Rekolekcje Tezeusza

Rekolekcje Adwentowe 2010

Spread the love

BÓG JEST BLISKO – WSPÓŁCZESNE ZNAKI CZASU

Rekolekcje Adwentowe Tezeusza

5 grudnia – 19 grudnia 2010

Już po raz siódmy organizujemy coroczne Rekolekcje Adwentowe Tezeusza. Tym razem zgodnie z docierającymi do redakcji sugestiami, aby wobec wydarzeń minionego roku i wobec toczących się w Tezeuszu debat POLSKA TOLERANCJA szczególnie mocno nawiązać do aktualnych spraw i spojrzeć na nie w adwentowym chrześcijańskim duchu, wybraliśmy przewodnie hasło rekolekcji: „Bóg jest blisko – współczesne znaki czasu”.

Na pewno każda i każdy z Was, rozważając codzienne adwentowe czytania, będzie miał sporo przemyśleń związanych z bieżącymi sprawami. Chcielibyśmy jednak zwrócić Wam uwagę na kilka problemów, które wiążą się z dostrzeganiem obecności Boga w świecie i odczytywaniem znaków czasu.

Będziemy zatem wspólnie zastanowić się między innymi nad następującymi sprawami:

1. CO BÓG CHCE NAM POWIEDZIEĆ PRZEZ RÓŻNE WYDARZENIA MINIONEGO ROKU?
Wszyscy pamiętamy kwietniową tragedię smoleńską, okres żałoby narodowej, czas wielkiej polskiej jedności, a potem jeszcze większych sporów, gorączkę wyborów prezydenckich i samorządowych, walki o krzyż przed Pałacem Prezydenckim itp. To na pewno istotne znaki czasu, nad którymi warto zamyślić się i podjąć próbę ich interpretacji z chrześcijańskiej perspektywy.

2. DLACZEGO JEDNYM Z ZAGADNIEŃ PROBLEMÓW NAJBARDZIEJ PORUSZAJĄCYCH WSPÓŁCZESNYCH LUDZI JEST SEKS?
Podczas debat o polskiej tolerancji i w ogóle w pracach redakcyjnych w Tezeuszu zauważyliśmy, że problematyka okołoseksualna (homoseksualizm, wolne związki, seks przedmałżeński, celibat, czystość seksualna itp.) budzi szczególne emocje i żarliwe dyskusje. Czy to coś ważnego mówi o współczesnym człowieku?

3. JAKIEJ PROBLEMATYKI BRAKUJE W NASZYCH PUBLICZNYCH I PRYWATNYCH ROZMOWACH?
Gdy chcemy odczytać znaki czasu, ważne jest nie tylko to, o czym mówimy, ale także to, co celowo albo mimo woli przemilczamy w naszych prywatnych i publicznych dyskusjach. Wydaje się, że do przeszłości odeszły wielkie teologiczne, filozoficzne czy intelektualne spory, które poruszałyby naprawdę mnóstwo ludzi. W naszych codziennych rozmowach też jakby brakuje często powagi…

4. DO JAKICH NASZYCH LĘKÓW ODWOŁUJE SIĘ WSPÓŁCZESNA KULTURA MASOWA I W JAKIM KIERUNKU NIMI STERUJE?
Horrory, thrillery, tematyka apokaliptyczna i katastroficzna, ponure barwy i przeszywające dźwięki – to wszystko stanowi odbicie naszej społecznej świadomości i podświadomości. Co współczesne wytwory kultury mówią o nas? Co mówią wybory, jakich dokonujemy w plebiscytach, rankingach, sondażach? Co mówią o współczesnym człowieku wzorce podsuwane przez kulturę masową?

5. CZEGO BÓG OCZEKUJE OD NAS JAKO CHRZEŚCIJAN W ZSEKULARYZOWANYM ŚWIECIE?
Będziemy szukać pewnej diagnozy współczesności, aby łatwiej nam było odpowiedzieć na najistotniejsze dla chrześcijanina pytania: Jak mamy przygotowywać siebie i innych na ponowne przyjście Jezusa? Jak każdy z nas – duchowny czy świecki – może najskuteczniej głosić Dobrą Nowinę? Czego konkretnie Bóg oczekuje dziś od nas jako chrześcijan, Polaków, przyjaciół, ludzi różnych zawodów i stanów?

