I odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom…
„Nie odpuszczę” – mówimy często, zaciskając zęby – „Nie odpuszczę, pójdę po swoje, wbrew tym, którzy mi źle życzą, zagrażają, konkurują ze mną albo przypadkiem stanęli na mojej drodze w niewłaściwym miejscu. Nie odpuszczę, bo nie zamierzam uchodzić za nieudacznika albo tchórza, bo społeczne role, jakie pełnię, domagają się ode mnie asertywności, bo to, czego nie chcę odpuścić, należy mi się po prostu jak psu kość”.
Albo w wersji bardziej sentymentalnej, bez noża w zębach, ale za to ze ściśniętym gardłem i śladami traumatycznych doświadczeń: Jak ma przebaczyć żona bita i upokarzana przez męża alkoholika, osoba molestowana seksualnie w dzieciństwie, człowiek, któremu zamordowano najbliższych albo ten, któremu z takich czy innych powodów zniszczono dobre imię i dorobek całego życia? Lista trudnych przypadków, w których darowanie komuś winy, przebaczenie graniczy z heroizmem, mogłaby być bardzo długa. Ale też na szczęście długa mogłaby być lista opowieści o ludziach, którzy właśnie w takich sytuacjach przebaczyli…
Czym nie jest przebaczanie?
Nie jest akceptacją postępowania, które uważamy za naganne albo krzywdzące.
Nie jest zapomnieniem doznanych krzywd.
Nie jest umniejszaniem obiektywnie zaistniałego zła ani usprawiedliwieniem czyniącego zło człowieka.
Nie jest naiwną wiarą, ze wielkoduszna postawa wobec krzywdziciela uzdrowi sytuację i uleczy wszystkie rany.
Nie musi oznaczać polubieniem krzywdziciela ani chęci zaprzyjaźnienia się z nim, choć czasem przebaczenie może stać się fundamentem trudnej przyjaźni.
Czym przebaczanie jest?
Jest rezygnacją z rzeczywistej lub symbolicznej zemsty.
Jest szczerym życzeniem dobrze tym, których podejrzewamy, że życzyli i może nadal życzą nam bardzo źle.
Jest odważną zgodą na wolność drugiego człowieka, także wolność czynienia zła.
Jest otwartością na życie obok siebie w skomplikowanym i nieidealnym świecie, a także na współdziałanie dla dobra ogółu.
Jest odzyskiwaniem jedności i harmonii, które zostały naruszone przez złe czyny.
Podzieleni, poranieni, skłóceni, zagubieni w świecie rozdzieranym wciąż nowymi konfliktami – módlmy się o dar przebaczania…