Effatha, to znaczy: Otwórz się
(Mk 7, 34)
Ekumeniczne Rekolekcje Adwentowe Tezeusza 2015
6 – 20 grudnia 2015
Opisana w Ewangelii historia uzdrowienia głuchoniemego nie wchodzi do kanonu adwentowych czytań i nie kojarzy się bezpośrednio z okresem oczekiwania na Boże Narodzenie. A jednak właśnie słowa z tego fragmentu Ewangelii postanowiliśmy w tym roku uczynić mottem naszych adwentowych rekolekcji. Wskazują one bowiem na sprawę, która z punktu widzenia redaktorów Tezeusza wydaje się niezwykle ważna i godna przemyślenia. Badacze polskiego społeczeństwa alarmują, że nasze międzyludzkie kontakty nie przedstawiają się najlepiej, a niektóre wskaźniki, np. społecznego zaufania czy agresji wyglądają przerażająco. Wielu z nas zauważyło i odczuło to zapewne osobiście w ciągu minionego roku choćby w związku z prezydencką i parlamentarną kampanią wyborczą czy przy okazji pojawienia się w naszym kraju uchodźców. Widzimy to także na co dzień w kontaktach sąsiedzkich, profesjonalnych, handlowych itp.
Przyświecające naszemu portalowi hasło „Chrześcijanie w świecie” zobowiązuje, abyśmy sięgając do Jezusowego nauczania, starali się właściwie rozstrzygać konkretne dylematy, z którymi spotykamy się na naszej życiowej drodze. Nie zachęcamy do abstrakcyjnych rozważań. Przeciwnie, chcielibyśmy tegoroczne rekolekcje poświęcić uporządkowaniu bardzo trudnych niekiedy, konkretnych doświadczeń, których chyba nikomu ostatnio nie brakowało. Spróbujmy rzucić na nie mocne światło Ewangelii oraz wyciągnąć wnioski dla naszych działań i postaw, które powinny być naprawdę godne uczniów Jezusa.
Proponujemy w czasie Adwentu przyjrzeć się uważnie samym sobie i zastanowić się, ile w nas jest z owego głuchoniemego przed uzdrowieniem. Zadajmy sobie podstawowe pytanie: Czy słyszymy się nawzajem i czy potrafimy ze sobą rozmawiać? Następnie przełóżmy to pytanie na kilka innych przykładowo wymownych poniżej pytań:
• Dlaczego tak trudno nam niekiedy porozumieć się z innymi nawet w najprostszych sprawach?
• Jakie granice stawiamy innym w międzyludzkich relacjach?
• Czy i komu potrafimy zaufać?
• Jak przejawia się nasz szacunek do osób o odmiennych poglądach?
• Pod jakimi warunkami chcemy współpracować z innymi ludźmi i/lub udzielać im pomocy?
• Jak wygląda nasze zaangażowanie w sprawy mniejszych i większych społeczności, w których przyszło nam żyć?
• Co moglibyśmy zmienić na lepsze w naszych międzyludzkich relacjach?
Rekolekcje Tezeusza określamy od kilku lat przymiotnikiem „ekumeniczne”. Zapraszamy do udziału zarówno autorów rekolekcyjnych rozważań jak i komentatorów lub po prostu czytelników z różnych chrześcijańskich Kościołów. To taka nasza praktyczna szkoła wzajemnego otwierania się na istniejące między nami różnice – nie zawsze łatwa i przyjemna, o czym wiedzą ci, którzy już w Tezeuszowych rekolekcjach uczestniczyli w poprzednich latach.
Jak co roku przez dwa tygodnie Adwentu w portalu Tezeusz będziemy publikowali każdego dnia refleksje inspirowane codziennymi czytaniami Kościoła katolickiego, a jednocześnie związane z ogólnym hasłem rekolekcji. Niech dobry Bóg pozwoli, aby w tym czasie nasze uszy otworzyły się na słowa Pisma św., aby więzy naszych języków rozwiązały się, pozwalając nam prawidłowo mówić.
