14 stycznia 2013
Hbr 1,1-6
Wielokrotnie i na różne sposoby przemawiał niegdyś Bóg do ojców przez proroków, a w tych ostatecznych dniach przemówił do nas przez Syna. Jego to ustanowił dziedzicem wszystkich rzeczy, przez Niego też stworzył wszechświat. Ten /Syn/, który jest odblaskiem Jego chwały i odbiciem Jego istoty, podtrzymuje wszystko słowem swej potęgi, a dokonawszy oczyszczenia z grzechów, zasiadł po prawicy Majestatu na wysokościach. On o tyle stał się wyższym od aniołów, o ile odziedziczył wyższe od nich imię. Do którego bowiem z aniołów powiedział kiedykolwiek: Ty jesteś moim Synem, Jam Cię dziś zrodził? I znowu: Ja będę Mu Ojcem, a On będzie Mi Synem. Skoro zaś znowu wprowadzi Pierworodnego na świat, powie: Niech Mu oddają pokłon wszyscy aniołowie Boży!
Ps 97,1-2.6-7.9.12
R: Hołd Mu oddajcie wszyscy aniołowie
Pan króluje, wesel się, ziemio,
radujcie się, liczne wyspy!
Obłok i ciemność wokół Niego,
prawo i sprawiedliwość podstawą Jego tronu.
Jego sprawiedliwość rozgłaszają niebiosa;
a wszystkie ludy widzą Jego chwałę.
Niech się zawstydzą wszyscy, którzy czczą posągi
i chlubią się bożkami,
niech wszystkie bóstwa hołd Mu składają.
Ponad całą ziemię Tyś bowiem wywyższony
i nieskończenie wyższy ponad wszystkich bogów.
Radujcie się w Panu, sprawiedliwi,
i sławcie Jego święte imię.
Ewangelia: Mk 1,14-20
Gdy Jan został uwięziony, Jezus przyszedł do Galilei i głosił Ewangelię Bożą. Mówił: Czas się wypełnił i bliskie jest królestwo Boże. nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię. Przechodząc obok Jeziora Galilejskiego, ujrzał Szymona i brata Szymonowego, Andrzeja, jak zarzucali sieć w jezioro; byli bowiem rybakami. Jezus rzekł do nich: Pójdźcie za Mną, a sprawię, że się staniecie rybakami ludzi. I natychmiast zostawili sieci i poszli za Nim. Idąc dalej, ujrzał Jakuba, syna Zebedeusza, i brata jego Jana, którzy też byli w łodzi i naprawiali sieci. Zaraz ich powołał, a oni zostawili ojca swego, Zebedeusza, razem z najemnikami w łodzi i poszli za Nim.
Blogi Tezeusza – rozmawiamy o życiu i wierze
Z listu św. Klemensa I, papieża, do Koryntian
Nieustannie módlmy się i błagajmy, aby Stwórca wszechrzeczy przez umiłowanego Syna Jezusa Chrystusa zachował niepomniejszoną liczbę swoich wybranych na całym świecie. Przez Niego to powołał nas z ciemności do światła, z niewiedzy do poznania chwały swego Imienia, abyśmy w tym Imieniu, jako początku wszelkiego stworzenia, znajdowali nadzieję, abyśmy otwartymi oczyma serca poznawali Ciebie, Jedynego, Najwyższego na wysokościach, Świętego pośród świętych, który uniżasz pychę zuchwałych, udaremniasz zamiary narodów, wywyższasz pokornych i poniżasz wyniosłych, ubożysz i wzbogacasz, sprowadzasz śmierć i przynosisz życie, który jesteś jedynym Dobroczyńcą duchów i Bogiem wszelkiego ciała, który przenikasz otchłanie, znasz czyny ludzkie, podnosisz upadających i wybawiasz zrozpaczonych, który jesteś Stwórcą i Stróżem wszelkiego ducha, który rozmnażasz narody na ziemi; a spośród wszystkich wybierasz tych, którzy Cię miłują, przez Jezusa Chrystusa, Syna Twego umiłowanego, przez którego pouczyłeś nas, uświęciłeś i obdarzyłeś chwałą.
Błagamy Cię, Panie, bądź naszą pomocą i wsparciem, uwolnij z ucisku naszych braci, zmiłuj się nad pokornymi, podźwignij upadłych, ukaż się potrzebującym, ulecz chorych, przyprowadź tych, którzy się oddalili od Twego ludu, daj pożywienie głodnym, daj naszym więźniom wolność, umocnij słabych, dodaj odwagi zalęknionym. Niechaj wszystkie narody poznają, że Ty jesteś jedynym Bogiem, że Jezus Chrystus jest Synem Twoim, że my ludem Twoim i owczarnią z Twego pastwiska. Przez swoje dzieła ujawniłeś odwieczny porządek świata.
Ty, o Panie, ustanowiłeś świat, Ty jesteś wierny przez wszystkie pokolenia, sprawiedliwy w swych sądach, przedziwny w mocy i majestacie, mądry w stwarzaniu i roztropny w zachowywaniu stworzeń. We wszystkim, co widzialne, objawia się Twoja dobroć. Wiernym jesteś dla ufających Tobie, jesteś miłosierny i współczujący. Odpuść nam nasze nieprawości i niesprawiedliwości, grzechy i przewinienia nasze.
Nie pamiętaj win sług i służebnic Twoich, ale oczyść nas Twoją prawdą i kieruj naszymi krokami, abyśmy postępowali w pobożności, sprawiedliwości i prostocie serca oraz czynili to, co dobre i miłe przed obliczem Twoim i w obliczu tych, którzy nam przewodzą.
O Panie nasz, okaż nam swoje oblicze, abyśmy w pokoju cieszyli się pomyślnością, aby nas osłaniała Twoja potężna prawica, i od wszelkiego grzechu obroniło Twoje wyciągnięte ramię. Uwolnij nas od tych, którzy nas niesprawiedliwie nienawidzą.
Daj pokój i zgodę nam i wszystkim mieszkańcom ziemi, jak dałeś ojcom naszym, wzywającym Cię pobożnie w wierze i prawdzie. Tylko Ty, Panie, możesz udzielić nam tych dóbr i wiele więcej. Ciebie wielbimy przez Jezusa Chrystusa, Kapłana i Stróża dusz naszych. Przez Niego niech będzie Tobie chwała i majestat, teraz i z pokolenia na pokolenie i na wieki wieków. Amen.