24 listopada, 2014
Wspomnienie świętych męczenników Andrzeja Dung-Lac, prezbitera, i Towarzyszy
Ap 14,1-3,4b-5
Ja, Jan, ujrzałem: a oto Baranek stojący na górze Syjon, a z Nim sto czterdzieści cztery tysiące, mające imię Jego i imię Jego Ojca wypisane na czołach. I usłyszałem z nieba głos jakby głos mnogich wód i jakby głos wielkiego gromu. A głos, który usłyszałem, [brzmiał] jak gdyby harfiarze uderzali w swe harfy. I śpiewają jakby pieśń nową przed tronem i przed czterema Zwierzętami, i przed Starcami: a nikt tej pieśni nie mógł się nauczyć prócz stu czterdziestu czterech tysięcy – wykupionych z ziemi. To ci, którzy z kobietami się nie splamili: bo są dziewicami; ci, którzy Barankowi towarzyszą, dokądkolwiek idzie; ci spośród ludzi zostali wykupieni na pierwociny dla Boga i dla Baranka, a w ustach ich kłamstwa nie znaleziono: są nienaganni.
Ps 24, 1-2. 3-4ab. 5-6
R: Oto lud wierny, szukający Boga
Do Pana należy ziemia i wszystko, co ją napełnia,
świat i jego mieszkańcy.
Albowiem On go na morzach osadził
i utwierdził ponad rzekami.
Kto wstąpi na górę Pana,
kto stanie w Jego świętym miejscu?
Człowiek rąk nieskalanych i czystego serca.
który nie skłonił swej duszy ku marnościom.
On otrzyma błogosławieństwo od Pana
i zapłatę od Boga, swego Zbawcy.
Oto pokolenie tych, którzy Go szukają,
którzy szukają oblicza Boga Jakuba.
Ewangelia: Łk 21,1-4
Gdy Jezus podniósł oczy, zobaczył, jak bogaci wrzucali swe ofiary do skarbony. Zobaczył też, jak uboga jakaś wdowa wrzuciła tam dwa pieniążki, i rzekł: Prawdziwie powiadam wam: Ta uboga wdowa wrzuciła więcej niż wszyscy inni. Wszyscy bowiem wrzucali na ofiarę z tego, co im zbywało; ta zaś z niedostatku swego wrzuciła wszystko, co miała na utrzymanie.
Blogi Tezeusza – rozmawiamy o życiu i wierze
Bł. Karol de Foucauld, Rozważania o fragmentach świętych Ewangelii dotyczących piętnastu cnót, nr 69, Nazaret 1897-98
Nie, Bóg nie związał zbawienia z nauką, rozumem, bogactwem, długim doświadczeniem, rzadkimi darami, które otrzymali tylko niektórzy. Związał je z tym, co jest w zasięgu ręki każdego, absolutnie każdego: młodych, starych, ludzi w każdym wieku i każdego pochodzenia, każdej inteligencji i każdego bogactwa. Związał je z tym, co wszyscy, absolutnie wszyscy mogą Mu dać, co każdy człowiek, jaki by nie był, może Mu dać w zamian za odrobinę dobrej woli: odrobina dobrej woli to wszystko, co trzeba, by zdobyć niebo, które Jezus wiąże z pokorą, faktem umniejszania się, zajmowania ostatniego miejsca, posłuszeństwa, które wiąże zresztą jeszcze z ubóstwem ducha. czystością serca, umiłowaniem sprawiedliwości, duchem pokoju itp. (Mt 5,3nn). Miejmy nadzieję, ponieważ dzięki miłosierdziu Bożemu zbawienie jest tak blisko nas, w naszych rękach, że wystarczy nam odrobina dobrej woli, aby je uzyskać.
za www.ewangelia.org