Autorzy rozważań:
Paweł Bartosik (EKR)
Inka Bestry (KRK)
Beata Bogdanowicz (KRK)
Małgorzata Frankiewicz (KRK)
Dariusz Grochocki (RKK)
Wojciech Jałoszyński (KRK)
Zofia Jaros (KRK)
Anna Jóźwik (KRK)
Kazimierz Juszczak (KZ)
Maria Kudroń (KRK)
Magdalena Kulus
Magdalena Leska (KRK)
Agata Niedźwiecka (KRK)
Michał Piątek (KRK)
Tomasz Ponikło (KRK)
Ks. Tomasz Puchalski (RKK)
Przemysław Radzyński (KRK)
Krzysztof Tłoczek (UECC)
EKR – Ewangeliczny Kościół Reformowany
KRK – Kościół Rzymskokatolicki
KZ – Kościół Zielonoświątkowy
RKK – Reformowany Kościół Katolicki
UECC – United Ecumenical Catholic Church
IV Niedziela Adwentu, rok C2
Przemysław Radzyński Miłość jest konkretna
Bóg działa bardzo konkretnie w życiu człowieka – przez wydarzenia, przez ludzi, których stawia na drodze, ale też przez ciszę. Moją odpowiedzią na Jezusowe «Effatha» może być uświadomienie sobie miejsca, okoliczności i całej historii – bliższej i dalszej, w których Bóg zechciał mnie postawić.Więcej…
Artur Barbara Kapturkiewicz Do kogo jesteśmy posłani?
Jakże musiały ją uradować słowa Elżbiety, która mocą Ducha Świętego odczytała przesłanie usłyszane wcześniej przez nią samą od tajemniczego posłańca! Jakże upewniło ją to w poczuciu, że przecież nie śniła, że Bóg jest z nią w tym dziwnym i trudnym życiu, naprawdę!Więcej…
Wojtek T. Jałoszyński Widząc i służąc
Chodzi o postawę w mojej codzienności, zwłaszcza wobec ludzi, których spotykam codziennie na mojej drodze. Czy widzę ich potrzeby? Czy może są mi obojętni? A może właśnie moja postawa to filantropia, a nie sposób na życie? Czy w ogóle widzę bliźniego wokół mnie?Więcej…
Sobota III Tygodnia Adwentu, rok C2
Zofia Jaros Bóg przyjdzie
Czy Bóg chce pokazać nam przez to, że dla Niego nie ma nic niemożliwego, że On zawsze zdąży z inicjatywą i z Nim młodość nie zna ram czasowych? Że On chce zdejmować z nas ludzi hańbę niemocy, bezpłodności, tego, czego nie potrafimy, nie chcemy, tego, w czym staliśmy się już starzy i niedołężni?Więcej…
Krzysztof Tłoczek Bóg wejrzy na Ciebie łaskawie
Bóg wejrzy na Ciebie łaskawie.
Także na ateistę i deistę,
Poszukującego i tego, co myśli, że znalazł.
