31 października, 2014
Flp 1,1-11
Paweł i Tymoteusz, słudzy Chrystusa Jezusa, do wszystkich świętych w Chrystusie Jezusie, którzy są w Filippi, wraz z biskupami i diakonami. Łaska wam i pokój od Boga, Ojca naszego, i Pana, Jezusa Chrystusa! Dziękuję Bogu mojemu, ilekroć was wspominam – zawsze w każdej modlitwie, zanosząc ją z radością za was wszystkich – z powodu waszego udziału w [szerzeniu] Ewangelii od pierwszego dnia aż do chwili obecnej. Mam właśnie ufność, że Ten, który zapoczątkował w was dobre dzieło, dokończy go do dnia Chrystusa Jezusa. Słusznie przecież mogę tak o was myśleć, bo noszę was wszystkich w sercu jako tych, którzy mają udział w mojej łasce: zarówno w moich kajdanach, jak i w obronie Ewangelii za pomocą dowodów. Albowiem Bóg jest mi świadkiem, jak gorąco tęsknię za wami wszystkimi [ożywiony] miłością Chrystusa Jezusa. A modlę się o to, aby miłość wasza doskonaliła się coraz bardziej i bardziej w głębszym poznaniu i wszelkim wyczuciu dla oceny tego, co lepsze, abyście byli czyści i bez zarzutu na dzień Chrystusa, napełnieni plonem sprawiedliwości, [nabytym] przez Jezusa Chrystusa ku chwale i czci Boga.
Ps 111,1-6
R: Wielkie są dzieła, które Pan uczynił
Z całego serca będę chwalił Pana
w radzie sprawiedliwych i na zgromadzeniu.
Wielkie są dzieła Pana,
zgłębiać je mają wszyscy, którzy je miłują.
Jego dzieło jest wspaniałe i pełne majestatu,
a Jego sprawiedliwość trwa na wieki.
Sprawił, że trwa pamięć Jego cudów,
Pan jest miłosierny i łaskawy.
Dał pokarm bogobojnym,
pamiętać będzie wiecznie o swoim przymierzu.
Ludowi swemu okazał potęgę dzieł swoich,
oddając im posiadłości pogan.
Ewangelia: Łk 14,1-6
Gdy Jezus przyszedł do domu pewnego przywódcy faryzeuszów, aby w szabat spożyć posiłek, oni Go śledzili. A oto zjawił się przed Nim pewien człowiek chory na wodną puchlinę. Wtedy Jezus zapytał uczonych w Prawie i faryzeuszów: Czy wolno w szabat uzdrawiać, czy też nie? Lecz oni milczeli. On zaś dotknął go, uzdrowił i odprawił. A do nich rzekł: Któż z was, jeśli jego syn albo wół wpadnie do studni, nie wyciągnie go zaraz, nawet w dzień szabatu? I nie mogli mu na to odpowiedzieć.
Blogi Tezeusza – rozmawiamy o życiu i wierze
Baldwin z Ford, Sakrament ołtarza, 3,2 SC 94
Mojżesz powiedział: „Szabat odpoczynku będzie poświęcony Panu”. Pan lubi wypoczynek; lubi spoczywać w nas, abyśmy w ten sposób spoczywali w Nim. Ale istnieje wypoczynek czasu przyszłego, o którym jest napisane: „Zaiste, mówi Duch, niech odpoczną od swoich mozołów”. I istnieje wypoczynek czasu obecnego, o którym mówi prorok: „Przestańcie czynić zło”.
Dochodzi się do przyszłego wypoczynku dzięki sześciu uczynkom miłosierdzia, które są wyszczególnione w Ewangelii, w miejscu, gdzie jest powiedziane: „Byłem głodny i nakarmiliście Mnie”, itp… Ponieważ „jest sześć dni, w których należy pracować”; następnie nadchodzi noc, to znaczy śmierć, kiedy „nikt nie będzie mógł działać”. Po tych sześciu dniach nadchodzi szabat: kiedy wszystkie dobre uczynki zostały wykonane, następuje spoczynek dusz.
za www.ewangelia.org