VII tydzień Okresu Wielkanocy,rok C2

wtorek

Spread the love

10 maja 2016

Dz 20,17-27
Paweł z Miletu posłał do Efezu i wezwał starszych Kościoła. A gdy do niego przybyli, przemówił do nich: Wiecie, jakim byłem wśród was od pierwszej chwili, w której stanąłem w Azji. Jak służyłem Panu z całą pokorą wśród łez i doświadczeń, które mnie spotkały z powodu zasadzek żydowskich. Jak nie uchylałem się tchórzliwie od niczego, co pożyteczne, tak że przemawiałem i nauczałem was publicznie i po domach, nawołując zarówno Żydów, jak i Greków do nawrócenia się do Boga i do wiary w Pana naszego Jezusa. A teraz, przynaglany Duchem, udaję się do Jerozolimy; nie wiem, co mnie tam spotka oprócz tego, że czekają mnie więzy i utrapienia, o czym zapewnia mnie Duch Święty w każdym mieście. Lecz ja zgoła nie cenię sobie życia, bylebym tylko dokończył biegu i posługiwania, które otrzymałem od Pana Jezusa: /bylebym/ dał świadectwo o Ewangelii łaski Bożej. Wiem teraz, że wy wszyscy, wśród których po drodze głosiłem królestwo, już mnie nie ujrzycie. Dlatego oświadczam wam dzisiaj: nie jestem winien niczyjej krwi, bo nie uchylałem się tchórzliwie od głoszenia wam całej woli Bożej.

Ps 68,10-11.20-21
R: Śpiewajcie Bogu wszystkie ludy ziemi

Deszcz obfity zesłałeś, Boże,
Tyś orzeźwił swoje znużone dziedzictwo.
Twoja rodzina, Boże, znalazła to mieszkanie,
które w swej dobroci dałeś ubogiemu.

Pan niech będzie przez wszystkie dni błogosławiony:
Bóg, który nas dźwiga co dzień, Zbawienie nasze
Bóg nasz jest Bogiem, który wyzwala,
Pan nas ratuje od śmierci.

Ewangelia: J 17,1-11a
W czasie ostatniej wieczerzy Jezus podniósłszy oczy ku niebu, rzekł: Ojcze, nadeszła godzina! Otocz swego Syna chwałą, aby Syn Ciebie nią otoczył i aby mocą władzy udzielonej Mu przez Ciebie nad każdym człowiekiem dał życie wieczne wszystkim tym, których Mu dałeś. A to jest życie wieczne: aby znali Ciebie, jedynego prawdziwego Boga, oraz Tego, którego posłałeś, Jezusa Chrystusa. Ja Ciebie otoczyłem chwałą na ziemi przez to, że wypełniłem dzieło, które Mi dałeś do wykonania. A teraz Ty, Ojcze, otocz Mnie u siebie tą chwałą, którą miałem u Ciebie pierwej, zanim świat powstał. Objawiłem imię Twoje ludziom, których Mi dałeś ze świata. Twoimi byli i Ty Mi ich dałeś, a oni zachowali słowo Twoje. Teraz poznali, że wszystko, cokolwiek Mi dałeś, pochodzi od Ciebie. Słowa bowiem, które Mi powierzyłeś, im przekazałem, a oni je przyjęli i prawdziwie poznali, że od Ciebie wyszedłem, oraz uwierzyli, żeś Ty Mnie posłał. Ja za nimi proszę, nie proszę za światem, ale za tymi, których Mi dałeś, ponieważ są Twoimi. Wszystko bowiem moje jest Twoje, a Twoje jest moje, i w nich zostałem otoczony chwałą. Już nie jestem na świecie, ale oni są jeszcze na świecie, a Ja idę do Ciebie.


Blogi Tezeusza – rozmawiamy o życiu i wierze


Św. Cyryl z Aleksandrii, Komentarz do Ewangelii św. Jana, 11, 7

Syn dał poznać imię Ojca nie tylko objawiając je i pouczając nas dokładnie o Jego boskości. Bo to wszstko był już głoszone przed przyjściem Syna, przez natchnione Pismo. Ale także ucząc nas, że jest nie tylko prawdziwie Bogiem, ale także prawdziwie Ojcem. A tak prawdziwie nazwany, mając w sobie i wydając z siebie swego Syna, współwiecznego jego naturze.

Imię Ojca przystoi Bogu bardziej, niż imię Boga: zawiera ono w sobie godność, ma istotną własność. Bo kto mówi: „Bóg” mówi: „Pan wszechświata”. Ale kto Go nazywa Ojcem, ten precyzuje własność osoby: ukazuje Tego, który go zrodził. Niech imię Ojca będzie prawdziwsze i właściwsze niż imię „Bóg”. Sam Syn nam to pokazuje na swoim przykładzie. Nie mówił: „Ja i Bóg”, ale: „Ja i Ojciec jedno jesteśmy” (J 10,30). A także: „ Jego (Syna Człowieczego) to bowiem pieczęcią swą naznaczył Bóg Ojciec” (J 6,27).

A kiedy nakazał swoim ucznim chrzcić wszystkie narody, to specjalnie rozkazał, by czynili to nie w imię Boże, ale w imię Ojca, Syna i Ducha Świętego.

za www.ewangelia.org

 

Skomentuj

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

*

code