XXXIV Niedziela Zwykła

piątek

Spread the love

30 listopada 2012

Święto Św. Andrzeja Apostoła

W kościołach, w których nie obchodzi się uroczystości, przed Ewangelią jest jedno czytanie.

Iz 49, 1-6
Wyspy, posłuchajcie Mnie! Ludy najdalsze, uważajcie! Powołał Mnie Pan już z łona mej matki, od jej wnętrzności wspomniał moje imię. Ostrym mieczem uczynił me usta, w cieniu swej ręki Mnie ukrył. Uczynił ze mnie strzałę zaostrzoną, utaił mnie w swoim kołczanie. I rzekł mi: «Tyś Sługą moim, w tobie się rozsławię». Ja zaś mówiłem: «Próżno się trudziłem, na darmo i na nic zużyłem me siły. Lecz moje prawo jest u Pana i moja nagroda u Boga mego. Wsławiłem się w oczach Pana, Bóg mój stał się moją siłą». A teraz przemówił Pan, który mnie ukształtował od urodzenia na swego Sługę, bym nawrócił do Niego Jakuba i zgromadził Mu Izraela. I rzekł mi: «To zbyt mało, iż jesteś mi sługą dla podźwignięcia pokoleń Jakuba i sprowadzenia ocalałych z Izraela. Ustanowię cię światłością dla pogan, aby moje zbawienie dotarło aż do krańców ziemi».

Ps 19, 2-3. 4-5ab
R: Po całej ziemi ich głos się rozchodzi

Niebiosa głoszą chwałę Boga
dzieło rąk Jego obwieszcza nieboskłon.
Dzień opowiada dniowi,
noc nocy przekazuje wiadomość.

Nie są to słowa ani nie jest to mowa,
których by dźwięku nie usłyszano:
Ich głos się rozchodzi po całej ziemi,
ich słowa aż po krańce świata.

Rz 10,9-18
Jeżeli ustami swoimi wyznasz, że Jezus jest Panem, i w sercu swoim uwierzysz, że Bóg Go wskrzesił z martwych – osiągniesz zbawienie. Bo sercem przyjęta wiara prowadzi do usprawiedliwienia, a wyznawanie jej ustami – do zbawienia. Wszak mówi Pismo: żaden, kto wierzy w Niego, nie będzie zawstydzony. Nie ma już różnicy między Żydem a Grekiem. Jeden jest bowiem Pan wszystkich. On to rozdziela swe bogactwa wszystkim, którzy Go wzywają. Albowiem każdy, kto wezwie imienia Pańskiego, będzie zbawiony. Jakże więc mieli wzywać Tego, w którego nie uwierzyli? Jakże mieli uwierzyć w Tego, którego nie słyszeli? Jakże mieli usłyszeć, gdy im nikt nie głosił? Jakże mogliby im głosić, jeśliby nie zostali posłani? Jak to jest napisane: Jak piękne stopy tych, którzy zwiastują dobrą nowinę! Ale nie wszyscy dali posłuch Ewangelii. Izajasz bowiem mówi: Panie, któż uwierzył temu, co od nas posłyszał? Przeto wiara rodzi się z tego, co się słyszy, tym zaś, co się słyszy, jest słowo Chrystusa. Pytam więc: czy może nie słyszeli? Ależ tak: Po całej ziemi rozszedł się ich głos, aż na krańce świata ich słowa.

Ewangelia: Mt 4,18-22
Gdy Jezus przechodził obok Jeziora Galilejskiego, ujrzał dwóch braci: Szymona, zwanego Piotrem, i brata jego, Andrzeja, jak zarzucali sieć w jezioro; byli bowiem rybakami. I rzekł do nich: Pójdźcie za Mną, a uczynię was rybakami ludzi. Oni natychmiast zostawili sieci i poszli za Nim. A gdy poszedł stamtąd dalej, ujrzał innych dwóch braci, Jakuba, syna Zebedeusza, i brata jego, Jana, jak z ojcem swym Zebedeuszem naprawiali w łodzi swe sieci. Ich też powołał. A oni natychmiast zostawili łódź i ojca i poszli za Nim.


Blogi Tezeusza – rozmawiamy o życiu i wierze


Homilia św. Jana Chryzostoma, biskupa, o Ewangelii św. Jana

Andrzej pozostał tego dnia u Jezusa. Dowiedział się od Pana wielu rzeczy, a tych skarbów nie zachował dla siebie, lecz co prędzej pobiegł do swego brata i o tym mu opowiedział. Zauważmy też, co mu rzekł: “Znaleźliśmy Mesjasza, to znaczy Chrystusa”.

Oto w paru słowach wyjawia to, co rozpoznał w tak krótkim czasie. Podkreśla to wpływ Mistrza na uczniów oraz ukazuje, jak uważnie słuchali oni Jego nauki. Słowa Andrzeja płyną z duszy gorąco pragnącej zjawienia się Mesjasza i wyczekującej Jego przyjścia z niebios; duszy radującej się ukazaniem się Zapowiedzianego i śpieszącej zwiastować innym o tak wielkim wydarzeniu. Są one także wyrazem szczerych rodzinnych uczuć i przywiązania, które skłaniają go do dzielenia się ze swoim bratem dobrami duchowymi.

Zwróćmy również uwagę na dobre i uległe usposobienie Piotra, który natychmiast i bez ociągania się idzie ze swoim bratem. “I przyprowadził go do Jezusa”, mówi Ewangelista. Nie należy jednak zarzucać Piotrowi łatwowierności, że tak, bez większego zastanowienia się, uwierzył bratu. Najprawdopodobniej Andrzej wyłożył mu to dokładnie i wyczerpująco, bo przecież ewangeliści wiele wydarzeń przytaczają w skrócie, nie chcąc się rozwodzić. A zresztą nie jest powiedziane w Ewangelii, że Piotr z miejsca uwierzył, lecz tylko, że Andrzej “przyprowadził go do Jezusa”, aby od Niego sam dowiedział się wszystkiego. Ponadto był jeszcze i drugi uczeń, który brał w tym udział.

Jan Chrzciciel rzekł o Jezusie: “Oto Baranek Boży” oraz: “On chrzci Duchem Świętym”, pozostawiając uczniom dowiedzenie się więcej z ust samego Jezusa. Jeszcze słuszniej postąpił Andrzej i uczynił coś więcej, przyprowadził swego brata do samego źródła światłości. Ten zaś pośpieszył z takim weselem, że nie zwlekał ani chwili.

 

Skomentuj

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

*

code