22 lutego 2016
ŚWIĘTO KATEDRY ŚW. PIOTRA, APOSTOŁA
1 P 5, 1-4
Najmilsi: Starszych, którzy są wśród was, proszę ja, również starszy, a przy tym świadek Chrystusowych cierpień oraz uczestnik tej chwały, która ma się objawić: paście stado Boże, które jest przy was, strzegąc go nie pod przymusem, ale z własnej woli, jak Bóg chce; nie ze względu na niegodziwe zyski, ale z oddaniem; i nie jak ci, którzy ciemiężą gminy, ale jako żywe przykłady dla stada. Kiedy zaś objawi się Najwyższy Pasterz, otrzymacie niewiędnący wieniec chwały.
Ps 23 (22), 1-2a
R: Pan mym pasterzem, nie brak mi niczego
Pan jest moim pasterzem, *
niczego mi nie braknie.
Pozwala mi leżeć *
na zielonych pastwiskach.
Prowadzi mnie nad wody, gdzie mogę odpocząć, *
orzeźwia moją duszę.
Wiedzie mnie po właściwych ścieżkach *
przez wzgląd na swoją chwałę.
Chociażbym przechodził przez ciemną dolinę, *
zła się nie ulęknę, bo Ty jesteś ze mną.
Kij Twój i laska pasterska *
są moją pociechą.
Stół dla mnie zastawiasz *
na oczach mych wrogów.
Namaszczasz mi głowę olejkiem, *
a kielich mój pełny po brzegi.
Dobroć i łaska pójdą w ślad za mną *
przez wszystkie dni życia
i zamieszkam w domu Pana *
po najdłuższe czasy.
Ewangelia: Mt 16, 13-19
Gdy Jezus przyszedł w okolice Cezarei Filipowej, pytał swych uczniów: «Za kogo ludzie uważają Syna Człowieczego?» A oni odpowiedzieli: «Jedni za Jana Chrzciciela, inni za Eliasza, jeszcze inni za Jeremiasza albo za jednego z proroków». Jezus zapytał ich: «A wy za kogo Mnie uważacie?» Odpowiedział Szymon Piotr: «Ty jesteś Mesjasz, Syn Boga żywego». Na to Jezus mu rzekł: «Błogosławiony jesteś, Szymonie, synu Jony. Albowiem ciało i krew nie objawiły ci tego, lecz Ojciec mój, który jest w niebie. Otóż i Ja tobie powiadam Ty jesteś Piotr – Opoka i na tej opoce zbuduję mój Kościół, a bramy piekielne go nie przemogą. I tobie dam klucze królestwa niebieskiego; cokolwiek zwiążesz na ziemi, będzie związane w niebie, a co rozwiążesz na ziemi, będzie rozwiązane w niebie».
Blogi Tezeusza – rozmawiamy o życiu i wierze
Św. Maksym Wyznawca, Życie ascetyczne, 40-42
Nauczywszy się z Pisma, czym jest bojaźń Boża i jakie są Jego dobra i miłość, powróćmy do Niego z całego naszego serca… Zachowujmy Jego przykazania, miłujmy się wzajemnie z całego serca. Nazwijmy braćmi nawet tych, którzy nas nienawidzą i źle nam życzą, aby imię Pańskie zostało uwielbione i objawione w całej swej radości. My, którzy doświadczamy się nawzajem, przebaczajmy sobie wzajemnie… Nie bądźmy zawistni, a jeżeli jesteśmy narażeni na zazdrość, to nie stawajmy się okrutni. Ukażmy się raczej pełni współczucia i przez naszą pokorę leczmy się wzajemnie. Nie mówmy złośliwie, nie wyśmiewajmy się, bo jesteśmy jedni dla drugich członkami.
Miłujmy się wzajemnie, a będziemy umiłowani przez Boga; bądźmy dla siebie cierpliwi, a On stanie się cierpliwy z naszymi grzechami. Nie oddawajmy złem za zło, a nie otrzymamy tego, na co zasługujemy za nasze grzechy. Bo otrzymujemy przebaczenie grzechów przebaczając naszym braciom, a miłosierdzie Boże jest skryte w miłosierdziu wobec bliźniego… Widzisz, Pan dał nam sposób do naszego zbawienia i dał nam niebieską moc stania się synami Bożymi.
za www.ewangelia.org