I Tydzień Adwentu,rok C1

piątek

Spread the love

7 grudnia 2012

Wspomnienie św. Ambrożego, biskupa i doktora Kościoła

Iz 29,17-24
To mówi Pan Bóg: „Czyż nie w krótkim już czasie Liban zamieni się w ogród, a ogród za bór zostanie uznany? W ów dzień głusi usłyszą słowa księgi, a oczy niewidomych, wolne od mroku i od ciemności, będą widzieć. Pokorni wzmogą swą radość w Panu, i najubożsi rozweselą się w Świętym Izraela, bo nie stanie ciemięzcy, z szydercą koniec będzie, i wycięci będą wszyscy, co za złem gonią: którzy słowem przywodzą drugiego do grzechu, którzy w bramie stawiają sidła na sędziów i powodują odprawę sprawiedliwego z niczym. Dlatego tak mówi Bóg domu Jakuba, który odkupił Abrahama: «Odtąd Jakub nie będzie się rumienił ani oblicze jego już nie przyblednie, bo gdy ujrzy swe dzieci, dzieło mych rąk, wśród siebie, ogłosi imię moje jako święte. Wtedy czcić będą Świętego Jakubowego i z bojaźnią szanować Boga Izraela». Duchem zbłąkani poznają mądrość, a szemrzący zdobędą pouczenie”.

Ps 27,1,4,13-14
R: Pan moim światłem i zbawieniem moim.

Pan moim światłem i zbawieniem moim,
kogo miałbym się lękać?
Pan obrońcą mego życia,
przed kim miałbym czuć trwogę?

O jedno tylko proszę Pana, o to zabiegam,
żebym mógł zawsze przebywać w Jego domu
przez wszystkie dni życia,
Abym kosztował słodyczy Pana,
stale się radował Jego świątynią.

Wierzę, że będę oglądał dobra Pana
w krainie żyjących.
Oczekuj Pana, bądź mężny,
nabierz odwagi i oczekuj Pana.

Ewangelia: Mt 9,27-31
Gdy Jezus przechodził, szli za Nim dwaj niewidomi, którzy głośno wołali: „Ulituj się nad nami, Synu Dawida”. Gdy wszedł do domu, niewidomi przystąpili do Niego, a Jezus ich zapytał: „Wierzycie, że mogę to uczynić”? Oni odpowiedzieli Mu: „Tak, Panie”. Wtedy dotknął ich oczu, mówiąc: „Według wiary waszej niech się wam stanie”. I otworzyły się ich oczy, a Jezus surowo im przykazał: „Uważajcie, niech się nikt o tym nie dowie”. Oni jednak, skoro tylko wyszli, roznieśli wieść o Nim po całej tamtejszej okolicy.


Blogi Tezeusza – rozmawiamy o życiu i wierze


Liturgia łacińska, Hymn z 9 wieku na Adwent

Niech słońce, gwiazdy, ziemia i morza
Rozbrzmią przybyciem Boga wysokiego;
Niech bogacz i ubogi zjednoczą swe śpiewy
Aby świętować Syna najwyższego Stworcy!

Jego narodziny poprzedzają jutrzenkę:
To Zbawiciel obiecany dawniej naszym ojcom,
Chwalebny owoc Dziewicy,
Syn wszechmogącego Boga.

To Król chwały
który miał panować nad królami,
Deptać stopami okrutnego wroga,
Uzdrowić chory świat.

Niech także aniołowie się rozradują;
Niech wszystkie ludy zadrżą z radości:
Najwyższy przychodzi w pokorze
Aby zbawić to, co marniało…

Niech prorocy podniosą głosy i prorokują:
Emmanuel jest już blisko nas!
Niech język niemych się rozwiąże,
A wy, chromi, biegnijcie Mu na spotkanie (por. Iz 7,14; 35,6)…

Wszystkie narody i wyspy,
Głoście ten wielki tryumf.
Biegnijcie, jak przybiegają jelenie:
Oto Odkupiciel, który nadchodzi.

Niech oczy niewidomych,
Aż dotychczas zamknięte na światło,
Nauczą się, jak przenikać ciemności nocy
I otworzyć się na prawdziwe światło…

Uwielbienie, cześć, moc i chwała
Bogu Ojcu i Jego Synowi
W jedności Ducha Świętego
Na wieki wieków!

za www.ewangelia.org

 

Skomentuj

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

*

code