25 października 2012
Ef 3,14-21
Zginam kolana moje przed Ojcem, od którego bierze nazwę wszelki ród na niebie i na ziemi, aby według bogactwa swej chwały sprawił w was przez Ducha swego wzmocnienie siły wewnętrznego człowieka. Niech Chrystus zamieszka przez wiarę w waszych sercach; abyście w miłości wkorzenieni i ugruntowani, wraz ze wszystkimi świętymi zdołali ogarnąć duchem, czym jest Szerokość, Długość, Wysokość i Głębokość, i poznać miłość Chrystusa, przewyższającą wszelką wiedzę, abyście zostali napełnieni całą Pełnią Bożą. Temu zaś, który mocą działającą w nas może uczynić nieskończenie więcej, niż prosimy czy rozumiemy, Jemu chwała w Kościele i w Chrystusie Jezusie po wszystkie pokolenia wieku wieków! Amen.
Ps 33,1-2.4-5.11-12.18-19
R: Pełna jest ziemia łaskawości Pana
Sprawiedliwi, radośnie wołajcie na cześć Pana,
prawym przystoi pieśń chwały.
Chwalcie Pana na cytrze,
grajcie Mu na harfie o dziesięciu strunach.
Bo słowo Pana jest prawe,
a każde Jego dzieło godne zaufania.
On miłuje prawo i sprawiedliwość,
ziemia jest pełna Jego łaski.
Zamiary Pana trwają na wieki,
zamysły Jego serca przez pokolenia.
Błogosławiony lud, którego Pan jest Bogiem,
naród, który On wybrał na dziedzictwo dla siebie.
Oczy Pana zwrócone na bogobojnych,
na tych, którzy czekają na Jego łaskę,
aby ocalił ich życie od śmierci
i żywił ich w czasie grodu.
Ewangelia: Łk 12,49-53
Jezus powiedział do swoich uczniów: Przyszedłem rzucić ogień na ziemię i jakże bardzo pragnę, żeby on już zapłonął. Chrzest mam przyjąć i jakiej doznaję udręki, aż się to stanie. Czy myślicie, że przyszedłem dać ziemi pokój? Nie, powiadam wam, lecz rozłam. Odtąd bowiem pięcioro będzie rozdwojonych w jednym domu: troje stanie przeciw dwojgu, a dwoje przeciw trojgu; ojciec przeciw synowi, a syn przeciw ojcu; matka przeciw córce, a córka przeciw matce; teściowa przeciw synowej, a synowa przeciw teściowej.
Blogi Tezeusza – rozmawiamy o życiu i wierze
Izaak Syryjczyk, Mowy ascetyczne, Pierwsza seria, nr 2
Zmuś się (por. Mt 11,12) i staraj się naśladować pokorę Chrystusa, aby rozpalił się mocniej w tobie ogień, który rzucił na ciebie. Ten ogień, w którym płoną wszelkie porywy tego świata, niszczące nowego człowieka i brukające przybytki Pana świętego i potężnego. Bowiem głoszę za świętym Pawłem, że “my jesteśmy świątynią Boga” (2Kor 6,16). Uświęćmy zatem Jego świątynię “podobnie jak On jest święty” (1J 3,3), aby pragnął w niej przebywać, ozdóbmy wszelkimi godnymi i dobrymi uczynkami.
Napełnijmy świątynię spoczynku Jego wolą, jakby pachnidłem, poprzez czystą modlitwę, modlitwę serca, której nie można nabyć, jeśli oddajemy się nieustannym popędom tego świata. W ten sposób obłok Jego chwały okryję twoją duszę i blask Jego wielkości zajaśnieje w twoim sercu (por. 1 Krl 8,10). Wszyscy ci, którzy przebywają w domu Bożym, zostaną napełnieni radością i rozweselą się. Ale zuchwali i nikczemni znikną w płomieniu Ducha Świętego.
za www.ewangelia.org