List otwarty do Żydów

Dotarł do mnie list otwarty do Żydów, pod którym podpisało się mnóstwo pastorów, dyrektorów misji, duchownych i świeckich, pomyślałem, że może warto go przedstawić na Tezeuszu. Nie podaje nazwisk i funkcji osób, które wpisują się ciągle w ten list z oczywistych względów.

Kielce, 29 stycznia 2008 r.

Do naszych Braci Żydów!

My, niżej podpisani, liderzy i członkowie kościołów i wspólnot chrześcijańskich, pragniemy publicznie zabrać głos w sprawie, która odbija się głośnym echem na początku 2008 roku. Przedmiotem naszego zainteresowania jest ciemna karta narodowej historii dotycząca polskiego antysemityzmu po II Wojnie Światowej. Jesteśmy przekonani, że Bóg chce poruszyć sumienia Polaków i zwrócić naszą uwagę na to, co jeszcze nie zostało naprawione we wzajemnych relacjach polsko – żydowskich.
Chrześcijanie w czasie pogromów Żydów po II Wojnie Światowej zachowali się obojętnie i poza nielicznymi, chlubnymi wyjątkami, milczeli. Taką postawę nasi wówczas sąsiedzi – Żydzi – mogli odebrać jako ciche przyzwolenie na popełnianą wobec nich nieprawość. Ta postawa chrześcijan była konsekwencją szerzonej przez wieki teologii zastępczej, która głosiła, że Bóg w miejsce odrzuconych Żydów wybrał kościół chrześcijański.
Wierzymy, że Bóg chce uwolnić tę ziemię od przekleństwa, które sprowadziła na nią niewinnie przelana krew. Nie stanie się to jednak dopóki „…głos krwi brata twego woła do mnie z ziemi” (zobacz Księga Bereszit, Księga Rodzaju, 1 Księga Mojżeszowa 4:10).
Wtedy, po wojnie, nie zdaliśmy egzaminu jako chrześcijanie. Dzisiaj Bóg daje nam drugą szansę. Nadszedł czas, abyśmy uznali naszą winę popełnioną wobec Boga i ludzi.
Wierzymy, że pragnieniem Boga jest odbudowanie relacji między narodem polskim i żydowskim. Przyznanie się do winy i wypowiedzenie słowa: „Przepraszam”, jest kluczem do tego, by nasze serca na nowo się ze sobą spotkały. Jesteśmy wdzięczni za wielokrotne potępienie antysemityzmu przez papieża Jana Pawła II i przez innych liderów kościołów. Jesteśmy wdzięczni za akt skruchy i prośbę o przebaczenie wyrażone przez piętnastu obywateli Kielc, członków Kieleckiego Stowarzyszenia „Pamięć, Dialog i Pojednanie” w liście otwartym do „Do Żydów w Polsce i w świecie” napisanym 23 czerwca 1996 oraz za słowo PRZEPRASZAM wypowiedziane przez prezesa Rady Ministrów, Pana Premiera Włodzimierza Cimoszewicza w Kielcach w 1996 r. podczas obchodów 50. rocznicy Pogromu Kieleckiego, a także przez prezydenta Aleksandra Kwaśniewskiego w Jedwabnem w 2001 roku.
Gesty te były pierwszymi ważnymi krokami, które otworzyły drzwi do pojednania na każdym poziomie naszych relacji z Żydami. Pamiętamy o Bożych obietnicach skierowanych do Abrahama, w których zawarte zostało błogosławieństwo lub przekleństwo dla wszystkich narodów ziemi za ich stosunek do Izraela (zobacz Księga Bereszit, Księga Rodzaju, 1 Księga Mojżeszowa 12:3: „Będę błogosławił tym, którzy ciebie błogosławić będą, a tym, którzy tobie będą złorzeczyli, i ja będę złorzeczył. Przez ciebie będą otrzymywały błogosławieństwo ludy całej ziemi.”) Jako chrześcijanie chcemy stać się przyjaciółmi naszych Braci Żydów. Niech to przyznanie się do winy będzie pierwszym krokiem na drodze ku naszemu pełnemu pojednaniu i braterstwu.
Bóg mówi w Torze, że ukarze winę ojców na synach do trzeciego i czwartego pokolenia (por. Księga Szemot, Księga Wyjścia, 2 Księga Mojżeszowa 20:5 i 34:7). Na podstawie tych słów uznajemy grzech naszych ojców popełniony na naszych braciach Żydach. Jest nam wstyd za wszelką krzywdę i zbrodnię popełnioną przez nas wobec was zarówno w czasie wojny jak i bezpośrednio po niej. Szczególnie boleśnie odczuwamy fakt, że wiele z tych aktów przemocy miało miejsce zaraz po Szoah – Zagładzie, w wyniku której zginęło na polskiej ziemi ponad trzy miliony Żydów.
Dlatego teraz, razem zwracamy się do Miłosiernego Boga, mówiąc:

PANIE, BOŻE IZRAELA! PRZEBACZ NAM I PRZEBACZ NASZYM OJCOM, BO ZGRZESZYLIŚMY WOBEC CIEBIE I PRZECIWKO TWOJEMU NARODOWI – IZRAELOWI!

Zwracamy się do wszystkich Żydów i ich rodzin, którzy byli w jakikolwiek sposób skrzywdzeni na polskiej ziemi; do was wołamy mówiąc: ŹLE POSTĄPILIŚMY WOBEC WAS! PRZEPRASZAMY i PROSIMY O WASZE WYBACZENIE!
Przepraszamy Was za wszelkie próby usprawiedliwiania naszych zbrodni i nieprawości, które popełniliśmy wobec Was na przestrzeni wieków.
Wstydzimy się tego, że daliśmy wiarę wszelkim kłamstwom na Wasz temat i o Waszej religii. Szczególnie jest nam przykro za to, że uwierzyliśmy w plotkę o mordzie rytualnym. Przepraszamy Was za naszą głupotę i niewiedzę!
Jako chrześcijanie, przepraszamy Was za naszą milczącą postawę w tamtych dniach. Wstydzimy się naszej obojętności, co w rzeczywistości oznaczało ciche przyzwolenie na popełnianą wobec Was nieprawość.
Jest nam wstyd z powodu nagonki na Żydów, która miała miejsce w 1968 roku z inspiracji naszych ówczesnych władz państwowych. Bolejemy nad tym, że wielu z Was musiało wtedy opuścić Polskę. Przez setki lat mieszkaliśmy obok siebie i byliśmy sąsiadami. Mieszkaliśmy we wspólnym domu, któremu na imię „Polska”, ale w najtrudniejszych dla was dniach, nie było nas przy was!
Jednak dziś, rodzi się w sercach naszych tęsknotę za Wami. Dziś otwieramy nasze serca dla Was! Pragniemy, aby wszystko, co nas dzieli zostało usunięte i abyśmy mogli stać się dla was braćmi, przyjaciółmi i życzliwymi sąsiadami, których kiedyś wam zabrakło.

KJ – oczywiście ja się też pod tym listem podpisuję!