Maryja, Matka Boga i ludzi
Niewiasta obleczona w słońce
i księżyc pod jej stopami,
a na jej głowie wieniec z gwiazd dwunastu (Ap 12,1)
W Polsce trzy miesiące w roku, maj, sierpień i październik, są czasem szczególnej pamięci i modlitwy przez wstawiennictwo Maryi. Nabożeństwa, modlitwy, pielgrzymki – towarzyszą codzienności wielu Polaków. Jaka jest nasza pobożność maryjna? Warto podjąć refleksję na ten temat. Dlaczego modlimy się do Maryi? Jako Matka jest nam bliska i wstawia się za nami. Czasami łatwiej nam zwrócić się do Niej, niż do Jezusa. Ona jednak tej naszej modlitwy nie zatrzymuje dla siebie, ale przedstawia ją Bogu, jak podczas wesela w Kanie Galilejskiej. Pokorna, zawsze w cieniu Syna i zawsze na Niego wskazująca.
Pismo Święte przekazało nam niewiele słów wypowiedzianych przez Maryję, jednak te, które tam czytamy niosą bardzo ważne treści.
Magnificat
Wielbi dusza moja Pana,
i raduje się duch mój w Bogu, moim Zbawcy.
Bo wejrzał na uniżenie Służebnicy swojej.
Oto bowiem błogosławić mnie będą odtąd wszystkie pokolenia,
gdyż wielkie rzeczy uczynił mi Wszechmocny.
Święte jest Jego imię –
a swoje miłosierdzie na pokolenia i pokolenia [zachowuje] dla tych, co się Go boją.
On przejawia moc ramienia swego,
rozprasza [ludzi] pyszniących się zamysłami serc swoich.
Strąca władców z tronu, a wywyższa pokornych.
Głodnych nasyca dobrami, a bogatych z niczym odprawia.
Ujął się za sługą swoim, Izraelem,
pomny na miłosierdzie swoje –
jak przyobiecał naszym ojcom –
na rzecz Abrahama i jego potomstwa na wieki.
NMP Królowa Polski
