężna. Któż Mu przeciwny nie padnie? W mgnieniu oka On przesunie góry i zniesie je w swoim gniewie, On ziemię poruszy w posadach: i poczną trzeszczeć jej słupy. On słońcu zabroni świecić, na gwiazdy pieczęć nałoży. On sam rozciąga niebiosa, kroczy po morskich głębinach; On stworzył Niedźwiedzicę, Oriona, Plejady i Strefy Południa. On czyni cuda niezbadane, nikt nie zliczy Jego dziwów. Nie widzę Go, chociaż przechodzi: mija, a dostrzec nie mogę. Kto Mu zabroni, choć zniszczy? Kto zdoła powiedzieć: „Co robisz?” Jakże ja zdołam z Nim mówić? Dobiorę wyrazów właściwych? Choć słuszność mam, nie odpowiadam i tylko błagam o litość. Proszę Go, by się odezwał, a nie mam pewności, że słucha».
Ps 88 (87), 10bc-11
R: Moja modlitwa niech dotrze do Ciebie
Każdego dnia wołam do Ciebie, Panie,
ręce do Ciebie wyciągam.
Czy uczynisz cud dla umarłych?
Czy wstaną cienie, żeby Ciebie wielbić?
Czy w grobach sławi się Twoją łaskę,
a wierność Twoją w miejscu zagłady?
Czy Twoje cuda widzi się w ciemnościach,
a sprawiedliwość w krainie zapomnienia?
A ja wołam do Ciebie, Panie,
niech nad ranem dotrze do Ciebie moja modlitwa.
Czemu odrzucasz mnie, Panie,
i ukrywasz swoje oblicze przede mną?
Ewangelia: Łk 9, 57-62
Gdy Jezus z uczniami szedł drogą, ktoś powiedział do Niego: «Pójdę za Tobą, dokądkolwiek się udasz». Jezus mu odpowiedział: «Lisy mają nory i ptaki powietrzne gniazda, lecz Syn Człowieczy nie ma miejsca, gdzie by głowę mógł oprzeć». Do innego rzekł: «Pójdź za Mną». Ten zaś odpowiedział: «Panie, pozwól mi najpierw pójść i pogrzebać mojego ojca». Odparł mu: «Zostaw umarłym grzebanie ich umarłych, a ty idź i głoś królestwo Boże». Jeszcze inny rzekł: «Panie, chcę pójść za Tobą, ale pozwól mi najpierw pożegnać się z moimi w domu». Jezus mu odpowiedział: «Ktokolwiek przykłada rękę do pługa, a wstecz się ogląda, nie nadaje się do królestwa Bożego».
Blogi Tezeusza – rozmawiamy o życiu i wierze
Homilia świętego Grzegorza Wielkiego, papieża
Należy wiedzieć, że termin “aniołowie” odnosi się nie do ich natury, lecz określa ich działanie. Bo owe święte duchy, przebywające w niebiańskiej ojczyźnie, są nimi z natury, natomiast zwie się ich aniołami wtedy, gdy spełniają jakieś posłannictwo. Aniołami nazywa się tych, którzy zwiastują sprawy mniej ważne, natomiast archaniołowie to ci, którym powierzono szczególnie ważne posłannictwo.
Tak więc do Maryi Dziewicy posłany został nie zwykły anioł, lecz archanioł Gabriel, bo wypadało, aby do spełnienia tej posługi przybył jeden z największych aniołów, który miał zwiastować o wydarzeniu największym ze wszystkich.
Dlatego też każdy z tych posłanych nosi własne imię wyrażające jego działanie. W owej świętej społeczności, w której wpatrywanie się w Boga wszechmogącego daje pełnię wiedzy, archaniołowie nie posiadają imion, które by ich odróżniały, lecz u nas mają imiona odpowiadające posłannictwu, które względem nas spełniają.
I tak imię archanioła Michała jest stwierdzeniem “Któż jak Bóg?”, Gabriel zwie się “moc Boża”, a Rafael “uzdrowienie Boże”. Ilekroć więc objawia się szczególna moc Boża, mówi się o wysłaniu Michała archanioła, aby już samo owo działanie oraz imię dawały do zrozumienia, że nikt nie jest w stanie działać tak jak Bóg. Ów wróg odwieczny, powodowany pychą, chciał być równym Bogu i rzekł: “Wstąpię na niebiosa, powyżej gwiazd Bożych postawię mój tron. Zasiądę na Górze Obrad, na krańcach północy. Wstąpię na szczyty obłoków, będę podobny Najwyższemu”. On pozostawiony będzie swym własnym siłom i poniesie ostateczną karę, gdy przy końcu świata będzie walczył z Michałem archaniołem. Mówi o tym Księga Objawienia: “I nastąpiła walka na niebie: Michał i jego aniołowie mieli walczyć ze Smokiem”.
A do Maryi został wysłany Gabriel, zwany “mocą Bożą”; przybył bowiem zwiastować Tego, który zechciał ukazać się w uniżeniu, aby zwalczyć pierwiastki duchowe zła w niebieskich przestworzach. Pan wszelkich mocy i mężny w boju miał więc być zapowiedziany przez tego, który został nazwany “mocą Bożą”.
Jak już powiedzieliśmy, imię Rafael tłumaczy się “uzdrowienie Boże”, bo gdy dla uzdrowienia Tobiasza dotknął jego oczu, rozproszył mroki jego kalectwa. Ten więc, który jest wysłany, aby leczyć, słusznie jest nazywany uzdrowieniem Bożym.