Naszym powołaniem jako chrześcijan jest naśladowanie Jezusa:
„Na to bowiem powołani jesteście, gdyż i Chrystus cierpiał za was, zostawiając wam przykład, abyście wstępowali w jego ślady; On grzechu nie popełnił ani nie znaleziono zdrady w ustach jego; On, gdy mu złorzeczono, nie odpowiadał złorzeczeniem, gdy cierpiał, nie groził, lecz poruczał sprawę Temu, który sprawiedliwie sądzi” – 1 Piotra 2:21-23
Niekiedy zdarza nam się reagować uniesieniem, gdy ktoś nam słusznie zwróci uwagę. Niekiedy gniewamy się, gdy słusznie ktoś nas napomni, a cóż dopiero w sytuacjach, gdy ktoś nas niesprawiedliwie policzkuje. Gdy mówimy osobie szukającej pomsty: Poczekaj! Przypomnij sobie reakcję Jezusa – wówczas niekiedy słyszymy odpowiedź: Jezusa w to nie mieszaj. Doznałem realnej krzywdy i nie popuszczę!
Wypowiedzi Pisma Świętego o nieodpowiadaniu złorzeczeniem, nadstawianiu drugiego policzka są dla "cielesnego" człowieka nie do zniesienia. Będzie robił wszystko by osłabić ich wymowę: Chwila! Ja mam odpuścić?! Tak. Bogu zostaw pomstę. Jeśli zaś było to przestępstwo – zgłoś to odpowiedniej władzy by ona wymierzyła sprawiedliwą karę.
Niektórzy sądzą: Hm, bierny Bóg. Zachęca mnie do bierności. Sam nie reagował i teraz nam nakazuje nie reagować. Oczywiście nic z tych rzeczy! Milczenie Jezusa wobec policzkowania, szykan, wyzwisk nie było bierne. To było milczenie pełne mocy. To była postawa, która zmieniła miliony ludzi na całym świecie. Zmieniła historię, nas. Gdy naśladujesz w tym Jezusa, nie jest to bierność. Jest to siła. Twoje milczenie jest bardzo dobitnym ogłaszaniem łaski. Nie tylko bierzesz uderzenie na siebie. Bierzesz na siebie także „uderzenie”, które możesz sam wymierzyć. Jesteś jak Chrystus, który bierze na siebie ciosy, które powinny spaść na nas.
Pamiętając o tym wszystkim, powinniśmy zauważyć, że są jednak pewne fragmenty Pisma, w których nie mamy nadstawiać drugiego policzka, np. Mt 18:15-18; Jana 18:20nn; Dz. Ap. 16:35-38.
Jak je pogodzić z Kazaniem Na Górze? Powyższe fragmenty nie mówią o osobistych utarczkach. Były to raczej nagany i reakcje na łamanie prawa. Jezus i Apostoł Paweł protestowali w imię sprawiedliwości, by uhonorować prawo. Jezus nie mówi: „Wiecie, że mnie obrażacie w ten sposób?”. Mówi: „poprzez uderzenie mnie łamiecie prawo, które reprezentujecie”. Nie traktował tego jako osobistej zniewagi (choć nią była). Przede wszystkim domagał się respektowania sprawiedliwości. Apostoł Paweł czynił to samo. Protestował nie na sam fakt, że doznał krzywdy. Raczej brał pod uwagę to, że Rzymianie powinni zauważyć, iż wtrącając go do więzienia, czynią nielegalną rzecz, gwałcą prawo, którego powinni przestrzegać. Dlatego dał im do zrozumienia: Stoicie tu w imię sprawiedliwości, a plujecie sprawiedliwości w twarz.
Zatem kiedy kwestia dotyczy naszych osobistych zniewag, powinniśmy zaniechać zemsty. Kiedy ktoś nazywa cię popaprańcem, dziwakiem, heretykiem, wówczas Pan Jezus mówi: Nadstaw drugi policzek. Błogosław mu. Jeśli ktoś ukradł ci samochód, masz prawo domagać się sprawiedliwości ponieważ złamał prawo.
Rekolekcje Adwentowe Tezeusza 2013
