6 listopada 2015
Rz 15,14-21
Bracia, jestem co do was przekonany, że pełni jesteście szlachetnych uczuć, ubogaceni wszelką wiedzą, zdolni do udzielania sobie wzajemnie upomnień. A może niekiedy w liście tym zbyt śmiało się wyraziłem jako ten, który stara się przypomnieć wam pewne sprawy na mocy danej mi przez Boga łaski. Dzięki niej jestem z urzędu sługą Chrystusa Jezusa wobec pogan, sprawującym świętą czynność głoszenia Ewangelii Bożej, by poganie stali się ofiarą Bogu przyjemną, uświęconą Duchem Świętym. Jeśli więc mogę się chlubić, to tylko w Chrystusie Jezusie z powodu spraw odnoszących się do Boga. Nie odważę się jednak wspominać niczego poza tym, czego dokonał przeze mnie Chrystus w doprowadzeniu pogan do posłuszeństwa wierze słowem, czynem, mocą znaków i cudów, mocą Ducha Świętego. Oto od Jerozolimy i na całym obszarze aż po Ilirię dopełniłem obwieszczenia Ewangelii Chrystusa. A poczytywałem sobie za punkt honoru głosić Ewangelię jedynie tam, gdzie imię Chrystusa było jeszcze nie znane, by nie budować na fundamencie położonym przez kogo innego, lecz zgodnie z tym, co napisane: „Ci, którym o Nim nie mówiono, zobaczą Go, i ci, którzy o Nim nie słyszeli, poznają Go”.
Ps 98,1.2-3ab.3cd-4
R: Pan Bóg okazał ludom swe zbawienie.
Śpiewajcie Panu pieśń nową,
albowiem uczynił cuda.
Zwycięstwo Mu zgotowała Jego prawica
i święte ramię Jego.
Pan okazał swoje zbawienie,
na oczach pogan objawił swoją sprawiedliwość.
Wspomniał na dobroć i na wierność swoją
dla domu Izraela.
Ujrzały wszystkie krańce ziemi
zbawienie Boga naszego.
Wołaj z radości na cześć Pana, cała ziemio,
cieszcie się, weselcie i grajcie.
Ewangelia: Łk 16,1-8
Jezus powiedział do swoich uczniów: Pewien bogaty człowiek miał rządcę, którego oskarżono przed nim, że trwoni jego majątek. Przywołał go do siebie i rzekł mu: Cóż to słyszę o tobie? Zdaj sprawę z twego zarządu, bo już nie będziesz mógł być rządcą. Na to rządca rzekł sam do siebie: Co ja pocznę, skoro mój pan pozbawia mię zarządu? Kopać nie mogę, żebrać się wstydzę. Wiem, co uczynię, żeby mię ludzie przyjęli do swoich domów, gdy będę usunięty z zarządu. Przywołał więc do siebie każdego z dłużników swego pana i zapytał pierwszego: Ile jesteś winien mojemu panu? Ten odpowiedział: Sto beczek oliwy. On mu rzekł: Weź swoje zobowiązanie, siadaj prędko i napisz: pięćdziesiąt. Następnie pytał drugiego: A ty ile jesteś winien? Ten odrzekł: Sto korcy pszenicy. Mówi mu: Weź swoje zobowiązanie i napisz: osiemdziesiąt. Pan pochwalił nieuczciwego rządcę, że roztropnie postąpił. Bo synowie tego świata roztropniejsi są w stosunkach z ludźmi podobnymi sobie niż synowie światłości.
Blogi Tezeusza – rozmawiamy o życiu i wierze
Św. Teresa od Dzieciątka Jezus, Rękopis autobiograficzny B
O Jezu, wiem dobrze, że tylko miłością płaci się za miłość, dlatego szukałam i znalazłam środek na ulżenia mojemu sercu, odpłacając Ci Miłością za Miłość. „Pozyskujcie sobie przyjaciół niegodziwą mamoną, aby gdy [wszystko] się skończy, przyjęto was do wiecznych przybytków” (Łk 16,9). Oto, Panie, rada jaką dajesz Twom uczniom, powiedziawszy im, że „synowie tego świata roztropniejsi są w stosunkach z ludźmi podobnymi sobie niż synowie światłości”. Dziecko światła, zrozumiałam, że moje pragnienie bycia wszystkim, pełnienia wszystkich powołań, były bogactwami, które mogły mnie uczynić niesprawiedliwą, poczas gdy chciałam sobie pozyskać przyjaciół dzięki temu. Wspominając na modlitwę Elizeusza do swojego ojca Eliasza, kiedy ten ośmielił się prosić o „dwie części jego ducha” (2 Krl 2,9), stanęłam przed aniołami i świętymi, mówiąc im: „Jestem najmniejsza ze stworzeń, znam moją nędzę i słabość, ale wiem także, jak bardzo szlachetne i hojne serca lubią czynić dobro. Błagam was zatem, błogosławieni mieszkańcy nieba, uczyńcie ze mnie wasze dziecko. Do was będzie należała chwała, którą pomożecie mi zdobyć, ale raczcie wysłuchać mojej modlitwy – jest ona zuchwała, wiem o tym. Jednakże ośmielam się was prosić, abym otrzymała dwie części waszej Miłości”.