XXXII tydzień Okresu Zwykłego

środa

Spread the love

13 listopada, 2013

Wspomnienie świętych Benedykta, Jana, Mateusza, Izaaka i Krystyna, pierwszych męczenników Polski

Mdr 6,1-11
Słuchajcie więc, królowie, i zrozumiejcie, nauczcie się, sędziowie ziemskich rubieży! Nakłońcie ucha, wy, co nad wieloma panujecie i chlubicie się mnogością narodów, bo od Pana otrzymaliście władzę, od Najwyższego panowanie: On zbada uczynki wasze i zamysły wasze rozsądzi. Będąc bowiem sługami Jego królestwa, nie sądziliście uczciwie aniście prawa nie przestrzegali, aniście poszli za wolą Boga, przeto groźnie i rychło natrze On na was, będzie bowiem sąd surowy nad panującymi. Najmniejszy znajdzie litościwe przebaczenie, ale mocnych czeka mocna kara. Władca wszechrzeczy nie ulęknie się osoby ani nie będzie zważał na wielkość. On bowiem stworzył małego i wielkiego i jednakowo o wszystkich się troszczy, ale możnym grozi surowe badanie. Do was więc zwracam się, władcy, byście się nauczyli mądrości i nie upadli. Bo ci, co świętości święcie przestrzegają, dostąpią uświęcenia, a którzy się tego nauczyli, ci znajdą słowa obrony. Pożądajcie więc słów moich, pragnijcie, a znajdziecie naukę.

Ps 82,3-4.6-7
R: Powstań, o Boże, osądź Twoją ziemię

„Ujmijcie się za sierotą i uciśnionym,
oddajcie sprawiedliwość ubogim i nieszczęśliwym.
Uwolnijcie uciśnionego i nędzarza,
wyrwijcie go z rąk występnych”.

Ja rzekłem: „Jesteście bogami,
jesteście wszyscy synami Najwyższego.
Lecz wy pomrzecie jak ludzie,
poupadacie wszyscy jak książęta”.

Ewangelia: Łk 17,11-19
Zmierzając do Jerozolimy Jezus przechodził przez pogranicze Samarii i Galilei. Gdy wchodził do pewnej wsi, wyszło naprzeciw Niego dziesięciu trędowatych. Zatrzymali się z daleka i głośno zawołali: Jezusie, Mistrzu, ulituj się nad nami. Na ich widok rzekł do nich: Idźcie, pokażcie się kapłanom. A gdy szli, zostali oczyszczeni. Wtedy jeden z nich widząc, że jest uzdrowiony, wrócił chwaląc Boga donośnym głosem, upadł na twarz do nóg Jego i dziękował Mu. A był to Samarytanin. Jezus zaś rzekł: Czy nie dziesięciu zostało oczyszczonych? Gdzie jest dziewięciu? żaden się nie znalazł, który by wrócił i oddał chwałę Bogu, tylko ten cudzoziemiec. Do niego zaś rzekł: Wstań, idź, twoja wiara cię uzdrowiła.


Blogi Tezeusza – rozmawiamy o życiu i wierze


Św. Bazyli Wielki, Wielkie reguły zakonne, § 2

Obraziwszy naszego dobroczyńcę obojętnością wobec Jego życzliwości, nie zostaliśmy jednakże porzuceni przez dobroć Pana, ani odcięci od Jego miłości, ale zostaliśmy wyciągnięci od śmierci i przywróceni życiu przez naszego Pana, Jezusa Chrystusa. A sposób, w jaki zostaliśmy zbawieni jest godzien jeszcze większego podziwu. „On, istniejąc w postaci Bożej, nie skorzystał ze sposobności, aby na równi być z Bogiem, lecz ogołocił samego siebie, przyjąwszy postać sługi” (Flp 2,6-7).

„On się obarczył naszym cierpieniem, On dźwigał nasze boleści…, zdruzgotany za nasze winy…, a w Jego ranach jest nasze zdrowie. Z tego przekleństwa Prawa nas wykupił – stawszy się za nas przekleństwem” (Iz 53,4-5; Ga 3,13). On doświadczył najbardziej haniebnej śmierci, aby poprowadzić nas do życia chwały. I nie wystarczyło mu przywrócenie życia tym, którzy byli w śmierci, On przyoblekł ich w boską godność i przygotował im w wiecznym spoczynku szczęście, które przekracza wszelką ludzką wyobraźnię.

Cóż oddamy Panu, za wszystko, co nam dał? On jest tak dobry, że nie prosi o nic w zamian za swoje dobrodziejstwa – wystarcza Mu, jeśli jest kochany.

za www.ewangelia.org

 

Skomentuj

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

*

code