Zakochanego w Różańcu
i śpiewającego Hare Kriszna.Więcej…
Piątek III Tygodnia Adwentu, rok C2
Maria Kudroń Matka Boska bez lukru
Dziwne to początki cudu – zamiast radosnego oczekiwania groźba zniesławienia. W Ewangelii według św. Mateusza nie pokazuje się lukrowanego obrazu macierzyństwa. Podlegało ono takim samym obyczajowym restrykcjom jak w przypadku innych brzemiennych kobiet.Więcej…
Tomasz Ponikło Miłosierdzie, czyli strata
Ale jest też prawda miłosierdzia. Ta, która sprawia, że w miejsce pustki po stracie zaczyna rosnąć coś nowego i większego. Uzmysławia ona, że żyjemy w relacjach, które dynamicznie nas zmieniają. A logika miłości jest logiką mnożenia poprzez dzielenie – im bardziej potrafisz się dzielić, tym więcej mnoży się dobra.Więcej…
Czwartek III Tygodnia Adwentu, rok C2
Małgorzata Frankiewicz Ojczyzna
W ostatnich dniach po raz pierwszy w moim dość długim już życiu odczułam niemal namacalnie sens tego słowa. Ojczyzna – obszar rozciągający się między tym duchowym dziedzictwem, który przekazali mi rodzice, a tym, co dla mnie najcenniejsze i co sama chciałabym przekazać młodszym.Więcej…
Paweł Bartosik Bóg również przechodził mutację głosu
Pismo Święte nie za wiele miejsca poświęca na opis dzieciństwa Pana Jezusa. Niewiele jednak mamy powiedziane na temat Jego dzieciństwa. Fragment o wizycie 12-letniego Jezusa z rodzicami w Jerozolimie to w zasadzie jedyny odnotowany przez ewangelistów epizod z Jego młodości.Więcej…
Środa III Tygodnia Adwentu, rok C2
Inka Bestry Adwentowe pytanie
Ten, który widział Ducha Świętego zstępującego na Jezusa, który był tak blisko Syna Bożego, wskazał Go uczniom jako Mesjasza, traci pewność, że dobrze odczytał znaki. Doznaje zawodu, gdyż zauważa, iż Jezus postępuje w zaskakujący sposób. Prorok nie skupia się jednak na swoich wątpliwościach, nie kalkuluje.Więcej…
Dariusz Grochocki Każdy ma swojego proroka
Adwent przygotowuje nas na powtórne przyjście Jezusa Chrystusa. Ewangelia z pierwszej niedzieli Adwentu dotyczyła właśnie tego tematu – oczekiwania na Jego powtórne przyjście. Z takim nastawieniem wkroczyliśmy w ten Adwent – czas, aby rozpoznać swojego Jana Chrzciciela, proroka nawołującego do nawrócenia, aby nie tylko go rozpoznać, ale wysłuchać i przyjąć jego słowa…Więcej…
Wtorek III Tygodnia Adwentu, rok C2
Anna Józwik Gotowi na radosne spotkanie
Mamy przygotować się na radosne spotkanie z Bogiem przy wigilijnym stole, w gronie bliskich, na corocznej pasterce, ale przede wszystkim – w głębi naszego serca. I nie chodzi bynajmniej o wymuszone zadowolenie, bo tak wypada, aby nikt w tym czasie nie smucił się.Więcej…
Michał Piątek Dziecko, idź dzisiaj i pracuj w winnicy!
Praca, posłuszeństwo, konieczność. No właśnie, musimy zrozumieć, że ciągła praca nad sobą jest koniecznością, której nie unikniemy. To praca, która może przynieść nam w przyszłości piękne korzyści. To także praca dla Niego. On jej od nas wymaga i nie możemy Jego zaleceń ignorować, musimy być posłuszni.Więcej…
Poniedziałek III Tygodnia Adwentu, rok C2
Agata Niedźwiecka Jakim prawem to się dzieje?
Gdy w naszym życiu wszystko się układa i jest dobrze, nie zastanawiamy się nawet, jakim prawem się to dzieje. Ale jeśli zaczyna się coś dziać, na co się nie godzimy, coś, co w jakiś sposób podważa nasz autorytet, naszą władzę, nasze umiejętności albo wiedzę, to wtedy zadajemy tysiąc pytań, szukając potwierdzenia naszych wyobrażeń.Więcej…
Kazimierz Juszczak Effata…
Otwórz się to też wyzwanie dla nas, ludzi, którzy bywamy głuchoniemi na głos Boga do nas, na głos, który wzywa nas do głoszenia Ewangelii, do życia w mocy Bożej, do wchodzenia coraz głębiej w obecność Pana, do korzystania z Jego łaski. Jak bardzo interesuje nas polityka, gospodarka, edukacja i inne dziedziny doczesnego życia, a jak mało zajmujemy się tym, co wieczne?Więcej…
III Niedzielę Adwentu, rok C2
Magdalena Leska A któż jest ubogim?