Autorami tegorocznych rozważań będą:
Paweł Bartosik
Inka Bestry
Beata Bogdanowicz
Ks. Andrzej Draguła
Małgorzata Frankiewicz
Zofia Jaros
Kazimierz Juszczak
Magdalena Kulus
Maria Kudroń
Jolanta Łaba
Andrzej Miszk
Michał Piątek
Przemysław Radzyński

Andrzej Miszk Cuda, naturalizm, seks i „dziwna Rodzina”
W naszych ludzkich reakcjach na dzisiejsze Słowo Boże – warto sobie je szczerze i osobiście uświadomić – wydaje się, że można dostrzec ważny znak czasu, który dotyczy zarówno wierzących jak i niewierzących. Tym znakiem czasu jest naturalizm, czyli taki sposób interpretowania rzeczywistości i wydarzeń, który zakłada całkowitą albo prawie całkowitą autonomię sprawczą człowieka, nie pozostawiając miejsca na cud, Bożą interwencję i to, co nazywamy działaniem łaski Bożej. Przyczyny naturalizmu są wielorakie i złożone. Wymienię trzy, które wydają się szczególnie ważne: scjentyzm, absolutyzacja wolności i apofatyzm.Więcej…

Inka Bestry O mężczyźnie, któremu zaufał Bóg
Wielu dzisiejszych ojców ma tendencje do ukrywania się za swoja pracą. Odwracając się od trudnych wyzwań, jakie niesie ojcostwo, ograniczają się do zaspokajania potrzeb materialnych rodziny. Podstawowym problemem takich mężczyzn jest brak dojrzałości, spowodowany słabościami charakteru, z jakimi człowiek nie walczy, którym się poddaje, uznając je za swoją siłę, wyznacznik sukcesu i nowoczesności. Więcej…

Michał Piątek Miłujmy się
Kochającymi? Tak. Do tej pory tak przecież podobno było i chyba nikt nie uwierzy, że jeżeli naprawdę kogoś kochamy, to na wieść o zdradzie nasza miłość gaśnie w ciągu sekundy. Tak się nie da, nie. Może jest wściekłość, żal oraz wiele innych negatywnych emocji, ale czy na pewno nie ma już miłości? Jeżeli naszą miłość potrafimy unicestwić w sobie w ciągu kilku sekund, minut czy nawet dni lub tygodni, to raczej mało w niej było prawdy i sami nie kochaliśmy szczerze. Więcej…

ks. Andrzej Draguła Kobiety w genealogii Jezusa
Nie chcę wyciągać zbyt pochopnych wniosków z Ewangelii. Na pewno jednak uczy nas ona pokory wobec przeszłości i teraźniejszości. Dopiero z punktu widzenia „finału” tej genealogii, a więc z punktu widzenia faktu narodzenia Jezusa można w sposób teologicznie właściwy ocenić historię zapisaną w imionach przodków. Bóg potrafi wyprowadzić dobro z wydarzeń, które oceniamy jako złe, grzeszne, a może nawet haniebne. Są one – powtórzę raz jeszcze – wkalkulowane w Boże zarządzanie historią świętą. Więcej…

Magdalena Kulus Spójrz, skąd wywodzi się Twój Bóg
Warto te świąteczne dni spędzić przy małym Chrystusie, który stając się bezbronnym, całym sobą mówi: „Jestem wasz”. Później taki bezbronny był jeszcze na krzyżu, kiedy cierpiał i wzywał Boga. Warto uświadomić sobie, że mały Chrystus to nie tylko element dekoracji tych grudniowych świąt, ale przede wszystkim to symbol ogromnej miłości Boga do człowieka. Bóg, rodząc się w ludzkiej rodzinie, dał nam pewność, że nigdy nas nie opuści, bo to my, ludzie jesteśmy dla niego najważniejsi. Więcej…

Małgorzata Frankiewicz W zgiełku proroczych głosów
Przyjrzyjmy się naszym współczesnym prorokom. Niektórzy spośród nich nie tylko nie usiłują udawać, że mają jakieś nadprzyrodzone uprawomocnienie, ale wręcz odcinają się od tego rodzaju związków. Nie zmienia to faktu, że dążą do absolutnej wszechwładzy nad ludzkimi sercami i umysłami. Inni powołują się na różnych bogów, na święte księgi i czcigodne tradycje, popierając swoje poglądy, niekoniecznie zresztą dotyczące religijnych kwestii. Są wreszcie i tacy, którzy otwarcie przedstawiają się jako Boży posłańcy i ludzie reprezentujący Boże interesy. Więcej…

