14 października, 2013
Rz 1,1-7
Paweł, sługa Chrystusa Jezusa, z powołania apostoł, przeznaczony do głoszenia Ewangelii Bożej, którą Bóg przedtem zapowiedział przez swoich proroków w Pismach świętych. [Jest to Ewangelia] o Jego Synu – pochodzącym według ciała z rodu Dawida, a ustanowionym według Ducha Świętości przez powstanie z martwych pełnym mocy Synem Bożym – o Jezusie Chrystusie, Panu naszym. Przez Niego otrzymaliśmy łaskę i urząd apostolski, aby ku chwale Jego imienia pozyskiwać wszystkich pogan dla posłuszeństwa wierze. Wśród nich jesteście i wy powołani przez Jezusa Chrystusa. Do wszystkich przez Boga umiłowanych, powołanych świętych, którzy mieszkają w Rzymie: Łaska wam i pokój od Boga, Ojca naszego, i Pana Jezusa Chrystusa!
Ps 98,1-4
R: Pan Bóg okazał ludom swe zbawienie
Śpiewajcie Panu pieśń nową,
albowiem uczynił cuda.
Zwycięstwo Mu zgotowała Jego prawica
i święte ramię Jego.
Pan okazał swoje zbawienie,
na oczach pogan objawił swoją sprawiedliwość.
Wspomniał na dobroć i na wierność swoją
dla domu Izraela.
Ujrzały wszystkie krańce ziemi
zbawienie Boga naszego.
Wołaj z radości na cześć Pana, cała ziemio,
cieszcie się, weselcie i grajcie.
Ewangelia: Łk 11,29-32
Gdy tłumy się gromadziły, Jezus zaczął mówić: To plemię jest plemieniem przewrotnym. żąda znaku, ale żaden znak nie będzie mu dany, prócz znaku Jonasza. Jak bowiem Jonasz był znakiem dla mieszkańców Niniwy, tak będzie Syn Człowieczy dla tego plemienia. Królowa z Południa powstanie na sądzie przeciw ludziom tego plemienia i potępi ich; ponieważ ona przybyła z krańców ziemi słuchać mądrości Salomona, a oto tu jest coś więcej niż Salomon. Ludzie z Niniwy powstaną na sądzie przeciw temu plemieniu i potępią je; ponieważ oni dzięki nawoływaniu Jonasza się nawrócili, a oto tu jest coś więcej niż Jonasz.
Blogi Tezeusza – rozmawiamy o życiu i wierze
Św. Justyn, Dialog z Żydem Trytonem,106-107
Syn wiedział, że Jego Ojciec, wedle swojego zamiaru, wszystko Mu ofiaruje, że obudzi go z pośród umarłych i dlatego wzywał tych wszystkich, którzy bali się Boga aby wysławiali go, ponieważ zlitował się nad całą rasą ludzi wierzących przez tajemnicę Ukrzyżowanego (por. Ps 22,24). Co więcej, pojawił się pośród swoich braci apostołów po zmartwychwstaniu ze zmarłych…, a oni pokajali się za to, że oddalili się od Niego w czasie ukrzyżowania…
Miał zmartwychwstać trzeciego dnia po ukrzyżowaniu; to dlatego jest napisane we wspomnieniach apostołów (Ewangeliach), że Żydzi, którzy z Nim dyskutowali, powiedzieli: „Daj nam znak”. Odpowiedział im…: „Żaden znak nie będzie wam dany, prócz znaku Jonasza”. Przez te zawoalowane słowa słuchacze mogli zrozumieć, że po ukrzyżowaniu, trzeciego dnia On zmartwychwstanie. Pokazywał w ten sposób swoim słuchaczom, że ich współziomkowie byli bardziej źli, niż miasto Niniwa, ponieważ kiedy Jonasz, wyrzucony trzeciego dnia z brzucha wielkiej ryby, zapowiedział Niniwitom, że po trzech dniach wszyscy zginą (3,4, LXX), oni ogłosił post dla wszystkich stworzeń żyjących, ludzi i zwierząt, w ubraniach żałobnych, z gwałtownymi lamentacjami, prawdziwą pokutą i odwróceniem się od niesprawiedliwości. Uwierzyli, że Bóg jest miłosierny, że jest „miłującym ludzi” (Mdr 1,6) – tych, którzy uciekają od zła. I to tak bardzo, że kiedy sam król tego miasta i dostojnicy zaczęli nosić żałobne ubrania i trwać w poście i modlitwie, ich miasto nie zostało zniszczone.
Jednakże kiedy Jonasz się zasmucił z tego…, Bóg zarzucił mu, że był niesłusznie rozgoryczony faktem, iż Niniwa nie została zniszczona. I powiedział…: „A czyż Ja nie powinienem mieć litości nad Niniwą, wielkim miastem, gdzie znajduje się więcej niż sto dwadzieścia tysięcy ludzi, którzy nie odróżniają swej prawej ręki od lewej”? (4,11)
za www.ewangelia.org