12 grudnia 2011
Lb 24, 2-7. 15-17a
Gdy Balaam podniósł oczy i zobaczył Izraela rozłożonego obozem według swoich pokoleń, ogarnął go Duch Boży i zaczął głosić proroctwo swoje, mówiąc: “Wyrocznia Balaama, syna Beora; wyrocznia męża, który wzrok ma przenikliwy; wyrocznia tego, który słyszy słowa Boże, który ogląda widzenie Wszechmocnego, który pada, a oczy mu się otwierają. Jakubie, jakże piękne są twoje namioty, mieszkania twoje, Izraelu! Jak szerokie doliny potoków, jak ogrody nad brzegiem strumieni lub jak aloes, który Pan sadził, i jak cedry nad wodami. Płynie woda z jego wiader, a zasiew jego ma wilgoć obfitą; król jego wiele mocniejszy niż Agag, królestwo jego w górę wyniesione”. I wygłosił swoje proroctwo, mówiąc: “Wyrocznia Balaama, syna Beora; wyrocznia męża, który wzrok ma przenikliwy; wyrocznia tego, który słyszy słowa Boże, który ogląda widzenie Wszechmocnego, a w wiedzy Najwyższego ma udział, który pada, a oczy mu się otwierają. Widzę go, lecz jeszcze nie teraz, dostrzegam go, ale nie z bliska: wschodzi Gwiazda z Jakuba, a z Izraela podnosi się berło”.
Ps 25, 4-9
R: Naucz mnie chodzić Twoimi ścieżkami
Daj mi poznać Twoje drogi, Panie,
naucz mnie chodzić Twoimi ścieżkami.
Prowadź mnie w prawdzie według Twych pouczeń,
Boże i Zbawco, w Tobie mam nadzieję.
Wspomnij na swoje miłosierdzie, Panie,
na swoją miłość, która trwa od wieków.
Tylko o mnie pamiętaj w swoim miłosierdziu,
ze względu na dobroć Twą, Panie.
Dobry jest Pan i prawy,
dlatego wskazuje drogę grzesznikom.
Pomaga pokornym czynić dobrze,
pokornych uczy dróg swoich.
Wszystkie ścieżki Pana są pewne i pełne łaski
dla strzegących Jego praw i przymierza.
Bóg powierza swe zamiary tym, którzy się Go boją,
i objawia im swoje przymierze.
Ewangelia: Mt 21, 23-27
Gdy Jezus przyszedł do świątyni i nauczał, przystąpili do Niego arcykapłani i starsi ludu z pytaniem: “Jakim prawem to czynisz? I kto Ci dał tę władzę?” Jezus im odpowiedział: “Ja też zadam wam jedno pytanie; jeśli odpowiecie Mi na nie, i Ja powiem wam, jakim prawem to czynię. Skąd pochodzi chrzest Janowy: z nieba czy od ludzi?” Oni zastanawiali się między sobą: “Jeśli powiemy: z nieba to nam zarzuci: Dlaczego więc nie uwierzyliście mu A jeśli powiemy: od ludzi boimy się tłumu, bo wszyscy uważają Jana za proroka”. Odpowiedzieli więc Jezusowi: “Nie wiemy”. On również im odpowiedział: “Więc i Ja wam nie powiem, jakim prawem to czynię”.
Blogi Tezeusza – rozmawiamy o życiu i wierze
Małgorzata Frankiewicz Recepta na dobry image
„Dziękuję ci, Boże, że nie jestem podobny do tych żydowskich przywódców. Dziękuję ci, Boże, że mnie, prostego człowieka, niemającego nic wspólnego z władzą i publicznymi wystąpieniami, omijają opisane powyżej grzechy elit”. Tymczasem problem dotyczy w mniejszym lub większym stopniu każdego. Niespokojnie przeglądamy się w cudzych oczach, staramy się jak najlepiej wypaść w gronie bliskich i znajomych, wolimy się nie narażać dla świętego spokoju, nazywając swoją postawę dojrzałym kompromisem. Budujemy narcystyczne fortece własnych iluzji, a później skupiamy całą energię na tym, aby uniknąć konfrontacji z rzeczywistością…Więcej…