Przemysław Radzyński Seks i Królestwo Boże
Sfera seksualna jest bardzo bliska człowiekowi. Jest sferą bardzo piękną i ważną. Pan Bóg działa przez nią w akcie miłości małżonków i prowadzi do powstania nowego życia. Blisko seksualności człowieka zawsze są obecni Duch Święty i Szatan. Ten drugi wie, że cielesność jest naszym słabym punktem i najłatwiej człowieka przezeń właśnie upodlić i doprowadzić do grzechu. Duch Święty przychodzi w sukurs ze swoim owocem, jakim jest czystość. Lecz nie daje jej za darmo – wymaga od nas wyrzeczenia i ascezy. Więcej…

Maria Kudroń Uwierzyć w ciemnicy Heroda
Czyżby zwątpił w ostatnich chwilach ziemskiego życia? Dialog pomiędzy prorokiem a Tym, który miał przyjść, został uwieczniony w Ewangelii św. Mateusza. Wiemy, że same Ewangelie prowadzą między sobą uzupełniające poszczególne historie, swoiste dialogi. Nie sposób w pełni zrozumieć jednej księgi, kiedy nie znany pozostałych i Starego Testamentu. Dla pytających uczniów Jana i współczesnych chrześcijan podstawą jest Wiara. Więcej…

Paweł Bartosik Uczniowie Jana
Kiedy spojrzymy na Pismo Św. oraz historię Kościoła, zauważymy, że tam, gdzie wierzący ludzie byli aktywni – tam pojawiał się niepokój i konflikt. Sam Jezus powiedział, że przyszedł, by przynieść sąd i miecz. Tam, gdzie pojawiał się nasz Pan – tam pojawiał się zamęt. Wszystkie cuda Jezusa opisane w Ewangeliach powodowały poruszenie i zakłopotanie. Więcej…

Zofia Jaros Prostytutka? I to przede mną?
Postawa Chrystusa, teksty biblijne upoważniają nas do wniosku, że dopóki żyjemy mamy szansę nawracania się, że nigdy przed Bogiem nie stoimy na straconej pozycji. Wszak nawrócony na krzyżu dobry łotr usłyszał – „Dziś ze Mną będziesz w raju” (Łk 23). Kolejny, który wyprzedził innych… Wykorzystał ostatnią szansę. Mógł tylko mówić. Nie złorzeczył, skarcił drugiego towarzysza niedoli, urągającego Jezusowi. Wyznał swoją winę. W Chrystusie uznał Sprawiedliwego, zwrócił się do Niego z ufną prośbą. Jak widać w każdej sytuacji możemy zrobić wystarczająco wiele… Więcej…

Kazimierz Juszczak Złamane serce
Złamane serce, zdaje się, jest towarzyszem ludzkiego życia, gdyż nieuchronnie każdy z nas co jakiś czas przeżywa takie rozterki i rozczarowania. Jednak warto zauważyć, co Bóg o tym mówi – On jest wówczas bliski naszemu sercu, On jest z nami w tych trudnych sytuacjach, gdy okazuje się, że ta najbliższa osoba nas zdradziła, gdy dzieci odwracają się od nas, gdy idziemy odprowadzić na cmentarz naszego współmałżonka, rodzica czy dziecko… Więcej…

Jolanta Łaba Adwentowe refleksje nie tylko o Polsce
Znaki czasów są obecne w historii każdego z nas, niezależnie od tego w których czasokresach przypadnie nam żyć. Bóg działa w wydarzeniach, a historia zbawienia odkrywa się poprzez historie indywidualnych osób i konkretnych narodów. Powyższe trzy „historie” – stan wojenny, nieratyfikowany traktat z XVIII w. i życie św. Jana od Krzyża (zmarł 14 grudnia) bardzo wiążą się z tym, co dziś czytamy w Piśmie i z tym, co się dzieje dookoła nas. Więcej…

Przemysław Radzyński Pozwolić Jezusowi mówić
Współczesnemu Kościołowi brakuje takich ludzi jak dzisiejsza patronka – św. Łucja. Jej potencjalny kandydat na męża, gdy dowiedział się, że Łucja złożyła ślub czystości, zadenuncjował ją jako chrześcijankę. Nie wyparła się swojej wiary. Została zamknięta w domu publicznym i zmuszana do prostytucji. Ustrzegła dziewictwa, ale zginęła męczeńską śmiercią. Więcej…

ks. Andrzej Draguła „Na innego oczekiwaliśmy”
Jeśli można tak powiedzieć, to taka właśnie polityczna starotestamentalność w dużej mierze charakteryzuje polską scenę polityczną i społeczną. Jej wyznacznikami pozostają: sąd, rozliczenie czy zemsta kryjące się pod płaszczem sprawiedliwości. Znakiem czasu było według mnie odrzucenie pomysłu s. Małgorzaty Chmielewskiej, by pomnikiem ofiar tragedii smoleńskiej uczynić hospicjum dla dzieci. Zamiast tego byliśmy świadkami upokarzającego nas jako chrześcijan, dość haniebnego serialu z krzyżem i pomnikiem w tle. Więcej…