Zapewne jakiś wewnętrzny pokój. Z chwilą, gdy narasta świadomość, że można coś utracić bezpowrotnie, zmarnować dany nam czas, przychodzi refleksja, smutna refleksja. Otóż są rzeczy na tym świecie, o które trzeba się troszczyć. I w tym przejawia się pewien rodzaj ubóstwa.Więcej…
Ks. Tomasz Puchalski Dobra wiadomość: Odnowienie przez Miłość
Jan mówi najpierw o bardzo prostych zasadach miłości, czyli po prostu o szacunku do drugiego człowieka. W chrześcijaństwie wielu z nas bardzo dużo mówi o miłości, bo chrześcijaństwo jest o miłości. Ale ta nasza miłość jest często odległa, hipotetyczna, emocjonalna może.Więcej…
Sobota II tygodnia Adwentu, rok C2
Maria Kudroń Eliasz przyszedł i nie poznali go.
Jezus przypomina postać Jana Chrzciciela, który sam siebie określił jako wołającego na pustyni. „Eliasz już przyszedł, a nie poznali go i postąpili z nim tak, jak chcieli. Tak i Syn Człowieczy będzie od nich cierpiał”. Druga zasada, łącząca się z odrzuceniem moralnego głosu przez tłum, to próba unicestwienia jego źródła.Więcej…
Kazimierz Juszczak Drzewo życia a drzewo poznania dobra i zła…
Potrzebujemy zbliżyć się i spożywać z drzewa życia, które widzimy w wielu opisach biblijnych, ale chyba najwyraźniej w Apokalipsie 21, 2: „Na środku ulicy i na obu brzegach rzeki drzewo żywota, rodzące dwanaście razy, wydając co miesiąc swój owoc, a liście drzewa służą do uzdrawiania narodów”.Więcej…
LINK 4900> Piątek II tygodnia Adwentu, rok C2
Małgorzata Frankiewicz Co znaczy twoje zachowanie?
Większość z nas na szczęście rzadko musi rozstrzygać w ciągu paru sekund, czy napotkana osoba jest przyjacielem, czy wrogiem zagrażającym naszemu życiu. Nowo poznanym natomiast przyczepiamy sprawnie etykiety, które mogą na całe życie zaważyć na wzajemnych kontaktach.Więcej…
Tomasz Ponikło Bóg zawsze przychodzi inaczej
Posługuje się obrazem, który wskazuje, jak infantylne były i są te postawy: jesteście jak dzieci, które dziwią się, że choć grały muzykę swojemu koleżeństwu, to ono nie zatańczyło. Ten schemat powtarza się w codziennym życiu – to inni ludzie, świat, Kościół, a nawet sam Bóg ma się dostosować…Więcej…
Czwartek II tygodnia Adwentu, rok C2
Magdalena Kulus Kto ma uszy, niechaj słucha…
Tylko czy to wystarczy – te modlitwy i cytaty? Nie sądzę. Bo Bóg nie oczekuje na ornaty i puste gesty, na piękne recytacje i imponujące śpiewy, na bogactwo i przepych polskich kościołów, na te wszystkie „wymiany uprzejmości”. On czeka na gorące i otwarte serca, wypełnione miłością i miłosierdziem.Więcej…
Krzysztof Tłoczek Oczekuj, trwaj, wierz
Adwent to czas oczekiwania. To już swojego rodzaju rekolekcyjne i homiletyczne cliche. W świecie, gdzie i komunikacja, i zupka jest instant, gdzie liczy się szybkość i efektywność oraz co gorsza opłacalność niemal każdego naszego działania, wydaje się, że nikt już na nic nie czeka.Więcej…
Michał Piątek Być jak…
Warto brać od innych to, co najlepsze, uczyć się. Jeżeli nadal pozostajemy sobą i potrafimy rozróżnić dobro od zła, może nam to wyjść tylko na dobre, możemy pięknie się rozwinąć. Warto jednak zdawać sobie też sprawę z tego, że nie zawsze jesteśmy w stanie owym wielkim dorównać.Więcej…
Środa II tygodnia Adwentu, rok C2
