10 września 2012
1 Kor 5,1-8
Słyszy się powszechnie o rozpuście między wami, i to o takiej rozpuście, jaka się nie zdarza nawet wśród pogan; mianowicie, że ktoś żyje z żoną swego ojca. A wy unieśliście się pychą, zamiast z ubolewaniem żądać, by usunięto spośród was tego, który się dopuścił wspomnianego czynu. Ja zaś nieobecny wprawdzie ciałem, ale obecny duchem, już potępiłem, tak jakby był wśród was, sprawcę owego przestępstwa. Przeto wy, zebrawszy się razem w imię Pana naszego Jezusa, w łączności z duchem moim i z mocą Pana naszego Jezusa, wydajcie takiego szatanowi na zatracenie ciała, lecz ku ratunkowi jego ducha w dzień Pana Jezusa. Wcale nie macie się czym chlubić! Czyż nie wiecie, że odrobina kwasu całe ciasto zakwasza? Wyrzućcie więc stary kwas, abyście się stali nowym ciastem, jako że przaśni jesteście. Chrystus bowiem został złożony w ofierze jako nasza Pascha. Tak przeto odprawiajmy święto nasze, nie przy użyciu starego kwasu, kwasu złości i przewrotności, lecz – przaśnego chleba czystości i prawdy.
Ps 5,5-7.12
R: Prowadź mnie, Panie, w swej sprawiedliwości
Bo Ty nie jesteś Bogiem,
któremu miła nieprawość.
zły nie może przebywać u Ciebie,
nie ostoją się przed Tobą nieprawi.
Nienawidzisz wszystkich,
którzy zło czynią.
Zgubę zsyłasz na każdego, kto kłamie.
Pan brzydzi się człowiekiem podstępnym i krwawym.
Ale wszyscy, którzy uciekają się do Ciebie,
niech się cieszą i radują na zawsze.
Osłaniaj ich, niech się Tobą weselą
wszyscy, którzy miłują Twoje imię.
Ewangelia: Łk 6,6-11
W szabat Jezus wszedł do synagogi i nauczał. A był tam człowiek, który miał uschłą prawą rękę. Uczeni zaś w Piśmie i faryzeusze śledzili Go, czy w szabat uzdrawia, żeby znaleźć powód do oskarżenia Go. On wszakże znał ich myśli i rzekł do człowieka, który miał uschłą rękę: Podnieś się i stań na środku! Podniósł się i stanął. Wtedy Jezus rzekł do nich: Pytam was: Czy wolno w szabat dobrze czynić, czy źle, życie ocalić czy zniszczyć? I spojrzawszy wkoło po wszystkich, rzekł do człowieka: Wyciągnij rękę! Uczynił to i jego ręka stała się znów zdrowa. Oni zaś wpadli w szał i naradzali się między sobą, co by uczynić Jezusowi.
Blogi Tezeusza – rozmawiamy o życiu i wierze
Św. Leon Wielki, O błogosławieństwach, Kazanie 95, 8-9
Szczęście oglądania Boga słusznie zostało obiecane ludziom czystego serca. Oczy bowiem przyzwyczajone do ciemności nie mogą patrzeć na blask prawdziwego światła. To, co dla dusz jasnych będzie szczęściem, dla zbrukanych stanowić będzie karę. Trzeba nam zatem odwrócić oczy od mroku ziemskich marności, oczyścić je od wszelkiego brudu grzechu, aby rozjaśniony wzrok mógł się cieszyć niezrównanym widokiem Boga.
Zrozumieliśmy, że następne błogosławieństwo poucza, w jaki sposób można na to zasłużyć: “Błogosławieni pokój czyniący, albowiem oni nazwani będą dziećmi Bożymi”. To błogosławieństwo, najmilsi, nie dotyczy jakiegokolwiek porozumienia albo ugody, ale odnosi się do tego pokoju, o którym Apostoł powiada: “Zachowujcie pokój z Bogiem”, o takim pokoju mówi także prorok: “Obfity pokój dla miłujących Twe prawo; nie spotka ich żadne potknięcie”.
Takiego pokoju nie mogą posiadać nawet najściślejsze przyjaźnie i największe podobieństwa charakteru, jeżeli nie są zgodne z wolą Bożą. Poza dostojeństwem tego pokoju pozostają wspólnoty niegodnych pragnień, przymierza zbrodni i zmowy zła. Miłość świata nie zgadza się z miłością Boga. Kto nie odrywa się od swego ziemskiego pochodzenia, nie może wejść do społeczności dzieci Bożych. Ci zaś, którzy mają umysł zawsze zwrócony ku Bogu, “starając się zachowywać jedność ducha i więź pokoju”, nigdy nie odstępują od prawa wiecznego, wypowiadając z wiarą na modlitwie: “Bądź wola Twoja, jako w niebie, tak i na ziemi”.
Ci właśnie są ludźmi czyniącymi pokój, ci są naprawdę jednomyślni i święcie zgodni, ci zasługują na imię “dzieci Boga i współdziedziców Chrystusa”. Miłość Boga i miłość bliźniego sprawi, iż nie będą się lękać żadnych przeciwności ni żadnych przeszkód, ale po zakończeniu wszelkich prób odpoczną w niewysłowionym pokoju Boga, przez naszego Pana, który z Ojcem i Duchem Świętym żyje i króluje na wieki wieków. Amen.