2 lipca, 2013
Rdz 19, 15-29
Aniołowie przynaglali Lota, mówiąc: «Prędzej, weź żonę i córki, które są przy tobie, abyś nie zginął z winy tego miasta». Kiedy zaś on zwlekał, mężowie ci chwycili go, jego żonę i dwie córki za ręce, Pan bowiem litował się nad nimi, i wyciągnęli ich, i wyprowadzili poza miasto. A gdy ich już wyprowadzili z miasta, rzekł jeden z nich: «Uchodź, abyś ocalił swe życie. Nie oglądaj się za siebie i nie zatrzymuj się nigdzie w tej okolicy, ale szukaj schronienia w górach, bo inaczej zginiesz». Ale Lot rzekł do nich: «Nie, panie mój. Jeśli jesteś życzliwy dla twego sługi, uczyń większą łaskę niż ta, którą mi wyświadczyłeś, ratując mi życie: bo ja nie mogę szukać schronienia w górach, aby tam nie dosięgło mnie nieszczęście i abym nie zginął. Oto jest tu w pobliżu miasto, do którego mógłbym uciec. A choć jest ono małe, w nim znajdę schronienie. Czyż nie jest ono małe? Ja zaś będę mógł ocalić życie». Odpowiedział mu: «Przychylam się i do tej twojej prośby; nie zniszczę więc miasta, o którym mówisz. Szybko zatem schroń się w nim, bo nie mogę dokonać zniszczenia, dopóki tam nie wejdziesz». Dlatego dano temu miastu nazwę Soar. Słońce wzeszło już nad ziemią, gdy Lot przybył do Soaru.
A wtedy Pan spuścił na Sodomę i Gomorę deszcz siarki i ognia od Pana z nieba. I tak zniszczył te miasta oraz całą okolicę wraz ze wszystkimi mieszkańcami miast, a także roślinność. Żona Lota, która szła za nim, obejrzała się i stała się słupem soli. Abraham, wstawszy rano, udał się na to miejsce, na którym przedtem stał przed Panem. I gdy spojrzał w stronę Sodomy i Gomory i na cały obszar dokoła, zobaczył unoszący się nad ziemią gęsty dym, jak gdyby z pieca, w którym topią metal. Tak więc Bóg, niszcząc okoliczne miasta, przez wzgląd na Abrahama ocalił Lota od zagłady, jakiej uległy te miasta, w których Lot przedtem mieszkał.
Ps 26 (25), 2-3
R: Twoją łaskawość zawsze mam w pamięci
Doświadcz mnie, Panie, wystaw mnie na próbę,
zbadaj me sumienie i serce.
Bo przed moimi oczyma stoi Twa łaskawość
i postępuję w Twej prawdzie.
Nie zabieraj z grzesznymi mej duszy,
a mojego życia z mężami krwawymi.
W ich ręku zbrodnia,
a ich prawica pełna jest przekupstwa.
Ja zaś kroczę w mojej niewinności,
wyzwól mnie i zmiłuj się nade mną.
Na równej drodze stoi moja stopa,
na zgromadzeniach błogosławię Pana.
Ewangelia: Mt 8, 23-27
Gdy Jezus wszedł do łodzi, poszli za Nim Jego uczniowie. Nagle zerwała się gwałtowna burza na jeziorze, tak że fale zalewały łódź; On zaś spał. Wtedy przystąpili do Niego i obudzili Go, mówiąc: «Panie, ratuj, giniemy!». A On im rzekł: «Czemu bojaźliwi jesteście, małej wiary?». Potem wstał, rozkazał wichrom i jezioru, i nastała głęboka cisza. A ludzie pytali zdumieni: «Kimże On jest, że nawet wichry i jezioro są Mu posłuszne?».
Blogi Tezeusza – rozmawiamy o życiu i wierze
Bł. Karol de Foucauld, Rozważanie „Osiem dni w Efrem”, zażegnana burza
„Dzieci moje, cokolwiek się wam przydarzy, pamiętajcie, że Ja zawsze jestem z wami. Przypomnijcie sobie, że widzialny lub niewidzialny, zdający się działać lub zdający się spać i zapominać o was, zawsze czuwam, jestem wszędzie i jestem wszechmogący. Nigdy się nie bójcie i nie niepokójcie się, jestem tutaj, czuwam, kocham was…, jestem wszechmogący. Czego wam więcej trzeba?… Przypomnijcie sobie te burze, które uciszyłem jednym słowem, zastępując je wielkim spokojem. Przypomnijcie sobie w jaki sposób podtrzymałem Piotra, chodzącego po wodzie (Mt 14,28nn). Zawsze jestem równie blisko każdego człowieka, jak byłem przy was… Miejcie ufność, wiarę, odwagę, nie martwcie się o wasze ciało i duszę (Mt 6,25), skoro jestem tutaj, wszechmogący i kochający was.
Ale… niech wasza ufność nie rodzi się z beztroski, z ignorowania niebezpieczeństw, ani z ufności w siebie lub w inne stworzenia… Niebezpieczeństwa, na jakie jesteście narażeni, są nieuchronne: demony, potężni i podstępni wrogowie, wasza natura, świat wypowiadają wam nieustanie zaciętą wojnę. W tym życiu burza jest niemal nieustanna, a wasza łódź zawsze bliska zatonięcia. Ale Ja jestem tutaj i ze Mną jest niezatapialna. Nie dowierzajcie niczemu, a szczególnie sobie samym, ale miejcie we Mnie całkowitą ufność, która odgania wszelki niepokój”.
za www.ewangelia.org