Zofia Jaros Należy poznawać i rozumieć świat
Kościół żyje w świecie i jest dla świata. Musi wsłuchiwać się w jego głos niezależnie od tego, co usłyszy. Tak patrzę np. na cykl debat Tezeusza o tolerancji. Żyjemy w czasach przemian i trzeba widzieć w nich „znaki czasu” – kwestie, które mają znaczenie dla całej ludzkości, które przykuwają uwagę, irytują, zmuszają do myślenia, niosą przesłanie. Więcej…

Michał Piątek W drodze do drugiego człowieka
To o czym mówi Chrystus, jest nadal aktualne i może nam się przytrafić na swój sposób jeszcze nie raz. Oddalając się od siebie, możemy nie poznać tkwiących w niektórych z nas proroków, bez których Bóg z pewnością nas nie pozostawił. Zawsze istnieje zagrożenie, że nie będziemy w stanie ich rozpoznać, stwierdzić – kto jest naszym prawdziwym przewodnikiem. Więcej…

Beata Bogdanowicz Błogosławiony człowiek, który nie idzie za radą występnych
Gdzie w tym wszystkim jest chrześcijanin? Podobno Polska jest w dziewięćdziesięciu kilku procentach katolicka, a przynajmniej w połowie praktykująca. Gdzież więc są postawy: miłujcie waszych nieprzyjaciół, dobrze czyńcie tym którzy was opluwają? I wcale nie chcę powiedzieć, że mamy w milczeniu pozwalać się opluwać – nie pozwalajmy, protestujmy, ale też w odwecie nie opluwajmy się nawzajem. Więcej…

Jolanta Łaba Listy do Nadchodzącego
Szanowny Panie Boże, wytłumacz mi to jeszcze raz, bo nie mogę pojąć ni rozumem ni sercem. W prawie Pańskim upodobałem sobie i rozmyślam o nim dniem i nocą. Chcę być jak drzewo zasadzone nad żywą wodą, chcę wydawać owoce i nie zwiędnąć. Chcę by moje życie było udane. Więcej…

Maria Kudroń Sumienie na tacy
Jan Chrzciciel nie jawi się jako łagodny święty, jego język jest ostry, a oczekiwania wobec ludzi bezkompromisowe. Pochodzi z wykształconej kapłańskiej rodziny, ale nie uznaje niuansów dyplomatycznych zabiegów, hierarchii i wynikającej z niej konsekwencji. Zapowiadał przyjście Zbawiciela w najdzikszym zakątku rzeki Jordan, ale i tak ciągnęły do niego tłumy. Więcej…

Kazimierz Juszczak Weź mnie za rękę
Jeśli nasze oczy są skierowane tu na ziemię i tu na ziemi chcemy doświadczać tego, co może jedynie zostać nam zapewnione w niebie, jesteśmy niewolnikami jak Jeruzalem ze swoimi dziećmi. Jeśli natomiast pokładamy całą naszą nadzieję w Panu Jezusie Chrystusie i tęsknimy, za prawdziwą naszą Ojczyzną, za prawdziwą Jerozolimą, za prawdziwą matką, to dbając o naszą doczesną Ojczyznę, będziemy wypatrywać Pana, który jak zapowiedział, tak uczyni: przyjdzie po swoje dzieci, aby zawsze były z Nim. Więcej…

Michał Piątek Czekając na anioła
Nadal wierzę i nie mam tej pewności, co niektórzy, że jakiś anioł nigdy nie pojawi się w moim życiu. Nie wiem jednak czy go poznam, czy mu uwierzę, mam świadomość, że są rzeczy, które przerastają zdolność mojego pojmowania. Jak temu zaradzić? Jak przygotować się na spotkanie z aniołem? To pytania, które często mnie nurtują. Jedni mają z pewnością swoje sposoby, innych z kolei ten problem pewnie nie nurtuje wcale. A spotkanie z aniołem, to przecież spotkanie z Nim. Więcej…