Anna Józwik Dostrzec Boga
Starotestamentowi prorocy i pogańscy wizjonerzy z nadzieją wyczekiwali przyjścia króla wszechświata w osobie tego małego dziecka. My natomiast – mam wrażenie – bardziej skłonni jesteśmy otwierać nasze portfele, by skorzystać z kolejnej wyprzedaży. To rzeczywiście bardzo przeszkadza w dostrzeżeniu Jezusa.Więcej…
Dariusz Grochocki Wreszcie Bóg stworzył człowieka – i dopiero w nim mógł odpocząć
Dzisiejsze Słowo Boże, które Kościół przekazuje nam do czytania jest zaproszeniem do odpoczynku. Do prawdziwego odpoczynku. Biblijne rozumienie odpoczynku jest bogatsze niż to, co rozumiemy potocznie.Więcej…
Wtorek II tygodnia Adwentu, rok C2
Ks. Tomasz Puchalski Święto Poczęcia Bogurodzicy
Hasło „Effatha – otwórz się” to przejaw pragnienia, które jest we mnie. Przede wszystkim pragnienia, by być otwartym na siebie, na Pana Boga, na bliźnich. Bycie otwartym jest formą miłości. Miłość jest zawsze otwarta. Jeśli się kocha, to jest się otwartym. Ma się otwarte ramiona jak Jezus na Krzyżu.Więcej…
Wojtek T. Jałoszyński Zwiastun Dobrej Nowiny
Usiądź, otwórz Biblię i uczyń znak krzyża, możesz zapalić świeczkę. To ważne gesty, które potwierdzają, że chcę spotkać się z Bogiem w tej modlitwie. Zamknij oczy i spróbuj poczuć swoje ciało. Poczuj stopy na podłodze, uda, ręce, własne ubranie, wreszcie twarz. Spróbuj tak kilka razy. Wycisz się, wsłuchaj się we własny głęboki oddech.Więcej…
Poniedziałek II tygodnia Adwentu, rok C2
Agata Niedźwiecka Radość ze spotkania
Słyszał, że naucza i uzdrawia. Jakaś nadzieja błysnęła. Zwierzył się koledze, a ten podjął działanie. Opowiedział o wszystkim przyjaciołom i poprosił ich, aby pomogli. Tak, oni też słyszeli. Jednemu nawet opowiadał ktoś, że widział, jak Jezus nauczał i pochylał się nad chorymi. Przyszli zatem do człowieka sparaliżowanego i postanowili zabrać go do Jezusa.Więcej…
Paweł Bartosik Jak cieszyć się Adwentem?
Bardzo lubię ten przedświąteczny klimat, to publiczne ogłoszenie, że Boże Narodzenie jest najgłośniejszym, najradośniejszym, najpowszechniejszym świętem na Ziemi, w porównaniu z którym wszelkie święta państwowe to ledwie tlący się płomień.Więcej…
II Niedziela Adwentu, rok C2
Beata Bogdanowicz Pokora jest prosta
Aby to osiągnąć, muszę panować nad emocjami i używać rozumu. Emocje nie mogą rządzić moim rozumem. Proszę Boga, aby w moim umyśle był bezpiecznik, który ostrzeże mnie, gdy sprawy będą się szybko toczyły. Chciałabym umieć oddzielać emocje, nie dawać się podpuszczać nośnym hasłom.Więcej…
Kazimierz Juszczak Szkoda stać w miejscu
Teraz każda Wigilia to nie radosne wspominanie narodzin Pana, ale każdego roku narodzenie się mnie w Bogu. Jednego roku to uginanie się pod ciężarem doświadczeń, innego radość ze zwycięstwa, innego zadumanie nad kolejną poruszająca historią biblijną, którą Bóg ożywił w moim sercu.Więcej…
Przemysław Radzyński Tęsknota (do) Boga
Zafascynowany tą opowieścią zapytałem go, jak zrealizował te „dobre rady” o konieczności „otwarcia się”. Spodziewałem się jakiejś ekwilibrystyki duchowej. Usłyszałem: „Najpierw poszedłem do kościoła i zacząłem się modlić; wyspowiadałem się”. To wszystko? „Później modliłem się jeszcze więcej”.Więcej…
