III Niedziela Wielkanocna, rok B1

poniedziałek

Spread the love

20 kwietnia 2015

Dz 6,8-15
Szczepan pełen łaski i mocy działał cuda i znaki wielkie wśród ludu. Niektórzy zaś z synagogi, zwanej /synagogą/ Libertynów i Cyrenejczyków, i Aleksandryjczyków, i tych, którzy pochodzili z Cylicji i z Azji, wystąpili do rozprawy ze Szczepanem. Nie mogli jednak sprostać mądrości i Duchowi, z którego /natchnienia/ przemawiał. Podstawili więc ludzi, którzy zeznali: Słyszeliśmy, jak on mówił bluźnierstwa przeciwko Mojżeszowi i Bogu. W ten sposób podburzyli lud, starszych i uczonych w Piśmie. Przybiegli, porwali go i zaprowadzili przed Sanhedryn. Tam postawili fałszywych świadków, którzy zeznali: Ten człowiek nie przestaje mówić przeciwko temu świętemu miejscu i przeciwko Prawu. Bo słyszeliśmy, jak mówił, że Jezus Nazarejczyk zburzy to miejsce i pozmienia zwyczaje, które nam Mojżesz przekazał. A wszyscy, którzy zasiadali w Sanhedrynie, przyglądali się mu uważnie i zobaczyli twarz jego podobną do oblicza anioła.

Ps 119,23-24.26-27.29-30
R: Błogosławieni, których droga prosta
lub Alleluja

Choć zasiadają możni i przeciw mnie spiskują,
Twój sługa rozmyśla o Twych ustawach.
Bo Twoje napomnienia są moją rozkoszą,
moimi doradcami Twoje ustawy.

Wyjawiłem Ci moje drogi, a Tyś mnie wysłuchał,
poucz mnie o Twoich ustawach.
Pozwól mi zrozumieć drogę Twych postanowień,
abym rozważał Twoje cuda.

Powstrzymaj mnie od drogi kłamstwa,
obdarz mnie łaską Twego prawa.
Wybrałem drogę prawdy,
postawiłem przed sobą Twe wyroki.

Ewangelia: J 6,22-29
Nazajutrz po rozmnożeniu chlebów lud, stojąc po drugiej stronie jeziora, spostrzegł, że poza jedną łodzią nie było tam żadnej innej oraz że Jezus nie wsiadł do łodzi razem ze swymi uczniami, lecz że Jego uczniowie odpłynęli sami. Tymczasem w pobliże tego miejsca, gdzie spożyto chleb po modlitwie dziękczynnej Pana, przypłynęły od Tyberiady inne łodzie. A kiedy ludzie z tłumu zauważyli, że nie ma tam Jezusa, a także Jego uczniów, wsiedli do łodzi, przybyli do Kafarnaum i tam szukali Jezusa. Gdy zaś odnaleźli Go na przeciwległym brzegu, rzekli do Niego: Rabbi, kiedy tu przybyłeś? W odpowiedzi rzekł im Jezus: Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Szukacie Mnie nie dlatego, żeście widzieli znaki, ale dlatego, żeście jedli chleb do sytości. Troszczcie się nie o ten pokarm, który ginie, ale o ten, który trwa na wieki, a który da wam Syn Człowieczy; Jego to bowiem pieczęcią swą naznaczył Bóg Ojciec. Oni zaś rzekli do Niego: Cóż mamy czynić, abyśmy wykonywali dzieła Boże? Jezus odpowiadając rzekł do nich: Na tym polega dzieło /zamierzone przez/ Boga, abyście uwierzyli w Tego, którego On posłał.


Blogi Tezeusza – rozmawiamy o życiu i wierze


Z Komentarza świętego Bedy, kapłana, do pierwszego Listu św. Piotra

“Wy zaś jesteście wybranym plemieniem, królewskim kapłaństwem”. Mojżesz niegdyś wypowiedział te słowa na chwałę dawnego ludu Bożego. Słusznie powtarza je Piotr apostoł, dając w ten sposób świadectwo nawróconym z pogaństwa, by uwierzyli w Chrystusa. On bowiem jak kamień węgielny zjednoczył pogan, dając im zbawienie, które było udziałem Izraela.

“Plemię wybrane” to nazwa dana przychodzącym z pogaństwa z powodu ich wiary, w przeciwieństwie do tych, którzy odrzucili kamień węgielny i sami zostali odrzuceni. A ci, którzy się nawrócili, są też nazwani “królewskim kapłaństwem”, bo stali się Ciałem Tego, który jest największym Królem i prawdziwym Kapłanem: jako Król daje udział w swoim królestwie, a jako Kapłan gładzi ich grzechy przez swoją krew przelaną w ofierze. Są oni nazwani “królewskim kapłaństwem”, aby pamiętali, że mają wyczekiwać nieprzemijającego królestwa i zawsze składać Bogu w ofierze życie bez skazy.

I są jeszcze nazwani “świętym narodem, ludem Bogu na własność przeznaczonym”. Jest to zgodne z tym, co mówi apostoł Paweł, gdy się powołuje na wyrocznię proroka: “A mój sprawiedliwy z wiary żyć będzie; jeśli się cofnie, nie upodoba sobie dusza moja w nim”. “My zaś, powiada Paweł, nie należymy do odstępców, którzy idą na zatracenie, ale do wiernych, którzy zbawiają swą duszę”. Czytamy również w Dziejach Apostolskich: “Duch Święty ustanowił was biskupami, abyście kierowali Kościołem Boga, który On nabył własną krwią”. A więc staliśmy się “ludem Bogu na własność przeznaczonym” we krwi naszego Odkupiciela, podobnie jak niegdyś lud izraelski został wyzwolony z Egiptu dzięki krwi baranka.

“Abyście ogłaszali dzieła Jego potęgi”. Dzieje dawnego Izraela znajdują swoje prawdziwe i duchowe urzeczywistnienie w nowym ludzie Bożym. Mojżesz wyzwolił tamten lud z niewoli Egiptu: przeszedł on Morze Czerwone, w którego falach znalazły zagładę zbrojne siły faraona. Wtedy cały lud wyśpiewał Panu pieśń zwycięstwa. My zaś dostąpiliśmy we chrzcie odpuszczenia grzechów; trzeba więc, abyśmy także składali Panu odpowiednie dzięki za tak wielkie dobrodziejstwa. Uciskający lud Boży Egipcjanie są obrazem ciemności i przeciwieństw, słusznie więc wyobrażają brzemię naszych grzechów zdjęte z nas przez chrzest.

Wyzwolenie synów Izraela i doprowadzenie ich do Ziemi Obiecanej jest zapowiedzią tajemnicy naszego odkupienia. Przez nie łaska Chrystusa nas oświeca i prowadzi ku jasności niebios. Obrazem tego był ognisty słup obłoku towarzyszący Izraelitom w ich wędrówce: rozpraszał on ciemności nocy i wiódł ich cudownie do obiecanej ojczyzny.

 

Skomentuj

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

*

code