30 sierpnia, 2016
1 Kor 2,10b-16
Duch przenika wszystko, nawet głębokości Boga samego. Kto zaś z ludzi zna to, co ludzkie, jeżeli nie duch, który jest w człowieku? Podobnie i tego, co Boskie, nie zna nikt, tylko Duch Boży. Otóż myśmy nie otrzymali ducha świata, lecz Ducha, który jest z Boga, dla poznania darów Bożych. A głosimy to nie uczonymi słowami ludzkiej mądrości, lecz pouczeni przez Ducha, przedkładając duchowe sprawy tym, którzy są z Ducha. Człowiek zmysłowy bowiem nie pojmuje tego, co jest z Bożego Ducha. Głupstwem mu się to wydaje i nie może tego poznać, bo tylko duchem można to rozsądzić. Człowiek zaś duchowy rozsądza wszystko, lecz sam przez nikogo nie jest sądzony. Któż więc poznał zamysł Pana tak, by Go mógł pouczać? My właśnie znamy zamysł Chrystusowy.
Ps 145,8-14
R: Pan sprawiedliwy na wszystkich swych drogach
Pan jest łagodny i miłosierny,
nieskory do gniewu i bardzo łaskawy.
Pan jest dobry dla wszystkich,
a Jego miłosierdzie nad wszystkim, co stworzył.
Niech Cię wielbią, Panie, wszystkie Twoje dzieła
i niech Cię błogosławią Twoi święci.
Niech mówią o chwale Twojego królestwa
i niech głoszą Twoją potęgę.
Aby synom ludzkim oznajmić Twoją potęgę
i wspaniałość chwały Twojego królestwa.
Królestwo Twoje królestwem wszystkich wieków,
przez wszystkie pokolenia Twoje panowanie.
Pan jest wierny we wszystkich swoich słowach
i we wszystkich dziełach swoich święty.
Pan podtrzymuje wszystkich, którzy upadają,
i podnosi wszystkich zgnębionych.
Łk 4,31-37
Jezus udał się do Kafarnaum, miasta w Galilei, i tam nauczał w szabat. Zdumiewali się Jego nauką, gdyż słowo Jego było pełne mocy. A był w synagodze człowiek, który miał w sobie ducha nieczystego. Zaczął on krzyczeć wniebogłosy; Och, czego chcesz od nas, Jezusie Nazarejczyku? Przyszedłeś nas zgubić? Wiem, kto jesteś: Święty Boży. Lecz Jezus rozkazał mu surowo: Milcz i wyjdź z niego! Wtedy zły duch rzucił go na środek i wyszedł z niego nie wyrządzając mu żadnej szkody. Wprawiło to wszystkich w zdumienie i mówili między sobą: Cóż to za słowo? Z władzą i mocą rozkazuje nawet duchom nieczystym, i wychodzą. I wieść o Nim rozchodziła się wszędzie po okolicy.
Blogi Tezeusza – rozmawiamy o życiu i wierze
Z dzieła O naśladowaniu Chrystusa
O Panie, Twe wyroki rozlegają się nade mną, bojaźnią i przerażeniem przenikasz me kości i bardzo lęka się moja dusza.
Stoję przerażony i rozważam, że “niebiosa nie są czyste przed Twoim obliczem”.
Jeśli “w aniołach znalazłeś nieprawość” i nie oszczędziłeś ich, cóż stanie się ze mną?
“Gwiazdy pospadały z nieba”, a ja, proch, na cóż liczę?
Ci, których czyny wydawały się chwalebne, upadli najniżej; widziałem, że ci, którzy spożywali chleb aniołów, rozkoszowali się młótem wieprzów.
Nie może istnieć świętość, jeśli Ty odejmiesz pomoc; na nic zda się mądrość, jeśli przestaniesz prowadzić; nic nie znaczy siła, jeśli przestaniesz podtrzymywać.
Opuszczeni przez Ciebie, upadamy i giniemy; nawiedzeni zaś, dźwigamy się i powracamy do życia.
Chwiejemy się, lecz Ty nas umacniasz, słabniemy, lecz Ty napełniasz nas gorliwością.
Głębia wyroków Twoich o mnie pochłonęła wszelką próżną chwałę.
Czymże jest każde stworzenie przed Tobą: “Czyż glina chełpić się będzie wobec Tego, kto ją kształtuje?”
Jak może chełpliwie przemawiać ten, kto szczerze poddał swe serce Bogu?
Kto stał się sługą prawdy, tego cały świat nie uczyni pysznym, i kto całą nadzieję złożył w Bogu, tego nie poruszą żadne pochwały.
Ci nawet, którzy mówią, są niczym; rozwieją się z odgłosem słów: “A prawda Pańska trwa na wieki”.