XXXIV Niedziela Zwykła

czwartek

Spread the love

29 listopada 2012

Ap 18, 1-2. 21-23; 19, 1-3. 9a
Ja, Jan, ujrzałem anioła zstępującego z nieba i mającego wielką władzę, a ziemia od chwały jego rozbłysła. I głosem potężnym tak zawołał: «Upadł, upadł Babilon – stolica. I stała się siedliskiem demonów i kryjówką wszelkiego ducha nieczystego, i kryjówką wszelkiego ptaka nieczystego i budzącego odrazę».
I jeden potężny anioł dźwignął kamień wielki jak kamień młyński i rzucił w morze, mówiąc: «Tak z rozmachem Babilon, wielka stolica, zostanie rzucona i już się wcale nie znajdzie. I głosu harfiarzy, śpiewaków, flecistów, trębaczy już w tobie się nie usłyszy. I żaden mistrz jakiejkolwiek sztuki już się w tobie nie znajdzie. I terkotu żaren już w tobie nie będzie słychać. I światło lampy już w tobie nie rozbłyśnie. I głosu oblubieńca i oblubienicy już w tobie się nie usłyszy: bo kupcy twoi byli możnowładcami na ziemi, bo twymi czarami omamione zostały wszystkie narody». Potem usłyszałem jak gdyby głos donośny wielkiego tłumu w niebie mówiącego: «Alleluja. Zbawienie i chwała, i moc należą do Boga naszego, bo wyroki Jego prawdziwe są i sprawiedliwe, bo osądził Wielką Nierządnicę, co znieprawiała nierządem swym ziemię, i zażądał by poniosła karę za krew swoich sług». I rzekli powtórnie: «Alleluja». A dym jej wznosi się na wieki wieków.
I mówi mi: «Napisz: „Błogosławieni, którzy są wezwani na ucztę Godów Baranka”».

Ps 100 (99), 1-2. 3. 4-5
R: Błogosławieni wezwani na ucztę

Wykrzykujcie na cześć Pana wszystkie ziemie,
służcie Panu z weselem.
Stawajcie przed obliczem Pana
z okrzykami radości.

Wiedzcie, że Pan jest Bogiem,
On sam nas stworzył,
jesteśmy Jego własnością,
Jego ludem, owcami Jego pastwiska.

W Jego bramy wstępujcie z dziękczynieniem,
z hymnami w Jego przedsionki,
chwalcie i błogosławcie Jego imię.
Albowiem Pan jest dobry,
Jego łaska trwa na wieki,
a Jego wierność przez pokolenia.

Ewangelia: Łk 21, 20-28
Jezus powiedział do swoich uczniów: «Skoro ujrzycie Jerozolimę otoczoną przez wojska, wtedy wiedzcie, że jej spustoszenie jest bliskie. Wtedy ci, którzy będą w Judei, niech uciekają w góry; ci, którzy są w mieście, niech z niego uchodzą, a ci po wsiach, niech do niego nie wchodzą. Będzie to bowiem czas pomsty, aby się spełniło wszystko, co jest napisane. Biada brzemiennym i karmiącym w owe dni. Będzie bowiem wielki ucisk na ziemi i gniew na ten naród: jedni polegną od miecza, a drugich zapędzą w niewolę między wszystkie narody. A Jerozolima będzie deptana przez pogan, aż czasy pogan przeminą. Będą znaki na słońcu, księżycu i gwiazdach, a na ziemi trwoga narodów bezradnych wobec szumu morza i jego nawałnicy. Ludzie mdleć będą ze strachu, w oczekiwaniu wydarzeń zagrażających ziemi. Albowiem moce niebios zostaną wstrząśnięte. Wtedy ujrzą Syna Człowieczego, nadchodzącego w obłoku z wielką mocą i chwałą. A gdy się to dziać zacznie, nabierzcie ducha i podnieście głowy, ponieważ zbliża się wasze odkupienie».


Blogi Tezeusza – rozmawiamy o życiu i wierze


Św. Augustyn, Rozprawa o psalmie 95

“Niech się radują wszystkie drzewa leśne przed obliczem Pana, bo nadchodzi, bo nadchodzi, aby sądzić ziemię” (Ps 96,12-13). Pan przyszedł pierwszy raz i przyjdzie na nowo. Za pierwszym razem przyszedł “na obłokach niebieskich” (Mt 26,64), do swojego Kościoła. Co to za obłoki, które Go nosiły? Apostołowie, głosiciele…; za pierwszym razem przyszedł, niesiony przez swoich głosicieli i napełnił całą ziemię. Nie opierajmy się Jego pierwszemu przyjściu, jeśli nie chcemy obawiać się drugiego…

Co zatem powinien zrobić chrześcijanin? Korzystać z tego świata, ale nie służyć temu światu. Co to oznacza? “Posiadać, jakby się nie posiadało”. Tak mówi święty Paweł…: “Bracia, czas jest krótki. Trzeba więc, aby… ci, którzy płaczą, żyli tak, jakby nie płakali, ci zaś, co się radują, tak jakby się nie radowali; ci, którzy nabywają, jak gdyby nie posiadali; ci, którzy używają tego świata, tak jakby z niego nie korzystali. Przemija bowiem postać tego świata. Chciałbym, żebyście byli wolni od utrapień” (1Kor 7,29-32). Ten, kto jest wolny od utrapień, oczekuje z pewnością przyjścia swego Pana. Ponieważ jeśli kochamy Pana, to czy można obawiać się Jego przyjścia? Bracia, czy nie wstyd nam tego? Kochamy Go i obawiamy się Jego przyjścia? Kochamy Go prawdziwie, czy kochamy bardziej nasze grzechy? Znienawidźmy zatem nasze grzechy i kochajmy Tego, który ma przyjść… “Niech się radują wszystkie drzewa leśne widząc Pana, ponieważ przyszedł” za pierwszym razem…

“Niech się radują wszystkie drzewa leśne”, kiedy powtórnie przyjdzie sądzić ziemię. Wtedy zastanie w wielkim weselu, tych wszystkich, którzy uwierzyli za pierwszym razem w Jego przyjście.

za www.ewangelia.org

 

Skomentuj

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

*

code