8 maja, 2013
Uroczystość Św. Stanisława, biskupa i męczennika
Dz 20,17-18a.28-32.36
Paweł, posławszy z Miletu do Efezu, wezwał starszych Kościoła. A gdy do niego przybyli, przemówił do nich: Uważajcie na samych siebie i na całe stado, nad którym Duch Święty ustanowił was biskupami, abyście kierowali Kościołem Boga, który On nabył własną krwią. Wiem, że po moim odejściu wejdą między was wilki drapieżne, nie oszczędzając stada. Także spośród was samych powstaną ludzie, którzy głosić będą przewrotne nauki, aby pociągnąć za sobą uczniów. Dlatego czuwajcie, pamiętając, że przez trzy lata we dnie i w nocy nie przestawałem ze łzami upominać każdego z was. A teraz polecam was Bogu i słowu Jego łaski władnemu zbudować i dać dziedzictwo ze wszystkimi świętymi. Po tych słowach upadł na kolana i modlił się razem ze wszystkimi.
Ps 100,1-5
R: My ludem Pana i Jego owcami
Wykrzykujcie na cześć Pana, wszystkie ziemie,
służcie Panu z weselem.
Stawajcie przed obliczem Pana
z okrzykami radości.
Wiedzcie, że Pan jest Bogiem,
On sam nas stworzył,
jesteśmy Jego własnością,
Jego ludem, owcami Jego pastwiska.
W Jego bramy wstępujcie z dziękczynieniem,
z hymnami w Jego przedsionki.
Albowiem Pan jest dobry,
Jego łaska trwa na wieki.
Rz 8,31b-39
Jeżeli Bóg z nami, któż przeciwko nam? On, który nawet własnego Syna nie oszczędził, ale Go za nas wszystkich wydał, jakże miałby wraz z Nim i wszystkiego nam nie darować? Któż może wystąpić z oskarżeniem przeciw tym, których Bóg wybrał? Czyż Bóg, który usprawiedliwia? Któż może wydać wyrok potępienia? Czy Chrystus Jezus, który poniósł [za nas] śmierć, co więcej – zmartwychwstał, siedzi po prawicy Boga i przyczynia się za nami? Któż nas może odłączyć od miłości Chrystusowej? Utrapienie, ucisk czy prześladowanie, głód czy nagość, niebezpieczeństwo czy miecz? Jak to jest napisane: Z powodu Ciebie zabijają nas przez cały dzień, uważają nas za owce przeznaczone na rzeź. Ale we wszystkim tym odnosimy pełne zwycięstwo dzięki Temu, który nas umiłował. I jestem pewien, że ani śmierć, ani życie, ani aniołowie, ani Zwierzchności, ani rzeczy teraźniejsze, ani przyszłe, ani moce, ani co wysokie, ani co głębokie, ani jakiekolwiek inne stworzenie nie zdoła nas odłączyć od miłości Boga, która jest w Chrystusie Jezusie, Panu naszym.
Ewangelia: J 10,11-16
Jezus powiedział do faryzeuszów: Ja jestem dobrym pasterzem. Dobry pasterz daje życie swoje za owce. Najemnik zaś i ten, kto nie jest pasterzem, którego owce nie są własnością, widząc nadchodzącego wilka, opuszcza owce i ucieka, a wilk je porywa i rozprasza; /najemnik ucieka/ dlatego, że jest najemnikiem i nie zależy mu na owcach. Ja jestem dobrym pasterzem i znam owce moje, a moje Mnie znają, podobnie jak Mnie zna Ojciec, a Ja znam Ojca. życie moje oddaję za owce. Mam także inne owce, które nie są z tej owczarni. I te muszę przyprowadzić i będą słuchać głosu mego, i nastanie jedna owczarnia, jeden pasterz.
Blogi Tezeusza – rozmawiamy o życiu i wierze
Bazyli z Seleucji, Homilia 26 o Dobrym Pasterzu
„Ja jestem dobrym pasterzem. Dobry pasterz daje swoje życie za owce”. Piłat widział tego pasterza, żydzi Go widzieli prowadzonego na krzyż za swoje owce, jak to zapowiedział chór proroków, długo przed męką: „Jak baranek na rzeź prowadzony, jak owca niema wobec strzygących ją” (Iz 53,7). On nie bronił się przed śmiercią, nie uciekał przed sądem, nie odepchnął tych, którzy Go krzyżowali. On nie tylko znosił swoją Mękę, ale jej pragnął za swoje owce: „Mam moc oddać moje życie i mam moc je znów odzyskać”. Zniszczł pasję przez swoją Pasję, śmierć zniszczył swoją śmiercią. Swoim grobem otwiera groby, wstrząsa czeluściami i otwiera ich zawory. Groby są zapieczętowane i więzienie zamknięte dopóki Pasterz nie zejdzie do śmierci by ogłosić tam wolność tym z owiec, które usnęły. Widać Go w czeluściach; On rozkazuje je opuścić. Widać Go jak odnawia wezwanie do życia. „Dobry pasterz daje życie swoje za owce”: to w ten sposób szuka miłości swoich owiec. Miłuje Chrystusa ten, kto potrafi słuchać Jego głosu.