V Niedziela Wielkanocna, rok B1

środa

Spread the love

6 maja 2015

Święto św. apostołów Filipa i Jakuba

1 Kor 15,1-8
Przypominam, bracia, Ewangelię, którą wam głosiłem, którąście przyjęli i w której też trwacie. Przez nią również będziecie zbawieni, jeżeli ją zachowacie tak, jak wam rozkazałem… Chyba żebyście uwierzyli na próżno. Przekazałem wam na początku to, co przejąłem; że Chrystus umarł – zgodnie z Pismem – za nasze grzechy, że został pogrzebany, że zmartwychwstał trzeciego dnia, zgodnie z Pismem; i że ukazał się Kefasowi, a potem Dwunastu, później zjawił się więcej niż pięciuset braciom równocześnie; większość z nich żyje dotąd, niektórzy zaś pomarli. Potem ukazał się Jakubowi, później wszystkim apostołom. W końcu, już po wszystkich, ukazał się także i mnie jako poronionemu płodowi.

Ps 19,2-5
R: Po całej ziemi ich głos się rozchodzi

Niebiosa głoszą chwałę Boga,
dzieło rąk Jego obwieszcza nieboskłon.
Dzień opowiada dniowi,
noc nocy przekazuje wiadomość.

Nie są to słowa ani nie jest to mowa,
których by dźwięku nie usłyszano:
Ich głos się rozchodzi po całej ziemi,
ich słowa aż po krańce świata.

Ewangelia: J 14,6-14
Jezus powiedział do Tomasza: Ja jestem drogą i prawdą, i życiem. Nikt nie przychodzi do Ojca inaczej jak tylko przeze Mnie. Gdybyście Mnie poznali, znalibyście i mojego Ojca. Ale teraz już Go znacie i zobaczyliście. Rzekł do Niego Filip: Panie, pokaż nam Ojca, a to nam wystarczy. Odpowiedział mu Jezus: Filipie, tak długo jestem z wami, a jeszcze Mnie nie poznałeś? Kto Mnie zobaczył, zobaczył także i Ojca. Dlaczego więc mówisz: Pokaż nam Ojca? Czy nie wierzysz, że Ja jestem w Ojcu, a Ojciec we Mnie? Słów tych, które wam mówię, nie wypowiadam od siebie. Ojciec, który trwa we Mnie, On sam dokonuje tych dzieł. Wierzcie Mi, że Ja jestem w Ojcu, a Ojciec we Mnie. Jeżeli zaś nie – wierzcie przynajmniej ze względu na same dzieła. Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Kto we Mnie wierzy, będzie także dokonywał tych dzieł, których Ja dokonuję, owszem, i większe od tych uczyni, bo Ja idę do Ojca. A o cokolwiek prosić będziecie w imię moje, to uczynię, aby Ojciec był otoczony chwałą w Synu. O cokolwiek prosić mnie będziecie w imię moje, Ja to spełnię.


Blogi Tezeusza – rozmawiamy o życiu i wierze


***
Z Traktatu Tertuliana Uchylenie heretyckich roszczeń

Gdy Jezus Chrystus, nasz Pan, przebywał na ziemi, mówił, kim jest i był, jakie dzieło dał mu Ojciec do spełnienia i jak ludzie mają postępować. Mówił to otwarcie wobec ludu albo na osobności pouczał o tym uczniów. Spośród nich wybrał Dwunastu, aby Mu towarzyszyli i byli nauczycielami narodów.

Jeden z nich odpadł i został odtrącony. A Pan zmartwychwstały przed odejściem do Ojca rozkazał pozostałym Jedenastu, aby szli i nauczali narody i udzielali im chrztu w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego.

Zaraz też apostołowie – to znaczy “posłani” – wybrali drogą losowania Macieja, jako dwunastego, na miejsce Judasza; tak postąpili w oparciu o proroctwo zapisane w psalmie Dawida. Otrzymali także obiecaną im moc Ducha Świętego, który im udzielił daru języków oraz czynienia cudów. Najpierw w Judei głosił wiarę w Jezusa Chrystusa i założyli tam Kościół, a następnie wszędzie głosili narodom tę samą naukę i tę samą wiarę.

W każdej miejscowości założyli Kościoły, z których znów inne brały początek przejmując sadzonkę wiary i posiew doktryny i przekazując je następnym. W ten sposób wszystkie są apostolskie, bo są pędami wyrosłymi z Kościołów apostolskich. Każdą rzecz należy sprowadzać do jej początków. Tak więc wszystkie Kościoły, tak liczne i znaczne, są jednym i tym samym Kościołem apostolskim, ponieważ wszystkie od apostołów biorą początek. W ten sposób wszystkie są Kościołem i wszystkie są apostolskie, bo wszystkie są jednością. A dowodem jedności jest łączący je pokój i nazywanie się braćmi oraz udzielana sobie wzajemnie gościna, tak jak w jednej rodzinie. Dzieje się tak dlatego, ponieważ jeden jest tylko przekaz jednego i tego samego misterium.

To zaś, co Chrystus objawił Apostołom i oni głosili, udowadnia się nie inaczej, jak tylko odwołując się do Kościołów przez nich założonych, które oni nauczali słowem i listami.

Pan powiedział Apostołom: “Jeszcze wiele mam wam do powiedzenia, ale teraz jeszcze znieść nie możecie”; jednak zaraz dodaje: “Gdy zaś On przyjdzie, Duch Prawdy, doprowadzi was do całej prawdy”. Tak mówiąc Pan stwierdza, że nic nie zostało przed nimi ukryte: przyrzekł im bowiem, iż poznają “całą prawdę” przez Ducha prawdy. O spełnieniu się tej obietnicy Chrystusa świadczą Dzieje Apostolskie opisujące zesłanie Ducha Świętego.

 

Skomentuj

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

*

code