Małgorzata Frankiewicz Trudno nam śpiewać Magnificat
Myślę o tym dzisiaj, gdy zgodnie z rytmem roku liturgicznego obchodzimy Uroczystość Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Marii Panny. Wspominamy tę, która bezgranicznie zaufawszy woli Boga i Jego opiece, powiedziała „TAK” dawanemu przez Niego życiu – życiu dziecka, które miała urodzić i swojemu własnemu życiu, które nie tylko nie zapowiadało się przyjemnie, ale nawet mogło budzić słuszny lęk u mającej począć i urodzić niezamężnej dziewczyny. Więcej…

Jolanta Łaba Zgubione drogi
Prostować drogi Pańskie to nieść im Dobrą Nowinę, świadczyć swoim życiem. To znaczy rozwinąć jakościowo nowe relacje międzyludzkie oparte na wartościach wiecznych, kształtować charaktery zdolne do poświęceń i do życia po chrześcijańsku, czy też „po Bożemu”. Przygotowanie drogi Panu to prowadzenie do świata wartości ważnych dla Boga, do świadczenia o nich życiem. To przygotowanie ludzi o nowych postawach względem życia doczesnego i względem wieczności. Więcej…

Kazimierz Juszczak Zgubiona owca
Katolicy w Polsce mogą myśleć, że zgubioną owcą jest osoba, która nie należy do ich Kościoła, nie praktykuje swojej wiary, nie bierze udziału w mszach itp. Kiedy natomiast zapytalibyśmy osoby, która przeżyła swoje spotkanie z Bogiem i nawróciła się do Niego całym sercem, a nie była członkiem KK, cóż byśmy usłyszeli? Że tylko Jezus, że osobą zagubioną jest każdy, który jest daleko od jedynego Pasterza, że ci mali i zbłądzeni, to ludzie poszukujący, a może odrzucający, ale czy wtedy nie szukający sensu życia? Więcej…

Paweł Bartosik Uzdrowienie sparaliżowanego człowieka
Jako Kościół możemy czynić wiele dobrych rzeczy – pomagać biednym, organizować obozy dla dzieci, ale naszym priorytetem powinno być głoszenie Słowa. Jeśli będziemy wiernie głosili Słowo, wówczas będziemy mieli kościoły wypełnione ludźmi głodnymi Bożego Słowa. Jeśli natomiast będziemy dawali ludziom rozrywkę – będziemy mieli kościół ludzi głodnych… rozrywki. Jezus nie zabawiał ludzi pokazami uzdrowieniowymi. Więcej…

Beata Bogdanowicz Marana tha
Adwent zaprasza do refleksji, jest szansą, aby uświadomić sobie, że Bóg jest blisko, że ma moc uzdrawiania i że On może nas uzdrowić, uwolnić, ocalić. Adwent – czas wyczekiwania na Boga. Wersy z Izajasza są przepełnione tęsknotą i obietnicą szalonej radości, gdy wypełni się zapowiedź przyjścia Mesjasza: „Niech się rozweselą pustynia i spieczona ziemia, niech się raduje step i niech rozkwitnie!” Więcej…

Andrzej Miszk Ewangelia w żałobnym całunie. Adwentowy rachunek sumienia Polaków
Chcemy modlitewnie i w świetle Słowa Bożego rozważyć, co Pan Bóg mówi do nas poprzez ważne wspólnotowe wydarzenia jak katastrofa smoleńska, walka o krzyż przed Pałacem Prezydenckim czy dopuszczenie przez papieża Benedykta XVI używania prezerwatyw w ściśle określonych sytuacjach itd. Ale też, co Bóg mówi do nas i o nas poprzez to, czego zbyt dobrze nie widać, co jest dla nas tak trudne, nowe czy bolesne, że otaczamy to zasłoną milczenia: narastający konsumeryczny egoizm chrześcijan, osłabienie zapału ewangelizacyjnego i misyjnego Kościoła, narastające konflikty wewnętrzne, rozdźwięk między nauczaniem Kościoła w sprawach seksualności a codzienną praktyką większości katolików, choćby w sprawie antykoncepcji itp. Więcej…

Rekolekcje Adwentowe 2009
Rekolekcje Adwentowe 2008
Rekolekcje Adwentowe 2007
Rekolekcje Adwentowe 2006
Rekolekcje Adwentowe 2005
Rekolekcje Adwentowe 2004

 

Skomentuj

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

*

code