16 czerwca, 2015
2 Kor 8,1-9
Donosimy wam, bracia, o łasce Bożej, jakiej dostąpiły Kościoły Macedonii, jak to w dotkliwej próbie ucisku uradowali się bardzo i skrajne ich ubóstwo zajaśniało bogactwem prostoty. Według możliwości, a nawet – zaświadczam to – ponad swe możliwości okazali gotowość, nalegając na nas bardzo i prosząc o łaskę współdziałania w posłudze na rzecz świętych. I nie tylko tak było, jakeśmy się spodziewali, lecz ofiarowali siebie samych najprzód Panu, a potem nam przez wolę Bożą. Poprosiliśmy więc Tytusa, aby jak to już rozpoczął, tak też dokonał tego dzieła miłosierdzia względem was. A podobnie jak obfitujecie we wszystko, w wiarę, w mowę, w wiedzę, we wszelką gorliwość, w miłość naszą do was, tak też obyście i w tę łaskę obfitowali. Nie mówię tego, aby wam wydawać rozkazy, lecz aby wskazując na gorliwość innych, wypróbować waszą miłość. Znacie przecież łaskę Pana naszego Jezusa Chrystusa, który będąc bogaty, dla was stał się ubogim, aby was ubóstwem swoim ubogacić.
Ps 146,1-2.5-6ab.6c-7.8-9a
R: Przez całe życie będę chwalił Pana.
Chwal, duszo moja, Pana.
Będę chwalił Pana do końca swego życia,
będę śpiewał mojemu Bogu,
dopóki istnieję.
Szczęśliwy ten, kogo wspiera Bóg Jakuba,
kto pokłada nadzieję w Panu Bogu.
On stworzył niebo i ziemię, i morze,
ze wszystkim, co w nich istnieje.
On wiary dochowuje na wieki,
uciśnionym wymierza sprawiedliwość,
chlebem karmi głodnych,
wypuszcza na wolność więźniów.
Pan przywraca wzrok ociemniałym,
Pan dźwiga poniżonych,
Pan kocha sprawiedliwych,
Pan strzeże przybyszów.
Ewangelia: Mt 5, 43-48
Jezus powiedział do swoich uczniów: “Słyszeliście, że powiedziano: «Będziesz miłował swego bliźniego», a nieprzyjaciela swego będziesz nienawidził. A Ja wam powiadam: Miłujcie waszych nieprzyjaciół i módlcie się za tych, którzy was prześladują; tak będziecie synami Ojca waszego, który jest w niebie; ponieważ On sprawia, że słońce Jego wschodzi nad złymi i nad dobrymi, i On zsyła deszcz na sprawiedliwych i niesprawiedliwych. Jeśli bowiem miłujecie tych, którzy was miłują, cóż za nagrodę mieć będziecie? Czyż i celnicy tego nie czynią? I jeśli pozdrawiacie tylko swych braci, cóż szczególnego czynicie? Czyż i poganie tego nie czynią? Bądźcie więc wy doskonali, jak doskonały jest Ojciec wasz niebieski”.
Blogi Tezeusza – rozmawiamy o życiu i wierze
Z traktatu świętego Cypriana O Modlitwie Pańskiej
O, jak wielka jest łaskawość Pana, Jego względy i przeogromna dobroć dla nas! On chce, abyśmy na modlitwie, w obliczu Boga, Ojcem Go nazywali, a siebie samych synami Bożymi, podobnie jak i Chrystus jest Synem. A tego imienia nikt z nas nie ośmieliłby się wypowiedzieć, gdyby On sam nas do tego nie upoważnił. Wiedzmy zatem, ukochani bracia, że gdy już Boga nazywamy Ojcem, to mamy tak żyć, jak przystoi synom; a jeżeli nam się podoba mieć Go za Ojca, to niech i On znajdzie w nas upodobanie.
Bądźmy zatem prawdziwie świątynią Boga, aby każdy mógł poznać, że On w nas przebywa. Żyjmy według Ducha, bo pod działaniem Ducha pozostajemy; o niebiańskich i duchowych sprawach rozmyślajmy i według nich postępujmy, bo i Pan mówi: “Tych, którzy Mnie szanują, szanuję i Ja, a tymi, którzy Mnie znieważają, gardzę”. A święty Paweł tak pisze w swoim liście: “Nie należycie do samych siebie, zostaliście bowiem nabyci za wielką cenę. Chwalcie więc Boga i noście Go w waszym ciele”. Mówimy następnie: “święć się Imię Twoje”. Nie chodzi tu o to, by nasze modlitwy Boga uświęcały, ale prosimy, by Jego Imię w nas samych było uświęcone. Któż może Bogu przydać świętości, gdy On sam wszystko uświęca? Ale ponieważ On rzekł: “Będziecie Mi świętymi, bo Ja jestem święty. Ja Pan” – prosimy, abyśmy mogli wytrwać w tym uświęceniu, które otrzymaliśmy w chrzcie. Prosimy o to codziennie, bo codziennie i bez ustanku trzeba nam uświęcać się od nowa i oczyszczać z przewinień, w które ciągle popadamy.
O tym uświęceniu, które jest dziełem łaskawości Bożej, tak pisze Apostoł: “Ani rozpustnicy, ani bałwochwalcy, ani cudzołożnicy, ani rozwięźli, ani mężczyźni współżyjący ze sobą, ani złodzieje, ani chciwi, ani pijacy, ani oszczercy, ani zdziercy nie odziedziczą królestwa Bożego. A takimi byliście, lecz zostaliście obmyci, uświęceni i usprawiedliwieni w imię Pana naszego Jezusa Chrystusa i przez Ducha Boga naszego”. Zostaliśmy więc uświęceni w imię Pana naszego Jezusa Chrystusa i przez Ducha Boga naszego. Módlmy się więc o to, aby owo poświęcenie w nas trwało. Czytamy w Ewangelii, że nasz Pan i Sędzia przestrzega uzdrowionego przez siebie, by więcej nie grzeszył, jeżeli nie chce, by go coś gorszego nie spotkało. Prosimy więc Pana bezustannie, dniem i nocą Go błagamy, by On sam strzegł w nas i zachował owo uświęcenie i życie, które otrzymaliśmy od Niego i z Jego łaskawości.