XXXI Niedziela Zwykła

poniedziałek

Spread the love

5 listopada 2012

Flp 2,1-4
Jeśli jest jakieś napomnienie w Chrystusie, jeśli – jakaś moc przekonująca Miłości, jeśli jakiś udział w Duchu, jeśli jakieś serdeczne współczucie – dopełnijcie mojej radości przez to, że będziecie mieli te same dążenia: tę samą miłość i wspólnego ducha, pragnąc tylko jednego, a niczego nie pragnąc dla niewłaściwego współzawodnictwa ani dla próżnej chwały, lecz w pokorze oceniając jedni drugich za wyżej stojących od siebie. Niech każdy ma na oku nie tylko swoje własne sprawy, ale też i drugich!

Ps 131,1.2-3
R: Strzeż duszy mojej w Twym pokoju, Panie

Panie, moje serce się nie pyszni
i nie patrzą wyniośle moje oczy.
Nie dbam o rzeczy wielkie
ani o to, co przerasta moje siły.

Lecz uspokoiłem i uciszyłem moją duszę.
Jak dziecko na łonie swej matki,
jak ciche dziecko jest we mnie moja dusza.
Izraelu, złóż nadzieję w Panu,
teraz i na wieki.

Ewangelia: Łk 14,12-14
Jezus powiedział do przywódcy faryzeuszów, który Go zaprosił:
Gdy wydajesz obiad albo wieczerzę, nie zapraszaj swoich przyjaciół ani braci, ani krewnych, ani zamożnych sąsiadów, aby cię i oni nawzajem nie zaprosili, i miałbyś odpłatę. Lecz kiedy urządzasz przyjęcie, zaproś ubogich, ułomnych, chromych i niewidomych. A będziesz szczęśliwy, ponieważ nie mają czym tobie się odwdzięczyć; odpłatę bowiem otrzymasz przy zmartwychwstaniu sprawiedliwych.


Blogi Tezeusza – rozmawiamy o życiu i wierze


Św. Grzegorz z Nazjanzu, Kazanie o miłości ubogich; PG 35

Bóg, wzruszony wielką nędzą ludzką, dał mu Prawo i proroków, dawszy mu uprzednio niepisane prawo natury (por. Rz 1,26)…; a wreszcie sam się wydał za życie świata. Zapewnił nam apostołów, ewangelistów, uczonych, pasterzy, uzdrowienia, cuda. Przywrócił nas do życia, zniszczył śmierć, zatryumfował nad tym, który nas zwyciężył, dał nam zapowiedziane Przymierze, Przymierze w prawdzie, charyzmaty Ducha Świętego, tajemnicę nowego zbawienia…

Bóg nas napełnia duchowymi dobrami, jeśli tylko pragniemy je otrzymać: nie wahaj się przyjść z pomocą tym, którzy jej potrzebują. Daj szczególnie temu, który cię prosi, a nawet zanim poprosi, dając niestrudzenie jałmużnę z duchowej nauki… Z braku tych darów, zaproponuj mu chociaż skromniejsze przysługi: daj mu jeść, ofiaruj mu stare ubrania, dostarcz lekarstwa, opatrz jego rany, wysłuchaj jego nieszczęść, poucz go o cierpliwości. Zbliż się do niego bez obawy. Nie ma niebezpieczeństwa, że poczujesz się źle lub zarazisz się jakąś chorobą… Oprzyj się na wierze, niech miłosierdzie zatryumfuje nad twoimi obawami… Nie pogardzaj braćmi, nie bądź głuchy na ich wołanie, nie uciekaj od nich. Jesteście członkami tego samego ciała (1Kor 12,12nn), nawet jeśli jest złamany nieszczęściem. Podobnie jak Bogu, “tobie oddaje się nędzarz” (Ps 10,14).

za www.ewangelia.org

 

Skomentuj

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

*

code